DİNDE ZORLAMA YOKTUR......

[HALUK GÜMÜŞTABAK]

DİNDE ZORLAMA YOKTUR......

Aşağıdaki yazıyı yazmama neden olan, bir arkadaşımızın Kur’an dinde zorlama yok tur der, ama Tevbe suresinde bir ayetindeyse;

(kendilerine kitap verilenlerden Allah a ve ahi ret gününe inanmayan, Allah ve resulünün haram kıldığını haram saymayan ve hak dini kendine din edinmeyen kimselerle, küçük düşürülüp elleriyle cizye verinceye kadar savaşın'(tevbe suresi 29. ayet)

Şeklinde bir ifade var. Bu ifade dinde zorlama yoktur ifadesiyle çelişmiyor mu diye sormuş. Bende bahsedilen bakara suresindeki dinde zorlama yoktur sözü ile tevbe suresindeki savaş halinin hiçbir benzerliği olmadığını, tam tersine Tevbe suresinde peygamberimize açılan bir savaşın olduğunu ayetleri örnek göstererek anlatmaya çalıştım.

Gelelim Tevbe suresine, çok ilginçtir Allahın adıyla başlamayan tek suredir. Bu surenin, bir önceki surenin devamıdır diyende var. Surenin ismine ve içeriğine baktığınızda genelde anlatılan, müşriklerin Allah elçisine karşı birlik olup, savaş verdiği anlatılır. Rabbimde elçisine bu sureyle, ayetlerle yardım etmek ve ona çevresinden kendisini savunacak, savaşacak insanların toplanmasında yardımcı olmuş ve onları ikaz edip, elçisine yardım etmelerini sağlamıştır. Sureden bazı alıntılar yaparak surenin genelde ne anlatmak istediğini anlamaya çalışalım isterseniz. İlk ayetinde bakın nasıl bir uyarı var;

Tevbe 1: Allah ve Resulünden kendileriyle antlaşma yapmış olduğunuz müşriklere bir ihtar.

Yukarıdaki sözler, peygamberimizin karşısında savaş halinde olan müşriklere bir ihtar olarak söyleniyor ve bakın ne diyor devamında?

Tevbe 2: (Ey müşrikler!) Yeryüzünde dört ay daha dolaşın. İyi bilin ki siz Allah'ı aciz bırakacak değilsiniz; Allah ise kâfirleri rezil (ve perişan) edecektir.

Anlaşılıyor ki Allah resulü iman etmeyenlerle savaş halinde, fakat haram ayların girişiyle savaşa ara verilmiş. Fakat bu aranın sonunda iyi bilin ki siz bizleri aciz bırakamazsınız. Bizler rabbin yardımıyla, sizleri perişan edeceğiz diyor. Demek ki haram ayların girişiyle yapılan ateş kes bitiminde savaşa devam etmek üzere ara verilmiş.

Tevbe 5: O haram aylar çıkınca artık müşrikleri nerede bulursanız öldürün, onları yakalayıp hapsedin ve bütün geçit başlarını tutun! Eğer tevbe edip namaz kılar ve zekâtı verirlerse, onları serbest bırakın; çünkü Allah bağışlayan ve merhamet edendir.

Yukarıdaki ayetten de anlaşıldığı gibi, haram ayların bitimiyle savaş başlıyor ve Rabbim iman edenlere savaş açanlara karşı, savaşılmasını ve nerede bulursanız öldürün emrini veriyor. Eğer tövbe ederlerse de affedilmesi şartını da getiriyor.

Tevbe 6: Ve eğer müşriklerden biri senden aman dileyerek yakınına gelmek isterse, Allah'ın kelamını dinleyebilmesi için ona aman ver, sonra onu güven duyacağı yere kadar gönder; çünkü onlar gerçeği bilmez bir toplulukturlar.

Şimdide yukarıdaki ayete bakalım. Dikkat edin müşriklerden birisi senden izin isterde yanına yakınına gelmek isterse, ona izin ver ki senden istifade etsin kur’andan nasiplensin diyor. Ayetin sonundaki cümle İslam dinine davetin, zorla olmayacağının kanıtıdır bakın ne diyor?( sonra onu güven duyacağı yere kadar gönder.) Demek ki zorlama yok, ama sana savaş açana da aman dilemek, affetmek yok diyor Yaratan.

