Dedenin Hikayesi

[ahmetmeydani]

Dedenin Hikayesi

Daha önce konuyu açmış ve ilk bölümler sizi aldatmasın biraz sabredin demiştim ama bir yöneticimiz sabredemeyip konuyu silmiş. Bu sefer konunun başına aynı olay gelmesin diye bir kaç bölüm birden ekleyeceğim. De hadi iyi seyirler netekim. Fiemanillah.

[ahmetmeydani]

BİRİNCİ BÖLÜM

Bir varmıııııııııııııııışşşşşşş, bir yokmuuuuuuuuuuşşş! Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde (neden kalbur saman içinde de saman kalbur içinde değil diye düşünebilirsiniz, kalbur saman içinde olmalı ki yeri geldiğinde saman da kalbur içinde olabilsin. Çünkü eskiden saman hayvanlara kalburla verilirdi. Bu vesile ile kalburun yeni bir işlevini de öğrenmiş oldunuz, teşekkür istemez). Develer tellal pireler berber, tilkiler hasta, sansarlar pasta, keçiler yasta, güvercin posta; aslanlar batak, kirpiler yatak, tavşanlar kötek; ayılar zeki, zürafa ahmağın teki, ceylanlar yorgun, fillerse argın, büblbüller dargın iken. Bir garip dede varmış. Bu dede hayatının bir bölümünde yalnız kalmış. Dede öyle bir sıkılmış ki-en mengenesinden- Düşünmüş taşınmış, taşınmış düşünmüş, derken...

BİRİNCİ BÖLÜMÜN SONU

[ahmetmeydani]

İKİNCİ BÖLÜM
Düşünmüş taşınmış, taşınmış düşünmüş ve düşünmekten vazgeçmiş ve taşınmaya karar vermiş. Tasını tarağını toplamış, dost, ahbab ve tanıdıklarla helalleşmiş ve insanların olmadığı bir yer aramak üzere yola koyulmuuuuuuuşşş. Az gitmiş uz gitmiş ama dere tepe düz gidememiş. Çünkü Dedenin uçma kabiliyeti yokmuş. Bu yüzden yolun durumuna göre gitmiş. Ve bu da onu bir hayli yormuş. Bir yandan gidiyor, bir yandan da etrafını kolaçan ediyormuş. Derkeeeeeeeeeennnnnn....

İKİNCİ BÖLÜMÜN SONU

[ahmetmeydani]

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Yeeeeeeeeeeemmmmmmmmyeşil bir yere varmış. Sanki cennetten bir parçaymış. Bir yandan kuş sesleri, bir yandan cırcır böcüğü sesleri (buna ağustos böcüğü diyenler de var, bir rivayete göre) Bir yandan da akan suyun çıkardığı ses.
--Ohhhhhhh beeeeee! Dünya varmış. Ama barınacak bir yer lazım.
Dede sağı solu araştırırken koooooooooooskocaman bir çınar ağacı görmüş.
--Hımmmmmmmm! En kısa zamanda bunun üstüne bir kulübe yapmalıyım. Yarından tezi yok İnşaAllah bu işe başlamalıyım.
Çınar ağacının hemen dibinden suyu berrak mı berrak bir dere akıyormuş. Balıklar havaya sıçrayıp dans ediyorlar.
--Et ihtiyacını da bu dereden karşılarım dedi dede, kendi kendine.
E tabi sevdiklerinden ayrılmak dedeyi biraz hüzünlendirmiyor değildi. Ama buna alışmalıydı. Aksi halde, hayat burada da çekilmez bir hâl alırdı, ki, dedenin buna hiç mi hiç niyeti yokmuş.
--Evet kulübeyi buraya yapmalıyım ama, bu gece kalacağım bir yer lazım bana.
Dede yine etrafı kolaçan etmeye başlamış. Derkeeeeeeeeeeennnnnn...

