| |||||||
| Konu Kimliği: Konu Sahibi Aysima,Açılış Tarihi: 23 Nisan 2008 (14:57), Konuya Son Cevap : 12 Temmuz 2021 (01:05). Konuya 31 Mesaj yazıldı |
  |
| | LinkBack | Seçenekler | Değerlendirme |
23 Nisan 2008, 14:57
| Mesaj No:1 |
 Durumu:  Medine No : 1390 Üyelik T.:
16 Nisan 2008 |  -<@ GÖnlümÜn Sultani @>- -<@ GÖnlümÜn Sultani @>-  Naz makamının Efendisi, gecelerimin lem’ası… Biliyorum bu gece de beni yalnız bırakmadın… Hissedebiliyorum varlığını,Sıcaklığını ve kokunu … Duyuyorum; Gecenin sessizliğinin bile duyulduğu bu zamanda Damlaların tenimle konuştuğunu duyuyorum, Onların dahi Sana, salat ve selamını duyuyorum… Az önce Rabbimi ve Seni andım Ey Sevgili, Boş hayallerim, günahlarım, acizliğim ve gafletimden dolayı Rabbimin af, Senin şefaat kapını gözyaşımla çaldım… Çünkü biliyorum ki; Af ve şefaat fermanın mürekkebi gözyaşıdır. Duası ağlamak ve sermayesi ümit olan bir ÜMMETİN olarak Kapına geldim, Yine diz çöktüm önünde, kerraten beyat ettim… Ümmetin olarak dedim, Dedim çünkü ümit ettim… Senin tarafından sevilmek için, Ümmetin olabilmek için Seni sevmek yetiyorsa Seviyorum, elbette seviyorum, canımdan çok seviyorum Ey Sevgili, En Sevgili, Gönlümün Sultanı… Hem, hem nasıl sevmem ki; Sen, Sevginin kaynağı değil misin, Rabbimin Habibi, Resulü Sensin… Sen, Mevlamın övdüğü değil misin, Dürrü yekta, Hatibi enbiya Sensin.. Sen, Sevginin kaynağı, varlığın sebeb-i vücudu değil misin,? “Levlake levlak, lema halaktul eflak” sözünün muhatabı Sensin… Sen, Hz. İsa’nın müjdelediği, Hz. İbrahim’in muştuladığı değil misin? 18 bin aleme rahmet olarak gönderilen Sensin… Nasıl sevmem Seni Ya Rasulallah… Seviyorum, elbette seviyorum, canımdan çok seviyorum… Bakiliğimiz oldun, faniliğimizin içinde Yolum, Senin yolun olunca Senden başka kime bel bağlayayım. Nurum ve şefaatim Senden gelecekse Seni bırakıp kime gideyim… ALLAH (c.c.) (c.c) ‘ ın duası içinde Sen, Senin duan içinde ben varken Söyle, Seni bırakıp kimi seveyim… Ey Sevgili ; Bak, salati fecr vakti yaklaşmakta… Susma… Ne olur susma, kalbime dokun, bu karanlık odamı nurunla şereflendir. Ey Fahri Kainat; Kapına geldim diyorum, susuyorsun… Şefaat dileniyorum, susuyorsun… Kalkan ellerime dokun diyorum, susuyorsun… Susma, ne olursun susma Sevgili… Biliyorum , ellerim kirli, zihnim bulanık, nefsim hodbin.. Ama yine biliyorum ki Sen, Sana uzanan ellerimi geri çevirmezsin Çünkü Sen Ahmed-i Mahmud-u Muhammed Mustafa (sav) ‘sın, Habibi kibriyasın…Hatemu’n Nebiyyinsin… Sen değil miydin “ Yeryüzünde Allah-ü teala’nın seyyah melekleri vardır, ümmetimin selamını bana ulaştırırlar” buyuran. Sana binler, Sana yüz binler, Sana milyonlar, Sana kainatın zerratı adedince Salat olsun ya Rasulallah, Selam olsun ya Nebiyallah, Salat ve Selam olsun ya Habiballah… Ne olur cevapsız bırakma bu mücrimi Biliyorum günahkarım ama Senin sevginin üzerine hiçbir sevgi tanımadım, Senin kadar hiçbir sevgiliyi arzulamadım, hasret kalmadım… Bak Rasul, bak şu damlalara… İnan, inan senin için akıyor. Rabbim biliyor ki; bir o kadar