Tevbe 7: Müşriklerin, Allah katında peygamber yanında bir antlaşması nasıl olabilir? Ancak Mescid-i Haram'ın yanında antlaşma yaptıklarınız başka. Onlar size dürüstçe davrandıkça siz de onlara dürüst davranın. Şüphe yok ki, Allah hiyanetten sakınanları elbette sever.

Yukarıdaki ayeti dikkatlice düşünelim. Mescidi-haram ın çevresinde yine Müslüman olmayan peygamberimize iman etmeyen guruplar var. Bakın onlara karşı nasıl davranılmasını istiyor? Onlar size dürüstçe davranırsa sizde onlara dürüst davranın. Allah hıyanetten sakınanları sever diyor. Orada olanları zorla Müslüman yap demiyor. Sana dokunmayana sende dokunma diyor.

Tevbe 12: Eğer verdikleri ahitten sonra yeminlerini bozar, dininize saldırırlarsa, o zaman küfrün elebaşlarını öldürün. Çünkü onların yeminleri yoktur. Böyle yaparsanız hal ve gidişlerine son verebilirler

Yukarıdaki ayet aslında her şeyi çok net açıklıyor bakın ne diyor Rabbim? Eğer sizinle yaptıkları anlaşmadan sonra dininize yani iman eden sizlere saldırırlarsa, o zaman küfrün elebaşlarını öldürün. Çünkü onlar sözlerinde durmazlar güvenilir insan değillerdir diyor. Bu şekilde davranırda onlara hak ettiği şekilde karşılık verirseniz bir daha aynı hatayı yapmazlar diye de açıklama yapıyor. Buradan da anlaşılıyor ki, iman eden bir Müslüman hiçbir neden yokken sırf iman etmedi diye, hiçbir zaman saldırmak onu öldürmek zorla Müslüman yapmak asla dinimizde yoktur. Ancak saldırana, savaş açana karşı cevap vermek hatta öyle bir cevap verilmeli ki diyor Rabbim, bir daha böyle bir hata yapmasınlar ders alsınlar diyor.

Şimdi yazacağım ayet ise biraz önce söylediklerimi çok daha net açıklıyor, iman edenlere savaş açanlara karşı nasılda çağrıda bulunup elçisine yardımcı oluyor.

Tevbe 13: Yeminlerini bozan, resulü yurdundan çıkarmaya gayret eden bir topluluğa karşı savaşmayacak mısınız? Üstelik size saldırıyı ilkin onlar başlattı. Korkuyor musunuz onlardan? Eğer mümin kişilerseniz, kendisinden korkmanıza en layık olan, Allah'tır.

Sözlerinde durmayan resulü, Allah elçisini yurdundan çıkarmak isteyenlere, ona savaş açanlara karşı savaşmayacak mısınız diyor rabbim. Üstelik size saldırıyı ilkin onlar başlattı onlardan korkuyor musunuz yoksa diyerek iman edenleri güç birliğine çağırıyor. Demek ki iman etmedi diye hiç kimseye durup dururken savaş açmak yok, tam tersine müşriklerin açtığı savaşa karşı kendilerini savunmak var. Yine bu ayetlerin devamındaki birçok ayet iman edenleri müşriklerin açtığı savaşa karşı savunmak adına savaşmaya davet ediyor. Hatta 24. ayette malın mülkün tatlı geldiği için savaştan kaçanların sonlarının iyi olmayacakları anlatılıyor. 25 ve 26. ayetlerde daha önce savaşlarda sizlere yardım ettim yine yardım ederim diyerek onları teşvik etmektedir. Toplumu, peygamberimize karşı savaş açan ve onu öldürmek ve bulunduğu yerden kaçırmak isteyenlere karşı çok sert önlemler alınmasını isteyen rahman, en son olarak bakın çok sert ve kesin bir tedbir alınmasını istiyor.

