Huzurevlerini ebeveynler inşa ediyor!

[enderhafızım]

Huzurevlerini ebeveynler inşa ediyor!

Huzurevlerini ebeveynler inşa ediyor!




*Babalar eve bir banka kartı bıraksa (dolu meblağlı) kim babanın yokluğunu hisseder?
*Evde ev işlerini yerine getirecek biri olsa, olduğu takdirde, annenin yokluğu hissedilir mi?
Bu soruların cevabı ne kadar anne, ne kadar baba olabildiğimizi gösteriyor. Anneliği ve babalığı hakkıyla yerine getirebiliyor muyuz?

Bir ailede anne de var baba da.
Ama aynı zamanda yoklar.
Peki neredeler?

Yavrularımızın yürekleri sevgiden yoksun acıyla kavrulmuş, kavruluyor.
Halbuki ebeveyn varken acı da neyin nesi?
Yoksa ebeveyn var ama yok mu?
Bu nasıl olur?
Böyle olursa neler olur?

Annesi, babası olduğu halde çocuk anne-babasızlık çekiyorsa çocuklarda:

-İleri derecede yalnızlık
Asosyal, sosyalfobik, agorafobi (Yalnız başına kalmaktan, yalnız sokağa çıkmaktan, kalabalık yerlere girmekten duyulan korku), klostrofobi (kapalı yerde kalma korkusu)

-Suça meyil

-Yalan söylemek

-Sıkışınca bağırma, beceremeyince içe kapanma

-Otoriteyi sevmeme, farklı düşüncelere açık olmama

-Her durumda bir başkasını suçlama (Senin yüzünden vs.)

-Kim onlara ilgi gösterirse kapılırlar.(Yeterince ilgi görmediklerinden)

-Karşı cinse erken yaşta ilgi göstermek

-Para kazanmaya başlayınca aileden uzaklaşma

-Cinsel karmaşa (Mevcut cinsel kimliğiyle değer bulamamış, ailesinden bu konuda sevgi saygı görmemişse)

-Ailenin yaşam şeklinin tam zıttı bir eş tercihi

-Çabuk boşanma

Peki ne yapmalıyız?
Çocuklarımıza sahip çıkmak istiyoruz, onun yüreğine yüreğimizle sahip çıkmazsak meydana gelebilecek (geldiğini sosyal hayatta gördüğümüz) şeyler çok feci. Ne mi yapmalıyız?
BİZ olmalıyız.

Ancak 'BİZ' olursak varolabiliriz.
Bazen evladımızla koşup oynayabilmeli, bazen televizyonu bilgisayarı kenara bırakıp çocuğumuzla vakit geçirebilmeli, bazen sohbet edebilmeliyiz. Evladımıza kol-kanat germeli, bir sıkıntısı olduğunda tereddütsüz yanımızda huzur bulacağı kişi olmalı değil miyiz?

Birbirimizin yüreğine dokunmalıyız. Beraber hareket etmeyi öğrenmeliyiz.

60, 65 yaşlarındaki anne-babaların yapayalnız kalmasında sizce sadece evladlar mı sorumlu?


Büşra ŞÜKRAN

[mehmet akif2]

Çocuklarımıza sahip çıkmak istiyoruz, onun yüreğine yüreğimizle sahip çıkmazsak meydana gelebilecek (geldiğini sosyal hayatta gördüğümüz) şeyler çok feci. Ne mi yapmalıyız?
BİZ olmalıyız.

Ancak 'BİZ' olursak varolabiliriz

[GÖKCEN_AZRA]

enderhafızım Üyemizden Alıntı

Birbirimizin yüreğine dokunmalıyız. Beraber hareket etmeyi öğrenmeliyiz.