da içime damlıyor… Bu damlalar hürmetine, Senin sevginin hürmetine şereflendirir misin beni, Alır mısın selamımı… Tıpkı, yıldızlarından olan Hubeyb (r.a) ‘ın Mekke’den Sana gönderdiği selamı Medine’de ayağa kalkarak aldığın gibi benim selamımı da alır, Ümmetinden sayar ve “Ve Aleykes Selam ” der misin… Ve şu gece gibi zifiri karanlık olan yüreğimi nurlandırır mısın… İşte, işte bak karşı apartmandaki komşum Hayrullah amca… Yine beni yalnız bırakmadı, Her gece olduğu gibi aldı penceresi önündeki yerini. Belli, o da bekliyor birisini, O da bekliyor Sevgililer Sevgilisini… 14 asır geçti ama hala talaal bedrularla bekleniyorsun Ey sevgili… Kimileri ümmeti Muhammed karanlıklar içinde diyor Ben inanmıyorum, inanmıyorum Ya Rasulallah. Madem ki Sen karanlığı boğan nurunla doğdun, karanlığın adı anılmaz Sen karanlık gecelerimize sabahsın, Kışta özlenen baharsın, Senli gönüllerde gece yaşanmaz Karanlık Seni görmeyen gözlerde, Kadrini bilmeyen gönüllerde olsa gerek… Ey Nebi… Bilmiyorum, Sana ahir zaman ümmetinin hangi halini şikayet edeyim! Senin aşkınla yanmayan kalpleri mi Senin nurundan mahrum ruhları mı Seni görmeye layık olmayan gözleri mi Senin unutulduğun haneleri mi… Neleri unuttuk şu fani hayat meşgalesi içinde bir bilsen, Ne cürümler işledik utanmadan, Bahaneler yaptık üstüne üstük havadan sudan… Ya Rasul, kapında ümmet olamadık, Gül değil diken dahi olamadık, Toprak değil taş dahi olamadık Belki rıza gösterdik kadere ama Sana layık ümmet olamadık… Sen dünyaya geldiğin anda bile “ümmeti ümmeti” diye ağlarken Biz Sana kısık sesle bile olsa selam gönderemedik, Seni savunamadık, anlatamadık… Buna rağmen biliyorum ki Sen bizi unutmazsın.. Sahi unutmazsın değil mi Sevgili… Ne olur affet bizi… Efendim, artık elim kalemi tutamaz, gözüm kağıdı göremez oldu yaşlardan, Yüreğim ağrıyor artık, yüreğim sızlıyor… Gücüm takatim kalmadı artık, yardım et… Ey şefkat yağmuru, ey mü’minlerin umudu! Şefkat kanatlarınla kucakla beni, Sen sil göz yaşlarımı, Bırakma beni ve bırakmama izin verme Seni… Ve Rabbime sesleniyorum; Ey ahdinde vefalı, ey vefasında kuvvetli, ey kuvvetinde yüce, ey yüceliğinde yakın, ey yakınlığında latif, ey lütfunda şerif, ey şerefinde aziz, ey izzetinde azim, ey azametinde mecid, ve ey yüceliğinde hamid olan Rabbim… Kalbim Sana emanet, biliyorsun beni ve biliyorsun bendeki Seni…. Ulaştır selamımı ve sevgimi… Esselatu vesselamu aleyke ya Resulallah, Esselatu vesselamu aleyke ya Habiballah, Esselatu vesselamu aleyke ya Seyyidel evveline vel ahirin Ve selamun alel murselin ve alihim velhamdulillahi Rabbil alemin…
__________________ ''Gönlüm Sükût-u Ezber Eyledi...!'' |
 |
Konu Sahibi Aysima 'in açmış olduğu son Konular Aşağıda Listelenmiştir
| |||||
| Konu | Forum | Son Mesaj Yazan | Cevaplar | Okunma | Son Mesaj Tarihi |
| Risale-i Nurda Namaz | Risale_i Nur (Said Nursi) | Aysima | 0 | 2307 | 21 Mart 2009 23:15 |
| Son Cüzde Kaçırılmaması Gereken SünnetLer | Kur'ân-ı Kerim Genel | Yitiksevda | 5 | 3080 | 21 Mart 2009 23:06 |