Tevbe 28: Ey inananlar! Müşrikler bir pisliktir. Artık bu yıllarından sonra Mescid-i Haram'a yaklaşmasınlar! Eğer yoksulluktan korkarsanız bilin ki, Allah dilediği takdirde sizi yakında lütfundan zengin edecektir. Allah her şeyi bilir, tüm hikmetlerin sahibidir.

Yaratan elçisine savaş açan müşrikler için onlar bir pisliktir diyor ve onları o devrin en kutsal yeri olan Mescidi-haram a sokmayın diyor. Çünkü o devirde ekonomik olarak ticaretin en canlı ve paranın daha çok kazanıldığı hareketli bir yeriydi bu bölge, onun içindir ki iman etmeyenlerin buradan istifade etmesini ve burasının kutsallığını kirletmesini istemiyor Rabbim.

Tevbe 29: Kendilerine kitap verilenlerden, Allah'a ve ahi ret gününe inanmayan, Allah'ın ve Resulü’nün haram kıldığını haram tanımayan ve hak dini (İslam'ı) din edinmeyenlerle, küçük düşürülüp cizyeyi kendi elleriyle verinceye kadar savaşın.

Yukarıda ayetle rabbim son noktayı koyuyor ve elçisine savaş açmış müşrikler için kesin emrini verip, madem sizlere savaş açıp bana karşı geliyorlar, o zaman sizde onlarla iman edinceye kadar savaşın diyor. Buraya kadar tüm ayetleri hatırlayalım, hepsinde peygamberimize karşı açılan bir savaş var. Hiçbir zaman peygamberimiz inanmayanlara karşı neden inanmıyorsunuz diye bir savaş asla açmamıştır. Yapılan savaşların hepsi, tamamı kendilerini savunmak adına yapılmıştır. Bakara suresi 256. ayette Rabbim dinde zorlama yoktur, çünkü doğru bilgi yalan ve yanlıştan ayrılmış apaçık önümüze sunulmuştur der bizlere. Doğru bilginin kimseden korkusu olmaz dimdik ayakta gururla durur, ama yalan ve yanlış bilgi doğru bilginin karşısında yok olacağından, yerini koruyabilmek için kargaşa çıkarıp telâşe düşecektir. Yanlış bilgi sahibinin kafası doğru bilgi ile karşılaştığında karışacaktır, eğer aklını devreye sokarsa bu insan gerçeklerin farkına varacaktır. Her insan yaptıklarının karşılığını görecektir dedikten sonra din ve iman adına kimin takvaca üstün olduğunu yalnız ben bilirim der Rabbim. Hiç kimsenin ardı sıra gitmeyin, güvenilecek veliniz yalnız benim diye uyarır bizleri. İslam öyle bir din, kur’an öyle bir kitap ki, yeter ki onu anlamak için uğraş verelim, O bize sorduğumuz her soruya cevap verecektir diyor rabbim. Kur’anın ayetlerini doğru anlayabilmemiz için, mutlaka bir bütün olarak düşünmeliyiz. Kur’anda asla çelişki yoktur, çelişkiyi yaratan bizler sırf beşerin öğretisini doğrulamak adına, kelimelerden ve cümlelerden alıntı yaparak onlara anlamlar vermemizden doğmaktadır. Bununda çok büyük bir günah olduğunu ve bizleri kur’andan uzaklaştırdığını unutmayalım.

Rabbim yardımcımız olsun, kur’an nuruyla nurlandırsın inşallah bizleri. Artık ona gereken önemi verelim de, Rabbim içine düştüğümüz yalan, yanlış ve fesat ortamından kurtarsın bizleri, yoksa işimiz o kadar zor ki. Boğazımıza kadar haramın bataklığında boğulduğumuzun farkında bile değiliz. SAYGILARIMLA Haluk GÜMÜŞTABAK

[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]

[Yitiksevda]

KURAN’DA DİN VİCDAN İMTİHANI

Bütün İlahi dinlerde,Din,Can,Mal,İnsan Hakları gibi şeyleri korunması esas alınmıştır. Din ve Vicdan hürriyetinin temel ilkeleri olan,İMAN etme bağlı bulunduğu dinin esaslarına göre amel etme,öğrenme,öğretme,tebliğ etme,emir ve yasaklarına uymak gibi hususlardır.
Vicdan ise Emri bil Ma’ruf nehyi Anil Münkeri,İyi işler yaptığında sevinci kötü işler yaptığında,pişmanlık ve elem veren Ahlaki bir duygudur.

