Gel sana dünyanın misalini göstereyim

[TufeyL]

Gel sana dünyanın misalini göstereyim

Birgün Resul ü Zişan aleyhi ve alihi salavatullah-il mennan efendimiz Ebu Hureyre (r.a.) a buyurdu:
Ya Ebü-Hureyre ! Gel sana Dünyanın misalini göstereyim.
Sonra Ebu-Hureyre’nin elinden onu mezbele ile dolu bir dereye götürdü ve saadetle buyurdu:
Bu dereye bak Ya Ebu-Hureyre !
Ebu-Hureyre baktı ve gördü ki kuru insan kafaları eski bezler hayvan leşleri ve kemikleri ve daha bir sürü şey o derede birbirine karışmış Efendimiz (s.a.v.) buyurdu:
Ya Ebu Hureyre bu gördügün kuru kafaların sahibleri kimi yiğit kimi kocalmış kimi kadın kimi çocuk başları ve kemikleridir. Evvelce bunlarda bizim gibi insan idiler. Bunlarında hısları vardıi bunlarda yemek yer nefis elbiseler giyerlerdi.dört yana çırpınırlardı.şimdi kuru kuru kemik olup yatıyorlar. Etlrei ve derileri çürümüş, toprak olmuş, otürlü nefis yiyecekler yigen agızları çenelerinden ayrılmış bunların içlerinden ogle kişiler vardı ki haram – helal demezler boyuna maldevşirirlerdi, para biriktirilerdi. Kalın döşeklerde yatar ve saraylarda otururlardı.şimdi görüyorsun ki bu mezmelelikte birar ciyfe olarak yatıyorlar. Gelen gecen üzerlerine bazıyor, çoğu bunlardan igreniyor. Amma aklı başında olanlar bundan ibret alırlar. Şu çöplükte gördügün rüzgarın savurup tagıttıgı parçaların kimisi sof, kimisi ipeki kimisi yünlüydü. Bu iskeletlerini gördügün insalar bunları giyer ve övünürlerdi. Görüyorsun ya bunlarıda yel savurmuş çürütmüş. Sonra şu koyun kemiklerinede bak; aralarında at katır deve ve merkep kemikleride var. Bunlarda bu kuru kafaların malıydı. Kimisine biner kimisinin sütünü içerlerdi. İşte onlarda perişan bu çöplüğe atılmış.bir zamanlar şu hayvanlar ve şu kumaşlar, sonunda bu çöplükte buluşup karışmışlar işte dünyanında misali budur.Ya ebu Hureyre ! Sende bende bundan ibret almalıyız böyle olacagını anlamalıyızBu gün elimizden bulunanların hiç birisi bizim degildir. Bizden önce her birinin bir sahibi vardı bizden sonrada her birinin birer sahibi olacaktır.Sen onları şimdi kendinin sanarsın. Ya Ebu Hureyre! Var şimdi ölmeden önce bu dünyayı terk et, bu dünyadan gönlünü arındır. Dünya seni terk etmeden, Sen dünyayı terk eyle. Elinde bulunandan fakirlere ver. Yoksa, sende yarın böyle olursun bu dünyaya aldanma ve bu dünyaya aldanma ve bunun tahatına mağrur olmaBu dünyaya kim geldi ki, ona mihnet bulaşmadı. Her kim ki bu dünyayı yüz tutarak şenlik eylese, sonunda gam ve tasa görür.

Kaynak: Tam Müzekkin Nüfus (Nefisleri Temizleyen) – Eşrefoğlu RUMİ (K.S.)

Bir kişi Fahri Kainat efendimiz (sav) e geldi ve:
Ya RasulAllah! Dedi. Benim gönlüm hiç ölümü anmaz, arzetsem de kabul etmez.

Efendimiz Saadetle buyurdular:
Malın var mıdır ?
Eveti çok malım vardır ya RasulAllah !
Var şimdi o mallarını kendinden önce ahirete gönder, çünkü sana ölümü unutturan hep o malların şerridir. Eğer, Hak Teala Yoluna vermezsen, sonra hasrete düşersin.
O kimse Efendimi (sav)in bu öğüdü üzerine bütün mallarını fakirlere dağıttı, Hak yolunda onlardan Fariğ oldu.

Soru: Bu malın hepsi yaramaz mıdır ? Yoksa iyiside hayırlısıda var mıdır ?

Cevap: Mal iki türlüdür: Salih mal fasık mal.
Fasık mal şerli maldır. Salih mal hayırlı maldır. Mesela: hayırlı mal İbrahim Peygamberin (as) malıdır ki, onunla kebayi yaptı. Konuksuz ekmek yemedi. Nezaman önüne yemek getirilse konuk gelmesini bekler biraz ertelerdi eğer konuk gelmezse kalkar bir mil kadar yürürdü, konuk arardı. Bulamazsa, biraz oturu yine kalkardı, etrafı ararştırırdı. Ta ki konuk buluncaya kadar yemek yemezdi.
Efendimiz bir hadisinde Ne helal maldır o mal ki Salih insanın elinde bulunur. Buyurmuştur

[Ağlama_Karanfil]

allah razı olsun paylaşımınız için ..ellerinize sağlık.......