| Emir Sultan | Alimler(Rh) | Aysima | 2 | 2475 | 21 Mart 2009 21:22 |
| Tevazu | Adap-Edep-Ahlak | Mihrinaz | 2 | 2323 | 26 Şubat 2009 20:27 |
| Risale-i Nurlar"'da Yahûdi | Risale_i Nur (Said Nursi) | Emekdar Üye | 3 | 2145 | 25 Şubat 2009 22:35 |
|
24 Nisan 2008, 00:44
| Mesaj No:2 |
| Durumu: Medine No : 1390 Üyelik T.:
16 Nisan 2008 | Cvp: -<@ GÖnlümÜn Sultani @>- Sevgili Peygamberim, kalbimde senin yerini, sana olan sevgimi anlatamam ama insan sevdiğini sevdiğine söyleyemezse bunun bir anlamı olur mu? Sana olan sevgimi nasıl anlatayım. Benim seni sevdiğimi bilmeni o kadar çok isterdim ki, beni tanımanı, beni de senin sevmeni benim varlığımı bilmeni. Bir bilseydin sana olan sevgimi , bir bilseydim senin de beni sevdiğini. Senin sevgini kazanabilmek için ne yapabilirim Ya Rasûlüllah. Kendimi o kadar dünya işlerine kaptırmışım ki ben bile ne yaptığımın farkında değilim. Sanki sonbaharda bir ağaçta kalmış son bir yaprak gibi kendimi yalnız hissediyorum. Ve rüzgar beni almış koparmış uçuyorum bilmediğim yerlere. Rüzgarın eline esir olmuşçasına, dünyanın zevklerine esir olmuşçasına , rüzgarla uçuyorum. Sonra bir nur denizine düşüyorum. O sensin Ya Rasulallah. Seni buldum ya Ya Rasûlüllah rüzgar beni uçurmasın. O nur denizinde boğulayım. Senin nurunla bende nurlanayım. Beni yanından hiç ayırma Ya Rasulallah, beni bırakma. Beni rüzgara bir daha verme. Ağacıma dahi geri dönmek istemiyorum. Senin yanındayken bütün kötülüklerden uzak olurum. Senin yanında olmak sana kavuşmak , seninde beni sevdiğini bilmek. Başka ne isteyebilirim ki. Bütün insanlar senin sevginle yanarken, seninde beni sevdiğini bilmek. Biliyorum ki senin bizi sevmen senin güzel ahlakına sahip olmak demektir. Allah’ım bize peygamber efendimizin ahlakıyla yaşamak nasip et ki, peygamber efendimizin sevgisine layık olalım. Bu dünyada sana hasret yaşıyoruz Ya Rasulallah. Bu dünyada göremedik nur yüzünü, olamadık yanında, savaşamadık ta şehid bile olamadık senin yolunda. Bu aciz ümmetini ne olur sev Ya Rasulallah. Allah’ım ne olur affet bizi. Peygamber efendimizin yüzü suyu hürmetine affet. Bu aciz kullarını ne olur yolunda ayırma, ayırma ki sana kavuşalım. Senin sevginden ver bize ver ki senin sevginle her şeyi unutup sadece senin için yaşayalım. Günahımız binlerce , mağfiretine sığındık ,mağfiret et ne olur, ne olur affet ALLAHIM
__________________ ''Gönlüm Sükût-u Ezber Eyledi...!'' |
| |
|
24 Nisan 2008, 00:48
| Mesaj No:3 |
| Durumu: Medine No : 1390 Üyelik T.:
16 Nisan 2008 | Cvp: -<@ GÖnlümÜn Sultani @>- Ruhânî gecelerde sohbetini özledim, Perdelerin tâkında zuhûrunu gözledim. Yıllar var ki seninle geçerdi günler hani, Her çizgimde sen vardın, unutmadım zevkini... Asırları geçerek mânâ kanatlarınla, Hakikati yaşardık bir giryân heyecanla... Kaç kez lutfetmiştiniz şu fakirhânemize, Cennet boşaltmıştınız Cehennem sinemize... Nedendi bunca sırlı ihsan, layık değildim; Yakışmaz bana, doğru.. utanmadım, hep geldim. Volkanlarda kaynadım, sellerle aktım sana; “Çilesi çok...” demeden, kurşunlandım