Yüce Rabbimiz,İnsanlara Akıl ve Vicdan vermiştir,Lakin İnsanlık Aklı ve Vicdanı,devre dışı bırakarak Sapkınlığa,Atalar inancına,Şirke vb durumlara düştüğünde,Allah’u teala Peygamberler göndererek,Vahiy ile toplumun,TEVHİD inancına dönmesini sağlamıştır. Göndermiş olduğu Peygamberler ve Kitaplarda,İlahi dine uyma hususunda İnsanları dini kabule ve ibadete zorlamamıştır.Ayeti kerimelerde,İmtihan gereği İnanıp-İnanmama
İbadet edip Etmemekte Hürriyet vermiştir.

Ve de ki: "(Bu) hak, Rabbinizden (gelmiş)tir: Artık ona dileyen inansın, dileyen reddetsin". Gerçek şu ki, Biz, (sunduğumuz hakikati teperek kendi kendilerine) yazık edenler için dalga dalga yükselen alev katmanlarıyla onları çepeçevre kuşatacak bir ateş hazırladık; öyle ki, onlar su istediklerinde ergimiş kurşunu andıran ve yüzlerini kavuran bir su verilecek onlara: ne korkunç bir sudur o ve ne kötü bir duraktır orası!
(Kehf 29)

Ayeti kerime’de de açıkça Allah kimseyi İmana ve İbadete zorlamamıştır.

Başka bir ayeti kerimede Allah isteseydi yeryüzünde İnsanları İmana ve İbadete zorlasa idi yeryüzünde İman ve İbadet etmeyen kimse kalmazdı.

(İşte bunun gibi) Rabbin eğer öyle olmasını dileseydi, yeryüzünde yaşayan herkes topyekün imana erişirdi: Hal böyleyken, insanları inanıncaya kadar zorlayabileceğini mi sanıyorsun,
(Yunus 99)

Ayeti kerimede Peygamberlerin, İnsanları dine zorlamak için değil,öğüt,tebliğ, Allah’ın emir ve yasaklarını sözlü ve uygulamalı olarak anlatmak görevi verilmiştir.Aynı zamanda Tebliğ görevini üstlenmiş Muttaki kullara da bu şekilde görev yapmak düşer.

‘’İşte böyle, (ey Peygamber,) onlara öğüt ver; senin görevin yalnız öğüt vermektir:’’
‘’sen onları (inanmaya) zorlayamazsın.’’
(Ğaşiye 21-22)

Biz onların, (o yeniden dirilmeyi inkar edenlerin) ne söylediklerini iyi biliyoruz; ve sen onları hiçbir şekilde (inanmaya) zorlayamazsın. Ama sen yine de Benim uyarımdan korkabileceklere bu Kuran aracılığıyla hatırlatmada bulun.
(Kaf 45)

‘’Dinde zorlama yoktur. Artık doğru ile yanlış, birbirinden ayrılmıştır: O halde, şeytani güçlere ve düzenlere (uymayı) reddedenler ve Allah'a inananlar, hiçbir zaman kopmayacak en sağlam mesnede tutunmuşlardır: Zira Allah her şeyi işitendir, her şeyi bilendir.’’
(Bakara 256)

Ayeti kerimelerde,Dine zorlamanın olmadığını,Zorlama ile olacak inanç sisteminde, Ne İman olur nede İbadet.Zorlama ile İman dayatılan kişi ’’Mümin’’ değil ‘’Münafık’’ olur, Çünkü İnanmadığı halde İman etmiş gibi gözükmek ‘’Münafıklıktır’’ Zorlama ile İbadet yaptırılmak istenen kişi ise ‘’Muhlis’’ ‘’Muttaki’’ değilde ‘’Mürai ‘’olur.Çünkü İman ve Kalp ile yapılmayan İbadet gösteriş,Riya olur.İman etmek ve İnanmak Kalp işidir zorlama ile yapılamaz.


