türk kürt kardeşliği...

[fedra]

türk kürt kardeşliği...

Bu ülkede biz Türkler ve Kürtler aynı Allah’a inanan, aynı çıkarları paylaşan, aynı devletin çatısının koruması altında yaşayan kardeşler idik. Yeryüzünde Türkler ile Kürtler arasında kurulan kardeşlikten derinini ve büyüğünü kurmuş başka pek bir millet bilmiyorum. Birbirine yüzbinlerce kız alıp vermede bu kadar rahat davranan ve kanını helal bir rızayla kaynaştıran başka hangi millet var, bilmiyorum. İsimleri bile birbirine ne kadar benziyor. Tek heceli, tersinden okusanız benzer anlama geliyor. Kaderin komşu kılıp kaynaştırdığı, birinin yiğitliğinin öbürünün aklına muhtaç olduğu iki topluluk! Ama sürüklendiğimiz bu kibrin içinde ne oluyor bize son yıllarda? Sözde müttefiklerimiz bu toprakları bizden alıp başkalarına peşkeş çekmek için aramıza türlü fitneler ektiler ve biz de tuzakları yuttuk. Devlet de, millet de, herkes de hata işledi ve şimdi bedelini herkes ödüyor.


Biz Allah’ın kulları olarak kardeş olmamız, birbirimize sarılmamız, dayanışmamız gerekirken, dış güçleri hoşnut edecek şekilde birbirimizi dışladık. Vatanımızı parçalayabileceklerine ve bizi ayırıp küçültüp elimizden alabileceklerine inançları arttığı için nasıl da seviniyorlar şimdi.

Dünyanın ötesindeki ülkelerin ne işi var dibimizde değil mi? Toprağımızda, madenlerimizde, zenginliklerimizde gözleri var. Bizim gücümüzü bize kırdırarak buralara konmanın planını yapıyorlardı bir asırdır. Amaçlarına çok yaklaştılar. Böyle şeyleri yazarak boğulan yüreğimin ıstırabını sizinle paylaşmak istemezdim. Fakat başka ne yapayım artık. Bu milletin nice dindarları bile televizyonun karşısında saatler harcayabilir ve haram şehvetin damarlarından geçmesine için verebiliyorsa bu milleti Allah neden kurtarsın! Muhammed Bozdağ

[nursimaa]

kendi ırkını savunan Kürt milliyetçiliği ya da Türk milliyetçiliği yapanlara

hadislerle de cevap verelim........!


Irkçılığa (asabiyyeye) çağıran Bizden değildir; ırkçılık için savaşan Bizden değildir; ırkçılık üzere, asabiyye uğruna ölen Bizden değildir." (Müslim, İmâre 53, 57, hadis no: 1850; Ebû Dâvud, Edeb 121; İbn Mâce, Fiten 7, hadis no: 3948; Nesâî, Tahrim 27, 28)

"Asabiyet (kavmiyetçilik) dâvâsına kalkan, onu yaymaya çalışan, bu dâvâ yolunda mücâdeleye girişen Bizden değildir." (Ebû Dâvud, Edeb 112)
Vasîle bin el-Eskâ (r.a.) anlatıyor: "Ben, 'Yâ Rasûlallah! Adamın kendi kavmine bir zulüm üzerine yardım etmesi asabiyetten (ırkçılıktan) mıdır?' diye sordum. Hz. Peygamber (s.a.s.): "Evet" buyurdu." (İbn Mâce, Fiten 7, hadis no: 3949; Ebû Dâvud, Edeb 121, hadis no: 5119; Ahmed bin Hanbel, 4/107, 160)

Rasûlullah (s.a.s.)'a soruldu: "Kişinin soyunu, sülâlesini (kavmini, ulusunu) sevmesi asabiyet (kavmiyetçilik, ırkçılık) sayılır mı?" Hz. Peygamber şöyle cevap verdi: "Hayır. Lâkin kişinin kavmine zulümde yardımcı olması asabiyettir/kavmiyetçiliktir."(Ahmed bin Hanbel, 4/107, 160; İbn Mâce, Fiten 7, hadis no: 3949)

"Zulüm ve haksızlıkta kavmine yardıma kalkışan kişi, kuyuya düşmüş deveyi kuyruğundan tutup çıkarmaya çalışan gibidir." (Ebû Dâvud, Edeb 113, 121, hadis no: 5117)

"Kim kâfir olan dokuz atasını onlarla izzet ve şeref kazanmak düşüncesiyle sayarsa, cehennemde onların onuncusu olur." (Ahmed bin Hanbel, 5/128)

"Bir kısım insanlar vardır ki, cehennem kömüründen başka bir şey olmayan adamlarla iftihar ederler, övünürler. İşte bunlar ya bu övünmeden vazgeçerler, ya da Allah nezdinde, pisliği burunlarıyla yuvarlayan pislik böceklerinden daha değersiz olurlar." (Ahmed bin Hanbel, 2/524; Ebû Dâvud, Edeb 111)

"Aziz ve Celil olan Allah sizden câhiliyye devrinin kabalığını ve babalarla övünmeyi gidermiştir. Mü' min olan, takvâ sahibidir. Kâfir olan ise şakîdir. Siz, Âdem'in çocuklarısınız. Âdem de topraktan yaratılmıştır. Bazı adamlar, (kâfir olarak ölen) kavimleriyle övünmeyi terketsinler. Çünkü onlar cehennemin kömüründen bir kömürdürler, yahut onlar, Allah indinde burnu ile pislik yuvarlayan pislik böceğinden daha aşağıdırlar." (Ebû Dâvud, Edeb 120, hadis no: 5116)

"Müslüman cemaatten ayrılan ve itaat yolunu terketmiş olarak ölen kimsenin ölümü, câhiliyye ölümüdür. Ümmetime karşı harekete geçerek mü'minin imanına saygı duymaksızın ve sözleşmeli bulunduğu kimseye karşı olan ahdine vefâ göstermeksizin suçlusuyla suçsuzuyla bütün ümmetimi vurmaya kalkışan kimse Benim ümmetimden değildir. Asabiyet/ırkçılık duygusuyla öfkelenen, asabiyet uğruna savaşırken yahut ırkçılık dâvâsı güderken körü körüne açılmış bir bayrak altında ölen kimsenin ölümü câhiliyye ölümüdür." (Müslim, İmâre 57; Nesâî, Tahrim 27; İbn Mâce, Fiten 7; Ahmed bin Hanbel, 2/306, 488.

"Kim hevâsına uyarak bâtıl yolda cenkeder, kavmiyetçiliğe (asabiyet) çağrıda bulunur veya kavmiyetçiliğin sevkiyle öfke ve tehevvüre kapılırsa, câhiliyye ölümü üzere (kâfir olarak) ölür." (İbn Mâce, Fiten 7)
"Bir kimseyi ameli geri bırakmışsa, nesebi, soyu onu kurtaramaz, yükseltemez, ilerletemez." (İbn Mâce, Mukaddime 17, hadis no: 225)

[specialman20]