sevdana. Nefesini kokladım, ak hayallere daldım; Nur kardeşlerinizden selamınızı aldım. Ağladım alev alev, sevinç şaşkınlığında, Al gamzene abandım, kandiller ânlığında... “Ağlamasın...” sözünle iniltimi keserken, “Kazandın...” diyordun, o perdeler ötesinden. Kazandım mı gerçekten, şu perişan hâlimle?.. Taş kalbim, mahmur gözüm ve kementsiz dilimle... Ama ya Rasulallah, niçin hala böyleyim?.. Düşüncelerim gâfil, aklım zâil.. ne’yliyeyim?.. Tutamadım ahdimi; yetişmedi tâkâtım Süründüm izlerinde; vefâ etmedi atım... Yokuşlarda tükendim; muhtacım himmetine! Kötü sürçtüm, eman et; susadım şerbetine... Meğer sensiz dünyalar, ne de kofmuş Efendim?!. Sözler içsiz, duygular kör, sensiz varlık yetim... El ver düşmüşe, n’olur.. kurtar şeytan ağından! Bir damla olsun lutfet, o sırlı dudağından... Korkarım, ya ölürsem aklamadan kirleri, Dar etmezler mi bana melekler kabirleri?.. Yetmiyor, yetmiyorum.. yıkıldım bir başıma; Parçaladı ruhumu, zakkum kattı aşıma... Sille sille üstüne, beynim tıpkı vîrâne; Hep, hep aldandım, lakin, kapındayım yine de… Sahip tanımıyorum inan ki senden başka, Sen, Biricik Sevgilim.. değişmem hiçbir aşka. Vazgeçemem köyünden, toprağından, gülünden. Sensiz; köysüz, topraksız, gülsüz bir dikenim ben... Bir güle kucak kucak güller uzatıyordun Bir sevgime binlerce himaye katıyordun. Özledim o günleri, kutsi muhabbetleri, Gözyaşı dekoru o feyizli saatleri... Kâh göklerde uçardık, kâh zümrüt bir İrem’de, Terketmezdin fakiri, bin defa incitsem de... Uzaklardasın şimdi, herşeyine hasretim... Gel! Hep sanadır böyle hıçkırıktan davetim! Gel! Gözyaşlarıma bak, ateşimi yak da gel! Şu dâğidâr kalbimin âhlarına bak da gel!.. Gel ey günahkârların şefâatkânı, şâfi’i Gel ey yaralıların şifâ eli, şâfii… Görmesem de çehreni, görüyorsun halimi; Hüznümü, kederimi, pür-efgân melâlimi... Hastalandım kışlarda, çamurlandım dağlar boyu; Çöplük gülüne biraz daha iltifat yok mu?.. Öksüz kaldım akrepler sokağında, hem yetim; Yalnızca senin kölen olsam, sen de benim seyyidim... Dua etsem Ravza’nda, girer misin rüyâma? Meftûnum sana meftun.. aldırmazsın riyâma... Ne hafakanmış hasret, böyle sevda bağında!.. Mecnunlar şair olmuş aşkın gurbet dağında... Dar geliyor dünyalar, beni de al yanına... “Gel!..” deyiver bir kere, ölüp geleyim sana. Yüzsüzlük olur zannım, sen “gel” demeden gitmek Vefasızlıktır, seni günahlarla incitmek... Bir teselli sadece, ne yapayım ben sensiz?.. Yıkılsın dünya, çöksün!. Sema ağlasın sensiz!.. Seninle yaşıyorum, seninle huzurluyum; Sensin damarlarımda çağlayan bengisuyum... Şiir sensin, nazım sen; beste sensin, güfte sen! Bahçevan sensin; meyve de, hem çekirdek de sen... Âh ki, bastığın hiçbir toprağı yiyemeden, Mahşere gideceğim bu öldürücü çileden... “Bu yol sarptır!” demeden, ardın sıra koşsaydım; “Tûbâ! Tûbâ!” müjdenle melekleri aşsaydım... N’olaydı, gece-gündüz hep aşkınla dolsaydım; “Kardeşim..” dediğin bir garip de ben olsaydım. Gözlerimde ızdırap, sinemde bin buruk âh... Kabul eder misin artık –huzura– ya Rasulallah?...