Allah İnsanları şu hususlarda İmtihana tabii tutmaktadır.Ayeti kerimeler de şöyle buyurmaktadır.

O, hem ölümü, hem de hayatı yaratmıştır ki sizi sınamaya tabi tutsun (ve böylece) davranış yönünden hanginiz daha iyidir (onu göstersin) ve yalnız O(nun) kudret sahibi ve çok bağışlayıcı (olduğuna sizi inandırsın).
(Mülk 2)

Ve bilin ki, mallarınız ve çocuklarınız sadece bir sınav ve bir ayartmadır ve (yine bilin ki,) Allah’tır, katında en büyük ecir bulunan!
(Enfal 28)


Her can ölümü tadacaktır; ne var ki, (hayatın) iyi ve kötü (tezahürleriyle) karşı karşıya getirerek sınıyoruz sizi; ve sonunda hepiniz Bize döneceksiniz.
(Enbiya 35)

Ve onları (ayrı topluluklar halinde yeryüzüne dağıttık; onlardan bazıları dürüst ve erdemli kimselerdi; bazılarıysa böyle değildi: bu sonrakileri hem bağış ve bolluk ile hem de darlık ve sıkıntı ile sınadık, ki belki doğru yola dönerler.
(Araf 168)

Evet, Andolsun ki, Biz kendilerinden öncekileri de sınadık; o halde (bugün yaşayanlar da sınanacak ve) elbette Allah, doğru davrananları ortaya çıkaracak ve yalancıların da kimler olduğunu gösterecektir.
(Ankebut 3)

Muhakkak ki, ölüm tehlikesiyle ve açlıkla, dünya malının, canın ve (alın teri) ürünlerinin kaybı ile sizi sınayacağız. Ama zorluklara karşı sabredenlere iyi haberler müjdele
(Bakara 155)

Bu böyledir, çünkü hakikati inkara şartlanmış olanlar, sahte ve yalanın arkasından gittikleri halde iman edenler (yalnızca) Rablerinden (gelen) hakikate uyarlar. Allah, onların gerçek durumu ile ilgili örnek olayları insanlara bu şekilde anlatmaktadır.
(Muhammed 3)

Daha bir çok Ayeti kerimede,Allah’ın İmtihana tabi tuttuğu ve İnsanları İman ve İbadet etmekte zorlama olmayacağını,ve İsteyenin istediği şekilde İnanmakta serbest olduğunu kimsenin kimseye İman ve İbadet için zorlama yapamayacağını buyurmaktadır.Düşünün Allah tüm İnsanları İman ve İbadet üzere kendi Emirlerine itaat eden kullar olarak, yaratmış olsa idi?İnsanların Meleklerden bir farkı kalmazdı. Bize düşen görev,Allah’ın Kuran’i Kerim’de bizden istemiş olduğu,Emir ve Yasaklara Hakkıyla uyabilmektir.Allah Kalplerimize İman Vicdanımıza Eğriyi doğruyu ayırabilecek anlayışlar nasip eylesin.

YitikSevda
http://www.medineweb.net
25/11/09

[Abdulhamit 1]

Aşağıdaki yazıyı yazmama neden olan, bir arkadaşımızın Kur’an dinde zorlama yok tur der, ama Tevbe suresinde bir ayetindeyse;

(kendilerine kitap verilenlerden Allah a ve ahi ret gününe inanmayan, Allah ve resulünün haram kıldığını haram saymayan ve hak dini kendine din edinmeyen kimselerle, küçük düşürülüp elleriyle cizye verinceye kadar savaşın'(tevbe suresi 29. ayet)

Sanırım bu yazıyı yazmanıza sebeb olan arkadaşınız benimdir. Bu siteye üye olduğuma göre adımı vermenizde sakınca yok. Üstelik ben bu yazıyı cizye yorumu, hz süleymanın tehdidi şeklinde de çok geniş ela aldım. Bunu sitede de yayınlayacaktım. Ancak Abdulhamit 1 haftanın misafiri ile zaman bulamadım. Yazımın ilk bölümü hazır ve az sonra ileteceğim.