ÜÇÜNCÜ BÖLÜMÜN SONU

[ahmetmeydani]

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

...bir mağara bulmuş dede.
--İyi yaw! Geceyi burada geçiririm.
Dede mağaraya girdiğinde, bir de ne görsün. İki tane ayı, iki de yavrusu.
--Aha dedi, baba ayı. Yiyeceğimiz ayağımıza geldi.
--Hadi iyisin gene, dedi ana ayı. Yiyecek bulma sıkıntısından kurtuldun.
--He ya, hemen harekete geçiyim.
--Hoop hop! dedi dede, ne oluyoruz? Ulan ben buraya size yem olmaya mı geldim?
Ayılarda şafak attı. Allah Allah! Bu adam onların dilinden anlıyor.
--Bana bakın, ben insanlardan kaçtım. Burada daha rahat ederim diye. Sakın ola ki beni hayal kırıklığına uğratmayın.
Üzerlerinden ilk şaşkınlığı atan ayılar, kendilerine çeki düzen verdiler.
--Bana bakın, bu gece misafirinizim. Ona göre.
--Yaw hoş geldin ama, sana ikram edecek bir şeyimiz yok.
--Merak etmeyin, ben de yeteri kadar yiyecek var. Ama önce namaz kılmam lazım. İbadet yani.
--Anladım, dedi baba ayı. Biz de zikrimizi yaparız, yemeği de sonra yeriz.
--Tamam. Allah kabul etsin.

Dede namazını kıldı, ayılar da kendi lisanlarıyla zikirlerini yaptıktan sonra, dedenin sofrasına oturdular.
--Yaw siz elinizi yüzünüzü yıkadınız mı?
--Hayır, el yüz yıkanır mı ki?
--Yaw sahi, sizinki yıkanmaz. Şimdi elinizi yüzünüzü yıkamaya kalksanız sofra ıslanır, yiyecekler de berbat olur. Neyse, hadi bakalım afiyet olsun.
--Sağol, sana da afiyet olsun.
Yemekler yendi ve sohbet başladı.
--Eeeeeeeee anlat bakalım, kimsin, nesin burada ne arıyorsun?
--Benim geldiğim yerde, millet bana kısaca dede derdi. Buraya geliş sebebime gelince, doğrusunu isterseniz insanlardan yıldım usandım. Düşündüm taşındım ve sonunda taşınmaya karar verdim. İnşaAllah siz de bir kısım insanlar gibi bana hainlik düşünmezsiniz?
--Hiç endişe etme, bizde dalavere yok. Her şey harbi. Münafıklık da yok. En kötü düşüncelimiz tilki, o bile münafıklık yapmaz.
--Bak buna sevindim. O zaman sizinle iyi geçineceğiz demektir.
--Yaw senin dediğin gibiyse, inşaAllah insanlar buraya gelmez. Yoksa yandığımızın resmidir.
--Merak etmeyin. Benden başkası gelmez, ama belki benim ailemden bir iki kişi gelebilir. Onlardan da size zarar gelmez.
--İyi o zaman, senin ailenin başımızın üstünde yeri var.
--Başınız, gözünüz var olsun.
Sohbet bu minval üzere gece yarısına kadar devam etti. Gece yarısına doğru...

DÖRDÜNCÜ BÖLÜMÜN SONU

[ahmetmeydani]

BEŞİNCİ BÖLÜM


--Bey, misafirimiz var, şu bizim kilere git de o baldan biraz getir.
--Evet hanım, benim de aklıma gelmişti bu.
Dede namazdan sonra ayıların yanına geldi. Selamlaştılar. Baba ayı:
--Ben bizim kilere kadar gideceğim.
--Ben de seninle geleyim. Etrafa bir göz atmak istiyorum.
--Peki, zaten fazla da uzakta değil.
--E hadi yola çıkalım zaman.
Dede ve baba ayı beraber yola çıktı. Dede hem gidiyor hem de etrafına göz gezdiriyordu. Kulübe yapmak için ağaca ihtiyacı vardı. Bulundukları yerde çok güzel ağaçlar vardı. Gerçi bir kaç ağacın canı yanacaktı ama, dede buna mecburdu. İla nihaye ayıların yanında kalamazdı.
--Şu ağaçlardan bana biraz lazım.
--Olur. Ben hemen kunduzlara haber vereyim.
--Hayır, hayır. Haber vermene gerek yok. Benim yanımda ağaçları kesecek malzeme var. Siz taşımada bana yardımcı olursanız yeter.
--Ne demek, elbette ki yardımcı olacağız.
--Bu cıvarda hangi hayvanlar yaşamakta?
--Hemen hemen memlekette bulunan hayvanlardan hepsi var. Yani burası epeyce kalabalık.
--Güzel. En kısa zamanda buradaki hayvanları toplamamız lazım.
--Merak etme, onu da hallederiz inşaAllah.
Bu arada ayının kilerine de varmışlardı. Ayı küçücük bir mağranın ağzını büyük bir kaya parçası ile kapatmıştı. Kayayı kenara çekince, içi bal dolu peteklerle karşılaştılar. Dede balın tadına baktı.
--Mmmmmmm! Çok güzel. İçinde bir dirhem şeker yok.
Ayı güldü:
--Onu insanlar yapar. Duyduğuma göre, insanlar evcil ayıların da ahlakını bozmuşlar.
--Doğru söylüyorsun.
--İki petek alırsak yeter sanırım şimdilik.
--Evet ya yeter.
Yanlarına iki petek alıp gerisin geri döndüler. Epeyce yol almışlardı ki.....