__________________ ''Gönlüm Sükût-u Ezber Eyledi...!'' |
| |
|
24 Nisan 2008, 11:25
| Mesaj No:4 |
| Durumu: Medine No : 1390 Üyelik T.:
16 Nisan 2008 | Cvp: -<@ GÖnlümÜn Sultani @>- Ellerimiz boş, ıssız yollarda ilerliyoruz. Seni arıyoruz belki içimizdeki boşlukta. Sana ihtiyacımız var. En çok sana ihtiyacımız var. Çaldığımız her kapı kapandı yüzümüze, üzüldük, yıkıldık geri dönüşlerimizde. Döndük, döndük bulamadık gidip de dönülmeyen kapını. Girmediğimiz yer, aşındırmadığımız yol kalmadı, bir senin yoluna giremedik biz talihsizler. Güneşler battı, nehirler kurudu, uçan kuşlar göçtü başka illere biz arayışların en güzelini yaşadık seni ararken. Aramak bile güzeldi seni. Sana ulaşanlardan dinledik hep destanını. Sen bir daha yaşanmayacak destan oldun dilimizde. Destanını söyleyen diller dudaklar kalpler coştu. Senin adın dudaklara bal kaymak oldu. Senin yanında yaşayanlar ne bahtiyardı, dizinin dibinde olanlar dopdolu senin ruhunla. Senin boyanla boyandı onlar, biz solgun renklerimizle arayıştayız. Yorulduk, yorulduk, çağları aşan sıcaklığını aradık. Sensizlikte kavrulurken bizler bir esinti aradık senden gelen. Şimdi senin doğumunun yıldönümü. Asırların her yılında, yılların her gecesinde sen anıldın ve her geçen yıl sana güzellikler kattı içimizde. Birikti, birikti ve sana ulaştık çaresizliğin, bitişin arefesinde. Sen bu gece doğdun. Sen bu geceye doğdun. Bu gece ay senin için doğdu, yıldızlar geceyi senin için aydınlattı. Aydınlık günlerde seni bulduk ve her fırsatı değerlendirdi sana doğru. Geceye doğan sen bu çağa da doğdun. Bizim ve bütün insanlığın sana ihtiyacı var adına. Söylediğin her sözü can kulağıyla dinleyenlere, sen konuşurken başının üstünde kuş varmış gibi hassas davrananlara hayranlığımızı ifade ediyoruz. Onların yerinde olmak için canımızı feda edeceğimizi asırlar sonra bütün kalbimizle söylüyoruz. Seni aradık ve bulduk. Artık yağmurlar daha bir rahmetle yağıyor üzerimize, yollarda panayırlar kuruldu ve şenlik yapıyor insanlık. Adını söyleyenler heyecanlı ve gittiği yoldan emin. Bir bayram havası var adının anıldığı her yerde. Seni bulmakla, yaşanan her gün ayrı buudlara eriştik. Yıkıldıysak imar edecek sen varsın diye, yapılar yaptıysak senin adını üzerine yazmak, senin güzelliğinle süslemek için. Seni bulduğumuzu okyanuslara, ulaşılmaz sanılan dağlara duyurmak için çıktık yola. Anlattıkça anlattık, anlattıkça anladık seni. Erimez sanılan aysbergleri senin sıcaklığınla erittik. Bütün katı kalbler, buz gibi ruhlar seninle eridi, çağlayanlara dönüştük. Şimdi Fuzuli’yi anıyoruz akışlarımızda. Yeryüzünde senin ayağının değdiği topraklara ulaşmak için başımızı taştan taşa vurarak geziyoruz. Seni anlatmak için kasideler dizdik, na’tlar sunduk. Kullandığımız binlerce kelime senin güzelliğinin bir katresini bile anlatamadı. Bizi asırlar sonra da olsa boynu bükük bırakma. Ziyaret et evlerimizi yanımızda soluğunu hissedelim. Sensiz ve sessiz ağlıyoruz ıssız gecelerde. Sensiz olamayan bizleri sensizlikte bırakma...
