Hatırla ey dost

[MusabBinumeyr]

Hatırla ey dost

Baktığınız zaman size ALLAH'ı hatırlatan kimselerle dost olun.

Bir gün Peygamber Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem)'e sordular.

-Ya Rasûlallâh, kiminle oturalım (kimlerin meclisinde bulunalım)?

Buyurdu ki :

-Görüşülmesi size ALLAH'ı hatırlatan, konuşması amelinizi (din
gayretinizi) arttıran
ve ilmi ile size âhıret iştiyâkı (âhıret şevki) veren kimselerle
berâber olun ...

Bunu aslâ ihmâl etmeyin (boşlamayın)...
Zira ihmâl sizi helâke götürür.

Hayırlı karı-koca, hayırlı evlât, hayırlı komşular istersiniz değil mi?
Peki ama nasıl gerçek olacak bu?
el-Cevab : Sen hayırlı olursan, hayırlısını bulursun...

Peygamber Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) buyuruyor ki :

"-Sizin en hayırlınız,
görüldükleri ân, ALLAH (azze ve celle)'nin hatırlandığı kimselerdir..."
(En hayırlınız, ALLAH'ı hatırlatanlarınızdır.)

Peki, biz ALLAH'ı hatırlatan Müslüman mıyız?

Görüldüğü vakit ALLAH'ın hatırlandığı bir insan olmak....

Yüzüne bakıldığında iç-huzûru duyulan bir insan olmak...

Oturuşumuzla-kalkışımızla, yememizle-içmemizle, giyinip-kuşanmamızla,
konuşmamızla, huyumuzla, ticâretimizle, siyâsetimizle
ALLAH'ı hatırlatan Müslüman'a yakışır hâl ve tavırlar üzere olalım.
Bizi görenler ALLAH'ı (İslâm'ı, Kur'ân'ı, Rasûlullâh'ı) hatırlasın.

Burada şu suâl akla gelebilir ki, "iyi amma, ALLAH (hâşâ)
oturmaz-kalkmaz, yemez-içmez, giyinip-kuşanmaz, huyu-suyu nedir,
nereden bileceğiz ve nefsimizi hangi ölçüye, hangi esâsa, hangi
kritere göre hızzaya çekeceğiz?

El-cevâb :
Rasûlüm, de ki : Ey insanlar, eğer ALLAH'ı seviyor iseniz :
gelin bana TÂBİ' olun da, ALLAH da sizi sevsin ve günâhlarınızı bağışlasın.
Şüphesiz ALLAH, Ğafûr'dur : Rahîm'dir!
(Çok affedici ve geniş merhamet ve ihsân sâhibidir).
ÂL-i İMRÂN Sûresi : 31

Sahabe-i Kirâm'dan bir gün Peygamber Efendimiz (sallallahu aleyhi ve
sellem)'e sormuşlar :

-Ya Rasûlallâh, biz senin yanında iken, bambaşka oluyoruz.
Gönlümüzü emsâlsiz bir muhabbet kaplıyor. Hâlimiz nicedir? dediler.

Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) cevâben buyurdu ki :

"Şâyet sizler her-dâim benim yanımda hazır bulunduğunuz gibi olabilseydiniz,
yatarken, gezerken, her ân melekler gelip sizinle musâfaha ederlerdi
(kucaklaşırlardı)."

Demek oluyor ki, birlikte olmakta târifsiz bir feyiz (enerji) akışı oluyordu.

Öyle ki, Sahabe-i Kirâm'ın rütbeten en alt seviyesinde bulunan Hz.Vahşî (ra)
[ki, Hz.Hamza'nın katilidir (radiyallahu anhum)]
Ümmet-i Muhammed'in (sav) en büyük evliyâsı, işte o Hz.Vahşî'nin
manevî seviyesine
ve dînî rütbesine ulaşamaz, onun derecesinde olamaz!
(Zira o, Hazret-i Rasûl-ü Ekrem (sav)'i bizzat görmüş ve o târifsiz
feyiz ile feyyâz olmuştur.)


Sâlih kişilerle bir arada bulunmakla, iyi hâl sâhibi olunur. Bunu
"hâllenmek" denir.

Bana dostunu söyle ; sana (senin) kim olduğunu söyleyeyim!

Kişi, dostunun dîni üzeredir!
Ebu Davud, Edeb, 19
Tirmizi, Zühd, 45

ALLAH'ı hatırlatan Müslümanlarla berâber olmak
ve dahi bizzat ALLAH'ı hatırlatan Müslüman olmak için Mevlâmızın
verdiği ipucuna sarılalım :
ennebiyyîne ve-ssiddîkîne ve-şşuhedâ-i ve-ssâlihîn
Mutlaka bu dört zümreden birisiyle berâber olalım.

Kim ALLAH'a ve Rasûl'e itaat ederse işte onlar,
ALLAH'ın kendilerine lütûflarda bulunduğu
Peygamberler, Sıddiykler, Şehidler ve Sâlih kişilerle berâberdir.
Bunlar ne güzel dosttur!
Nisâ Sûresi : 69