BEŞİNCİ BÖLÜMÜN SONU

[Medineweb]

sonuç ne olacak acep

[ahmetmeydani]

Daha belli değil netekim. Fiemanillah.

[ahmetmeydani]

ALTINCI BÖLÜM

Yolda iki kurt ile karşılaştılar. Kurtlar her zaman ayılara saygı gösteriyorlardı. Ayının yanında Dede'yi görmeleri onlara tuhaf gelmişti.
--Hayırdır, bu kim?
--Bu misafirimiz, adı da Dede.
--Burda ne arıyor?
Dede devreye girdi:
--Bundan sonra burada yaşamaya karar verdim.
--Aaaaaaa dilimizi anlıyor.
--Evet anlıyorum. Bu arada size rastladığım da iyi oldu. Yakında hepinizi toplantıya çağıracağım. Bir yerlere kaybolmayın.
--Tamam inşaAllah, buralardayız. Doğrusu merak da ettik.
--Merakınızı yakında gidereceğim inşaAllah. Hoşçakalın şimdilik.
--Uğurlar olsun.
--EyvAllah.
Dede ve ayı, kurtların şaşkın bakışları arasında mağaraya doğru yol almaya başladılar. Bir süre sonra da mağaraya vardılar.
Getirilen bal ve dedenin yiyecekleri ile bir güzel kahvaltı yaptıktan sonra...


ALTINCI BÖLÜMÜN SONU

[ahmetmeydani]

YEDİNCİ BÖLÜM



Dede baba ayıya dönerek:
--Yapacağımız bazı şeyler var. İlk önce tüm hayvanları toplayıp tanışalım. Daha sonra da bir görev bölümü yapmamız lazım. Burada yaşayan hayvanlara haber verebilir misin?
--Merak etme, kısa sürede hepsini toplarım inşaAllah.
--Hepsini teker teker çağırman zaman alır ve sen de çok yorulursun. Bu iş için birilerini görevlendirmemiz lazım.
--Bence de böylesi daha iyi olur. Ama kimi görevlendirsek?
--Bu iş için kuş tayafasını görevlendirelim. Bu yakınlarda kim var?
--Bizim komşu güvercin var. Bir de baykuş var.
--Tamam o ikisini çağır hemen.
--Peki
Ayı hemen gidip güvercin ve baykuşu çağırdı. Onlar gelince de:
--Arkadaşlar sizi rahatsız ettik ama acil bir durum var.
--Ne dir o acil durum, diye güvercin sordu.
Dede devreye girdi:
--Orman konseyini kuracağız. Bunun için de bu yörede yaşayan tüm hayvanların burada toplanmaları lazım. Bu işi de siz yapacaksınız.
Baykuş ve güvercin kısa bir şaşkınlık devresi geçirdikten sonra, baykuş:
--İyi fikir. Ben hemen diğer kuşlara da haber verip onları da görevlendiriyim.
--Tamam iyi olur.
Güvercin:
--Ben de bizim güvercin tayfasını harekete geçiriyim inşaAllah.
--Allah sizlerden razı olsun inşaAllah.
--Amin, ecmain.
Güvercin ve baykuş hemen faaliyete başladı. Kısa sürede tüm kanatlı hayvanlar seferber olmuştu. Bu arada dede ayıya dönerek:



YEDİNCİ BÖLÜMÜN SONU