__________________ ''Gönlüm Sükût-u Ezber Eyledi...!'' |
| |
|
24 Nisan 2008, 11:27
| Mesaj No:5 |
| Durumu: Medine No : 1390 Üyelik T.:
16 Nisan 2008 | Cvp: -<@ GÖnlümÜn Sultani @>- Medet Medet ey, varlıkların varlık sebebi en yüce varlık, Medet ey kâinatın hem çekirdeği, hem meyvesi olan... Medet ey, kâinat kitabının ayet-ül kübrâsı... Medet ey kâinat kitabını okuyan ve manalandıran... Medet ey, kâinat kitabını yazan kalemin kâtibinin Nur’dan mürekkebi Medet ey Cenab-ı Hakk’ın tercüman-ı natıkı Medet ey kâinatın ruhu... Medet ey evrenin aklı... Medet ey gaye-i hilkat ve hayatın hayatı Medet ey bütün nimet hazinelerinin anahtarı... Medet ey yeryüzü kendisine mescid kılınan... Medet ey yeryüzü bahçesinin andelib-i zîşânı Medet ey Kitab-ı Mübin’de, “Le amrük” hitabıyla hayatı üzerine yemin edilen... Medet ey Amine’nin rüyası, İbrahim’in duası, İsa’nın muştusu... Medet ey Tevrat’ın Münhemenna’sı... Medet ey Şuayb’ın sahifelerindeki müşeffah... Medet ey Zebur’da ki el-muhtar... Medet ey İbrahim’in dilindeki Mazmuz... Medet ey İncil’in Sahib-üt Tac’ı Medet ey Faraklit Medet ey Kuran’ın Muhammedi... Medet ey, “daha dünyaya gelmeden müminleri” bulunan... Medet ey Resullerin seyyidi... Medet ey bütün kitapları, bütün dinleri, bütün yolları kendinde toplayan. Medet ey divan-ı nübüvvetin hâtemi
__________________ ''Gönlüm Sükût-u Ezber Eyledi...!'' |
| |
|
24 Nisan 2008, 11:28
| Mesaj No:6 |
| Durumu: Medine No : 1390 Üyelik T.:
16 Nisan 2008 | Cvp: -<@ GÖnlümÜn Sultani @>- Medet ey damar ve kökleri enbiya Medet ey dal ve budakları evliya Medet ey, şah-ı mümecced Medet ey cümle evliyanın şahı Medet ey seyyid-ül enâm... Medet ey, gidret-ül münteha’nın yegâne konuğu Medet ey kab-ı kaseynin sahibi... Medet ey rahmeten lil âlemin... Medet ey, şefial müznibin Medet ey sadık-ıl va’dil emin Medet ey, beşiran ve nezirâ Medet ey, sirâcen ve münirâ Medet ey vesile-i saadet-i dareyn... Medet ey iccere-i tuba ve tayr-ı hümayun *** Medet ey, hutbesi minber-i iklimi bekada okunan Medet ey, mahkeme-i ruz-i ceza’da sözüne bakılan Medet ey, gelişine arş-ı alâda gülbang-ı kudûm çekilen Medet ey, cömertliğin hududuna nakşedilen mühür... Medet ey vefa çiçeği Medet ey, Medine’nin gülü, güllerin efendisi Medet ey, ay yüzlüm, apaçık sözlüm Medet ey, onulmaz dertlerin dermanı Medet ey, çaresizler çaresi Medet ey, duası reddolunmayan Medet ey, “peygamber imdadı” *** Medet ey, “kıyamet muştucusu” Medet ey ayağının tozu olduğumuz Medet ey adına kurban olduğumuz Medet ey yerde ve gökte ismi dudaklara vird olan Medet ey “salât ü selam” kalplere şeker-şerbet olan Medet ey, bahtına düştüğümüz... Medet ey, iki büklüm kapısına geldiğimiz Medet ey, kapısından asla ayrılmayacağımız Medet “ey sevgili” Medet ey, “en sevgili” Medet ey, canım efendim Medet ey sevgili peygamberim Medet, bırakma bizi
__________________ ''Gönlüm Sükût-u Ezber Eyledi...!'' |
| |
|
24 Nisan 2008, 13:11
| Mesaj No:7 |
| Durumu: Medine No : 1390 Üyelik T.:
