Çocuğu okula doğru hazırlama yöntemi

[suhtem]

Çocuğu okula doğru hazırlama yöntemi

Ahh bu çocuk milleti! Hepsini çok seviyorum... Ve onlarla ilgili sorular gelince, aklımdaki konuları rafa kaldırıp, yavru kuşların işini kolaylaştıracak bilgiler vermeye başlıyorum hemen.

Okullar açılmaya başlayınca sizlerden en fazla okula hazırlık konusunda sorular gelmeye başladı sevgili okurlar. Bu konuda yazı yazmaya devam etmek iyi olacak sanırım.
Okullar açılıyor...! Çocuğu okula hazırlamak çok önemli, biliyorsunuz değil mi?
Okula doğru bir şekilde hazırlanan çocuk okumayı, okula gitmeyi, ders çalışmayı çok severken; okula hazırlanmayan çocuk ders çalışmayı, okula gidip gelmeyi sevmiyor.
Ülkemiz insanı, sorun öncesi tedbir almak yerine, sorun anında günü kurtarıcı yöntemler kullanmaya alıştığı için, ben şimdiden sizlere işe yarar bilgiler vereyim dedim.
Aslına bakarsanız bir çocuk normal şartlarda, kendisi okula gitmediği halde okula giden çocuklar gördüğü için, ruhsal olarak 3-4 yaşlarından itibaren okul gerçeğiyle tanışır. Annesiyle gezmeye giderken, elinde çanta taşıyan öğrenciler görür ve sorar: "Anne.. bunlar napıyolar?" diye.
Anneden iki türlü cevap dinleyelim isterseniz;
1. Anne Cevabı: Ne olsun okula gidiyorlar. Sen de gidince görürsün gününü! Orda öğretmenler var. Bakalım bana yaptığın gibi öğretmenine de şimarıklık yapabilecek misin? Evi dağıttığın gibi orayı da dağıtabilecek misin? Ne iyi olur, yaşın gelse de hemen gitsen, azıcık adam etseler seniiii... yürü yürü bakınıp durma etrafına, arabalar geliyo... çabuk ol...
2. Anne Cevabı: Okula gidiyorlar yavrum. Okumayı yazmayı öğreniyorlar. Hani sana geceleri hikaye okuyorum ya, işte okula gidince sen kendin okuyabileceksi. Artık tatlı kızımdan ben dinleyeceğim güzel masallar... ohhh... hımm bir de birrrsürü arkadaşın olacak! Onlarla oyunlar oynayacaksın. Öğretmenin sana bir sürü güzel bilgi öğretecek. Sen de eve gelince ödevlerini yaparken bana anlatırsın öğrendiği güzel bilgileri tamam mı? Ayy çok güzel olacak. Bak şimdiden meraklandım. Çok güzel çanta alırız sana kitaplarını koymak için, renk renk boyalar... ohh süperrr
Demek ki okula yapılacak esas hazırlık taa erken yaşlarda başlıyor. Okulu sevdiren, okulla ilgili güzel ve ilgi çekici cevaplar veren aileler bu görevi layıkıyla yerine getiriyor demektir. Oysa; "okula git de başım dinlensin" veya "benim sözümü dinlemiyorsun, git de seni bir güzel hizaya getirsin öğretmenin" edasıyla okul propagandası yapan aileler bu sınavı baştan kaybediyor.
Anne babalar genellikle kendi beklentilerini ve kendi ihtiyaçlarını çocuklarına aktarır.
Gelmek isteyip gelemediği her seviyede evladını görmek ister, olmak isteyip olamadığı her meslekte çocuğunu düşler. Dolayısıyla okula başlayan çocuğunun çalışıp başarılı olması için sabırsızlanır. Bir an önce okumalı, hemencecik her şeyi kavramalı, olabilecek en çalışkan seviyeye ulaşıp okul ve bölge birincilikleri kazanmalıdır. Oyuna, eğlenceye ayıracak zamanı yoktur! Okulun ilk gününden itibaren kafayı deftere/kitaba gömmek zorundadır...vs.
Bu duyguyla yola çıktığımızda bırakın çocuklara okulu ve dersi sevdirmeyi, kendi ellerimizle derslerden ve okuldan tiksinmelerine yardım ediyoruz maalesef. Sonra yine benzer yöntemlerle sevdirmenin yollarını arıyoruz.
"Bak sen inat ediyorsun ama... günde 200 soru çözsen, soru çözmenin ne kadar eğlenceli olduğunu anlayacaksın, sonra öyle çok alışacaksın ki soru çözmeye, kendiliğinden 300'e çıkaracaksın... hayır, ben bildiğim için söylüyorum. Ahmet Beylerin oğlu da aynen senin gibiymiş. Bir başlamış çalışmaya, şimdi masa başından kaldıramıyorlarmış..."
Şaka gibi değil mi...!
Ama gerçek...!
Temel disiplin kurallarını öğrenerek büyüyen, sosyal yaşam becerileri gelişmiş evlatlarımız için okula başlamayla ilgili sorun olmadığını biliyoruz. Sıkıntıyı, ilişki kalitesinde sorunlar olan aileler yaşıyor.
Evlatlarınızla, grup içi paylaşımlarını artırmaya yönelik oyunlar oynasanız, evde baş edebileceği sorumluluklar verseniz, okula gitmenin çok şeker bir durum olduğuna yönelik bilgileri tiyatral ve yaşamın içine yayılmış tarzda öğretseniz, okula gitmeyi niye sevmesin ki? Okula gitmeye başladığı ilk günler niye kabusa dönsün ki?
Çocukların korkup endişelenecekleri alt yapıyı oluşturuyoruz... ardından niye bunlar okula başlarken sorun çıkarıyorlar diye kızıyoruz... veya üzülüyoruz...
Bilmem yeterince anlatabildim mi?
Sevgiler...
Mehtap Kayaoğlu (Psikolojik Danışman &Psikoterapist)-