İmamlık yapmaktan başkasına kefil ve vasi olmaktan men eden ifadeler

[KuM TaNeSi]

İmamlık yapmaktan başkasına kefil ve vasi olmaktan men eden ifadeler

Bazı İslam büyüklerinin insanları 'İmamlık ve müezzinlik yapmaktan', 'başkasına kefil ve vasi olmaktan' men eden ifadelerine rastlıyoruz Bu ifadelerde ne anlatılmak istenmektedir?
İslam büyükleri, bilhassa tasavvuf ehli, amellerin hep takva cihetini göz önüne almışlar; sorumluluk ve mükellefiyet getirecek, insanı yük altına sokacak vazifelere talip olmayı mümkün mertebe arzu etmemişlerdir Meselenin diğer bir ciheti, yine bu maneviyat büyükleri, birçok önemli işlerin ve mes’uliyet gerektirecek vazifelerin ehil olmayanların eline geçmemesi için onları bu gibi işlerden uzak tutmak maksadıyla bazı tavsiyelerde bulunmuşlardır
İmamlık ve müezzinlik de mes’uliyetli bir vazifedir Müezzin olan şahıs her gün insanlara namaz vaktini bildirmektedir Bugünkü gibi saatin yaygınlaşmadığı eski devirlerde bu mes’uliyet daha da ağırdı Müezzinin bir namaz vakti girmeden ezan okuması, ezanı işiten herkesin vaktinden önce namaz kılmalarına sebep olacaktır Buna imsak ve iftar vaktinin ilanını da ilave ederseniz mes’uliyeti bir kat daha artar
İmamlık için de benzer durumlar söz konusudur İmam olan zat namaz kıldırırken arkasında saf tutan bütün cemaatin mes’uliyetini taşımaktadır Abdestteki bir hatası, namazdaki bir eksikliği kendisiyle birlikte birçok Müslümanın namazını tehlikeye sokmaktadır
Şu var ki, müezzinlik ve imamlık yapmaya ehil olan kimsenin bu görevden geri durması da doğru değildir Ezan okumak veya namaz kıldırmak icap ettiğinde ehil kimse, bu vazifeyi hazır bulunanlardan daha iyi yapabilecekken, sırf mes’uliyet endişesiyle uzak durup, ilim ve ehliyet bakımından kendisinden aşağıda olanları öne sürerse mes’uliyeti daha fazladır
Kefil ve vasi olmada da benzer bir durum vardır Kefil veya vasi olan kimse kendi isteğiyle üzerine mes’uliyet gerektirecek birtakım vazifeler almış demektir Mesela, borçlu birisine kefil olan kimse, borç ödenmediği takdirde, “Ben hallederim, ben öderim” dediği için bir mükellefiyet altına girmiş olmaktadır Bir Müslüman da “Bir şeyi yapacağım” dediği zaman vaad etmiş, söz vermiş bulunduğundan ne yapıp yapıp sözünü yerine getirmek durumundadır Bunun için, kefillik mes’uliyetini herkes layıkıyla yapamayacağı hususu dikkate alınarak İslam büyükleri, insanların kefil olmaktan uzak durmalarını istemişlerdir Fakat, mes’uliyetini müdrik kimseler böyle “din kardeşliğin bir icabı” olan kefilliği de ihmal etmemelidir
Vasi olan insan mes’uliyet yüklenen kimsedir Bir Müslüman ölmeden önce hasta iken veya sekerat anında bir dostunu veya bir yakınını; çocuklarına, malına veya sair işlerine bakması için vasi tayin eder “Ben öldükten sonra çocuklarımın bakımını, işlerimin yürütülmesini sana bırakıyorum” diye vasiyet eder Vasi olan Müslüman da, bu çocukları büyüyünceye, elleri iş tutuncaya kadar korur, gözetir, üzerlerinde durur
Bu vazifeyi hakkıyla yapan, fedakarca çalışıp hak hukuka riayet eden kişiler nadir bulunur İşte bazı maneviyat büyüklerinin vasiliği ve kefil olmayı men eder gibi görünen ifadeleri, bu işleri hakkıyla yapamayacakları caydırmak, onları uzak tutmak için söylenmiştir Onların bu sözlerini, “Hiç vasi olmayın, kimseye kefil olmayın” şeklinde anlamamak lazımdır
sorularla islamiyet