16 Nisan 2008 | Cvp: -<@ GÖnlümÜn Sultani @>- Ben Seninle bin beşyüz yıldır yaşıyorum. Herşey değişiyor ama değişmeyen bir Sen varsın yüreğimde.Sen yüreğimdeyken bile Senden ayrı kalmanın ıstırabını duyuyorum. Seninle ayrılığımız, ben Dünya'ya gelince başlamıştı. Derken hayatın savaşında tutsak düştüm. Senden ayrı olan en özgür bilinen hayatların hepsi tutsaktır aslında. Senin dönebileceğin zamanı bekledim hep yıllarca. Senin dönmeyeceğin ve Sana kavuşamayacağımım imkansızlığı içerisinde kıvranıp durdum hep. Senin dönmeyeceğini anlayınca, Sana ait ne varsa yeryüzünde derleyip toplayıp doldurdum yüreğime. Neler yokki şimdi bu ten kafesimde: yaşadığın çöl sıcakları, çöl fırtınaları... Uhud'da yanağından süzülen kan, alnından süzülen ter, gözlerinden akan yaş, şimdi içimde ummanlar kadar oldular. Sonra, Hendek'te kazdığın toprakları da taşıdım içime. O toprakları gözyaşlarımla sulayarak gül yetiştirdim, türlü türlü yemiş dalları yetiştirdim yüreğimde. Seni yetiştirdim. Bir dal bu kadar mı yemiş verirdi? Bir yürek bu kadar mı çarpardı derinden? Sonra Senin bindiğin atları da taşıdım yüreğime. Onlarla kıtalar dolaştım. Onlarla engin denizlere ulaştım. Dostlarınla dost oldum. Kerbela'da hüzün yaşlarıyla doldurdum kuyuları. Ali'nin, Osman'ın bağrına saplanan talihsiz hançerlerle yaralandım. Hamza'nın yüreği söküldüğünde göğsünden, Seninle beraber ben de ağladım. Ah, ten kafesinde hüzün denizlerine daldığım Sevgili! Ne olur gel Dünyama..............
__________________ ''Gönlüm Sükût-u Ezber Eyledi...!'' |
| |
|
24 Nisan 2008, 20:23
| Mesaj No:8 |
| Durumu: Medine No : 1390 Üyelik T.:
16 Nisan 2008 | Cvp: -<@ GÖnlümÜn Sultani @>- Avucunda kurumus bir gül olmak isterdim SEVGİLİ.., lütfedip de koklasan, sanırdım CENNET kokuları sinmiş üstüme... en güzel kokan benim.. yapraklarım canlanır..içim tazelenirdi.. sanırdım çiçek ben´im, sevda ben´im, hasret ben´im, vuslat ben´im.. canım ben´im..EFENDİM.. Avucunda kurumus bir gül olmak isterdim.. dalından kopmuş, rengi solmuş,o zayıf haliyle ,SEN ´de hayat bulmuş.. EY SEVGİLİ..EY SEVGİLİ ! sanırdım hayat ben´im, ömür ben´im, şafak ben´im, gün ben´im, canım ben´im..EFENDİM.. Avucunda kuruyup,yeniden dirildiğim , EFENDİM...PEYGAMBERİM..
__________________ ''Gönlüm Sükût-u Ezber Eyledi...!'' |
| |
|
24 Nisan 2008, 20:27
| Mesaj No:9 |
| Durumu: Medine No : 1390 Üyelik T.:
16 Nisan 2008 | Cvp: -<@ GÖnlümÜn Sultani @>- Gel Ey Gül-İ Rana … Kerem kıl,tesellim ol,düş içime cemreler gibi…Bir gelişle gel,bir gülüşle gel,güle düş de gel,hayalde gel,düşte gel… Ayı ikiye bölen kutlu ellerinle gel,şirki kara yere karan tatlı dillerinle gel,saadet muştusunda bahtlı kullarınla gel…Ve ıtır,ıtır tomur tomur güllerinle gel… Gel Efendim,Gül Kokuşlum… Yetiştir suyu çorağa,tutuştur gülü yaprağa…Gül dikilsin yeniden toprağa… Senin bir damla kokuna,bütün aşklarımı fedaya hazırım…! Ve bir kırıntısına nazarının,bütün yüreğimi kanatmaya… Bir gülü koklamak gibi seni anmak… Gel Ey…! Avucumda hep dikenler…Kanıyor…Kanıyor..
