Alış verişin çok kârlı oldu (

[sakin]

Alış verişin çok kârlı oldu (

Alış verişin çok kârlı oldu
"İnsanlardan bazıları vardır ki, Allah’ın rızasını talep için nefsini satar (canını feda eder). Allah ise, kullarına çok re'fetli (esirgeyici)dir.” (Bakara sûresi, 207. âyet-i kerîme.)
Bu âyeti celile, Suheybi Rûmi Radıyallahu Anh Hazretleri hakkında nazil olmuştur. Bu zat yüz yaşında olduğu halde Medine-i Münevvere'de bulunan Efendimiz Sallallahu Aleyhi ve Sellem'e hicret için Mekke'den çıktığında Kureyş müşriklerinden bir cemaat peşine düşerek, beraberinde bulunanlardan bir cemaati öldürmüşlerdi. Bu zat ise pek isabetli atıcıydı. Yanında da okları bulunuyordu. Peşine düşen Kureyş cemaatına dönerek:

-Ey Kureyş gürûhu! Siz,elbette içinizdeki en isabetli atıcılardan olduğumu biliyorsunuz.Vallahi oklarımdan her birini sizin birinizin kalbine saplarım ve Allah'a yemin olsun ki, yanımdaki oklardan her birini atmadıkça ve sonra kılıcım elimde kaldığı müddetçe onunla vurmadıkça siz bana ulaşamazsınız. Sonra istediğinizi yapın. Benim sizinle Mekke'de bulunmam size bir fayda vermez. Hicretime mani olmayın, zira ben pîri fanîyim. Benim Mekke'deki evimde malım vardır. Dönün onu alın, beni dinimle baş başa bırakın, dedi.

Onlar da öyle yaptılar ve döndüler. Kendisi de Medine-i Münevvere'ye doğru yürüdü. Medine-i Münevvere'ye gelince Ebu Bekr Sıddık Radıyallahu Anh onu karşılayarak:

- Ya Suheyb! Alış verişin çok kârlı oldu, dedi.
Bunu üzerine Suheyb Radıyallahu Anh, Ebu Bekr Sıddık Radıyallahu Anh'a:
- Hangi alış verişten bahsediyorsun, deyince, Ebu Bekr Sıddık Radıyallahu Anh'a kendisi hakkında bu âyeti celîlenin nazil olduğunu ona haber verdi.
deyince, Ebu Bekr Sıddık Radıyallahu Anh'a kendisi hakkında bu âyeti celîlenin nazil olduğunu ona haber verdi.
Hazret-i Suheyb bununla çok ferahlandı. Daha sonra Efendimizin huzuruna girince, Efendimiz Sallallahu Aleyhi ve Sellem:
Ya Ebâ Yahya! Alış verişin kârlı oldu. Alış verişin kârlı oldu, buyurdular. Mü'minler kendi ihtiyarları ile nefislerini cennet karşılığında sattılar. Veliler kendi ihtiyarları ile nefislerini Allah'ın zatı (rızası) için sattılar. Bunların birisi cennet, birisi rıza kazandı. İkisi aynı mı? Değil. Bir misal anlatayım size: Askerliğini yapmış bir genç evleniyor. Düğünden evvel bütün eşya alınmış, ev donanmış, nikâh olmuş, zifaf akşamı damat eve geliyor. Bakıyor ki gelin yok. Anasına soruyor, “Ana bu odanın sahibi nerede?” Annesi de, “Gelecek oğlum, o eşyalar yetmez mi sana, onlarla idare et!” Bu damat bey, böyle odaya kaç gün sabreder. İllâ hanımını arar. Cennet de aynı. Cennet her şeyi ile süslenmiş, var. Ama hani sahibi? Oda da nasıl gelin lâzımsa, cennette de rızaullah, cemâlullah lâzım. Böyle bir sırdan haberi olmayan “Cennete gireyim de ne olusa olsun” der.

Din, rızaullah için geldi. Onu ne ile kazanacaksak onun tâlibi olacağız. Onun için de şeriatın farzını, vacibini, sünnetini, müstehabını, adabını yerine getireceğiz. Resûlûllah Sallallahu Aleyhi ve Sellem buyuruyor ki, "Ey Enes, eğer sen ebedî olarak abdestli kalmaya gücün yetiyorsa hep öyle ol. Çünkü, Azrail bir kulun ruhunu aldığında abdestli ise ona şehitlik rütbesi yazılır"...

İnsan malını önce gönülden terk etmeli, “elinden çıkart” demiyorlar. Hiç olmazsa gönülden çıkartmalı. Şimdi ki dervişler onu yapamıyor, eskiden yaparlardı. Sonra çocuk sevgisini gönülden çıkartmalı, daha sonra da nefsi terk etmek lâzım. Mal sevgisi gönülden çıkınca Mevla’nın fiilleri sende tecelli eder.Yani tahlik, terzık, ihya, imâte sende kâim olur. Çocuk sevgisi gönülden çıkınca Mevla'nın sıfatları sende tecelli eder.Yani hayat, ilim, sem'î , basar, irade, kudret, kelam, tekvin sıfatlarının hakikati sende tecelli eder. Nefsi terk edince o zaman Mevlâ'nın zatı sana tecelli eder. Akıllı kimseye lâzım olan; Allah'ı çok zikretmektir. Mevlâ ile alâka kurmaktır. Zikrin aleyhinde olursan olmaz.Tecelli fiil, tecelli sıfat ve tecelli zat sende olması için Mevlâ'yı çok zikretmen gerek. Bir çokları kendileri istihâre yaparak ders almıştır. Ama devam etmemiştir.

Tarikat sana başlangıçta vacip değildi. Ama ihlâs lâzımdı. Bunu anladın tarikat aldın. Niye yapmıyorsun? Tarikat alan kişi demek istiyor ki, “Ya Rabbi sana yakın olmak ve senin sevgini tahsil etmek istiyorum.” Sonra da tarikat dersini bırakmakla, “Ya Rabbi ben sana yakın olmak istemiyorum” diyorsun. O zaman sen zarardasın. Bu caiz mi? Söz verdin her gün şu kadar Kur'ân okuyacağım, şu kadar salât-ı selâm getireceğim diye. Niye yapmıyorsun?

Yaklaşık her hafta elli-yüz kişiye ders veriliyor, fakat yüksek derslerden ders değiştiren pek az. Demek ki dersler terk ediliyor. “Çoluk çocuğa karıştım” diyor. Bu kapıya girince iyi bekle terk etme. Sendeki güneşi fark edemiyorsun? Güneşten niye kaçıyorsun? Sendeki güneşi iyi bekle.

...
Bir şeyde şüphe varsa kaçmak daha evladır. O içeceklerde en azından boya var. Başlangıçta hoş olur ama sonra boş olur. Bir şeyden kaçmak için illâ haram olması şart değildir. Burada çok sualler sordunuz, cevap vermek için vakit yok.

Ya Erhamerrahimin, eğer bu kâğıtlarda sual soruyorlarsa bilmediklerini öğret onlara, dua istiyorlarsa istediklerini ver onlara, hasta iseler hastalıklarına şifa ver. Borçlu iseler borçlarını eda eyle. Cenâb-ı Hak kendi rızası için toplanmak ve dağılmak ihsan eylesin.(Amin)
şehid Hızır Ali Muratoğlu Rha.