"Kendin" iLe Tanış...

[Hazan Mevsimi]

"Kendin" iLe Tanış...

Sahiden,kendinizle buluştunuz mu,buluşup tanıştınız mı hiç?

Ipıssız gecenin yapayalnızlığında dinlediniz mi içinizi inceden inceye ,ne diyor?

Herkes herkesle birlikte,siz ise kimsesizlikte...

"Gün geldi,ağladığım günlere ağladım" diyen Ebu Bekir'in şu murakabe derinliğine dalışlar yaptınız mı zaman zaman?

Hem bir davalı sandalyesine oturtup kendinizi ,hesaba çektiniz mi katı bir savcı tavrıyla?

Geçirdiniz mi bütün bir ömrünüzü,muhasebenin hassas imbiğinden?

Süzdünüz mü hayatınızın üsaresinin ,tortularından?

Tutabildiniz mi ihlasın şefaat elini,amellerin mahşerinde?
Nasıl ,ümit var mı?

Bulabiliyor musunuz amel defterinizde cenneti gösteren bir işaret?

Ne dersiniz?

Yoksa kendinizi mi aldatıyorsunuz "desinlere" kurban kulluğunuza bakarak?!

Birbirine düşman düşüncelerin,gel-gitlerini yaşadınız mı iki dünya arasında ,bazen de olsa?


Bir lahza sükut-içre yakalayıp kendinizi ,kulak verdiniz mi son sözüne kadar ,neler söylüyor?

Münakaşa yaptınız mı onunla yer yer ,arzuları ,idealleri hakkında?

"Gel ey şu kadar yılı iç içe geçirdiğimiz mecburi dost!...Söyle,nedir seni ağlatan şu ah ü zarın?...Nedendir bu denlü efkar ü efganın ?...Bunca heves ve iştiha da neyin nesi?"...diyerek...


Kendinizle barışacaksınız önce...Anlatacaksınız...anlatacaksınız melekutiyete müteveccih kürsünüzde.

Susan dilinize mukabil,hiç susmayacak diliniz,ikna edinceye dek ya da ilzam.
Olmadı tutacaksın yakasından ;vuracaksın,vuracaksın..İndireceksin toprağa,geçireceksin mezarlığa..silkeceksin üzerinden sarhoşluğu ,sarsacaksın ,ta ayılıncaya kadar,bir münker-nekir sayhasıyla..

Süt-beyaz benliğine kavuşmak için,buğuevinde tedaviye alacaksın...
Göynükleri kesip atacaksın bıçak gibi,ameliyat masasında .Bir yaka -paça olmadır gidecek...Zinhar!

Pes etmeyeceksin!

Ve katiyyen bileceksin ki,senin hakkından yine ancak sen gelebilirsin...

[kurtmehmet]

Mükemmel insan, en başta iç kutuplaşmalarından sıyrılır; sadece iyiliği düşünür ve yapar. Nasıl mı?..

Kendinle tanışacaksın evvela. Halvetleşeceksin atomlarına kadar sonra. Anlatacaksın; dinleyeceksin. Dinleyeceksin; anlatacak, mafihaya kilitli odalarda. Sendeki “İkinci senle” anlaşıp kaynaşacaksın. Onu da eriteceksin dostluk (hillet) potanda. Ahiret kardeşi olacaklar tertemiz ruhunla. Hakikatın sılasına teslim edeceksin onu. Ta bamteline dokunduracaksın mızrabını; onikiden vuracaksın. Ve konuşacaksın hiç durmaksızın kendi kendinle. “Bu adam deli midir nedir?” diyecekler belki, ama sen hiç kesmeyeceksin. Öyle nafiz kelimeler, öyle ateşin cümleler, öyle kor ifadeler döktüreceksin ki ta ahfana oturacak, çöreklenecek oraya. Bir niyet gibi mayalaşarak özleşecek. Ve sen bu mahkeme kazanın- da pişerek, musaffa kul kıvamına kavuşacaksın. Bir daha da asla üşümeyeceksin.

Sus ve içini dinle; bugüne dek hangi fiillerinde hangi sesin emrine boyun eğdiğini derkedeceksin. “Bir” ile şerrin menba farkını öğreneceksin; ya berhüdar olacaksın veya bedbaht. Ama sonuçta kendine geleceksin.