__________________ ''Gönlüm Sükût-u Ezber Eyledi...!'' |
| |
|
24 Nisan 2008, 20:30
| Mesaj No:10 |
| Durumu: Medine No : 1390 Üyelik T.:
16 Nisan 2008 | Cvp: -<@ GÖnlümÜn Sultani @>- Talea'l–Bedru Aleyna" nidalarıyla çağırmıştık seni. Ay'ın doğuşunu bu sözlerle dünyaya haykırmış, tepelerden süzülüşünü bu nidalarla müjdelemiştik âlemlere. Kundaktaki bebekler dahi bir başka ağlamıştı o gün. İçimizden yansıyan, ta yüreğimizden süzülen "müjde" çığlıkları öyle yansımıştı ki, 14 asır sonrasında bile hissediliyor hâlâ. Aman Allah'ım! Bu neyin heyecanıydı? Bu neyin sevdasıydı, neyin müjdesiydi? O gün kalpler neden hareketlenmişti ve neden "Müjde, müjde!" diye bağırıyor ve gözlerden yaşlar niçin akıyordu? Bu neyin çığlığıydı? Defler o gün ne çalıyordu öylesine? Hurma ağacının tepesindeki âşık neyin müjdesini veriyordu? O an oradaki hayvanat bile değişik bir haykırış–sesleniş içerisindeydi. O gün yeşiller daha bir yeşil, maviler daha bir mavi olmuş, bulutlar bir çadır şeklini almış, bize doğru geliyordu. Neden? Kimdi o gelen? Kimlerdi onlar? Onlar nasıl bir yürek taşıyordu ki? O bulut da neydi, neyin nesiydi yaz ortasında? Güneşe meydan okuyuşunda. Tüm kâinata, asırlara bir haykırıştı. Bir müjde seslenişiydi o çığlıklar, sevinçler. Akan gözyaşları, sevinç ve vuslat gözyaşlarıydı. O an yüreklerdeki titreyiş bir seslenişti. Tüm zamanlara ve âlemlere bir sesleniş. Yürekler o an belki de ilk kez böylesine hareketlenmiş ve "Ben de varım bu âlemde!" diyorlardı. Biliyoruz ya Resûlallah. Bu çığlık ve müjdeler, bundan tam 14 asır evvel sana idi. Senin ve dostunun gelişinin müjdesiydi bu sevinç çığlıkları. Seni bir gölgelik gibi gölgeleyen bulutun müjdesiydi bu çığlıklar. Kurtuluşun, ferahın, huzurun, başarının, gücün müjdesiydi o sesler. Müjdendi ya Resûlallah tüm iç titreyişleri. Gözlerden akan yaşlar senin müjdendi ya Resûlallah. Biliyoruz. Biz orada belki fiziken, bedenen yoktuk; ama ruhumuz bu sevdaya bu müjdeye, bu umut çığlığına aşina ya Resûlallah. Kalbimizin en derin noktasında bu haykırışın yansımasını hâlâ duyuyoruz ve hasretle yollarını gözlüyoruz. Gözlerimiz gene o bulutu, dostun dostunu ve seni gözlüyor ya Resûlallah. Umut çığlığımız seni bekliyor. Hasretinle, aşkınla, sevdanla bekliyor ya Nebî! Ne olur, ne olur "Geliyorum!" de ya Resûlallah. Bir daha dönmemesine ve bir daha ayrılmamasına gel. Hem de çabuk gel ya Resûlallah. Sana hasretiz ya Habîballah .
__________________ ''Gönlüm Sükût-u Ezber Eyledi...!'' |
| |
|
| Konuyu Toplam 1 Kişi okuyor. (0 Üye ve 1 Misafir) | |
|
Benzer Konular | ||||
| Konu Başlıkları | Konuyu Başlatan | Medineweb Ana Kategoriler | Cevaplar | Son Mesajlar |
| ""Gönlümün Hüzün Yarısı"" | su damlası | Şiirler ve Şairler | 8 | 04 Aralık 2022 21:18 |
| Gönlümün Gülü..MEDİNEWEB | nur_çeşmesi | Hz.Muhammed(s.a.v) | 6 | 19 Kasım 2018 20:35 |
| *sen gönlümün sultanısın(video)* | tevhid_ | Videolar/Slaytlar | 0 | 10 Mayıs 2013 01:19 |
| Gönlümün gülüne | _bülbül_ | Şiirler ve Şairler | 4 | 07 Şubat 2009 19:34 |
| Varlığımın Sebepler Ötesi sebebi, Gönlümün Sultanı Efendim, | Huzurİslam | Hz.Muhammed(s.a.v) | 2 | 07 Temmuz 2008 20:59 |
| .::.Bir Ayet-Kerime .::. | .::.Bir Hadis-i Şerif .::. | .::.Bir Vecize .::. |
|
Medineweb
Sosyal Medya Gruplarımız: |