[HALUK GÜMÜŞTABAK]

Değerli arkadaşım sizlede konuşmuştuk bu konuyu, fakat bir başka arkadaşımızlada aynı konuda yazışmalarımız olmuştu. Sizinde söylediğiniz gibi sizinle konuştuğumuz konu Hz. Süleyman ile Melike arasında geçen kıssalar konusu üzerineydi. Bu konuda gerçekten üzerinde düşünülmesi gereken ve birçok ibretleri barındıran bir örnektir. Selametle kal dostum. Halukgta

[KARAKÖSE]

Dinde zorlama konusu islam düşmanlarının islama saldırılarında çokça kullandıkları bir konu.
Müslüman olmayan birini islama sokmada zorlama olmadığına dair bir netlik vardır. ancak islamın kendi içinde zorlama olup olmadığı konusu bir çıkmazdır.
Müslümanın namaza zorlanması, kılmazsa haps edilmesi, yine kılmazsa dövülmesi ve hatta öldürülmesine kadar olayı götürenler vardır. analiz edilmesi gereken bir durum.

[HALUK GÜMÜŞTABAK]

Metin kardeşim söylediğiniz konu çok ama çok önemli. Ne yazıkki yapılan en büyük yanlış sizin söylediğiniz konudur, yani İslam içinde yapılan zorlamadır. Bunun yan etkilerini görüyoruz. Hatta bu zorlamaların sonundan doğan büyük yanlışlarada örnekler çoktur. Bunu çok iyi düşünmeli ve ona göre hareket etmeliyiz.

[KARAKÖSE]

Haluk abi dinin içindeki zorlamaya dair bir konuşma geldi aklıma.;
dini eğitimini babasından almış bir tanıdığım vardı. bir gün şuna benzer bir cümle kurmuştu;"ben islamı babamdan öğrendim ama ilk tefret ettiğim ilah da babamın ilahı oldu, çünkü onun ilahı tam bir zorbaydı"
babası çocuğa islamı öğretmişti, haketten çocuk islami ahkamları biliyordu. hatta hakkında bilgi sahibi olmadığı bir konu olduğunda, islamın o konu hakkında ne diyebileceğinide kestirebiliyordu. Ama babasının ona anlatığ ilahı hala sevememişti.

[HALUK GÜMÜŞTABAK]

Verdiğiniz örneklerin birçok benzerini hıristiyan sitelerinde çok kullanıyorlar ve müslüman olupta daha sonra hıristiyanlığı seçmiş kişilerden bazı alıntılar yapıp, neler neler anlatıyorlar bir görseniz. Bu sitelere girmeye çalıştım fakat buralarda özgürce konuşma yok, islamiyetten bahsettiğin an seni siteden atıyorlar, gerçi bazı İslami sitelerde de kur'anın gerçeklerini söylediğinizde atıyorlar. Demekki ben müslümanım demekle Müslüman olunmuyormuş. Örnekleriniz ve konuyu hatırlattığınız için teşekkür ederim.

[Yitiksevda]

Haluk abi konuya katılım amaçlı aklıma gelen Fıkıhtaki şu hüküm dinde zorlama olmamasına rağmen hüküm olarak sunulabiliyor..

Mezheplerin geneline baktığımızda Özellikle İmam Şafii'nin Namaz kılmayanın hükmünün ölüm olduğunu belirtmesi nasıl bir din ve vicdan hürriyeti kapsamına girmektedir ?

İmam Ebu Hanifede ise Ölüm değil de Hapis cezası olarak hükme bağlanmıştır.

Sorum şu ben bu hükümleri okuduğumda Kuran hakkı verirken Mezhepler çelişkiler ile din üstü hükümler verebiliyor bu nasıl bir Din anlayışı ürünü olabilir...

[HALUK GÜMÜŞTABAK]

Değerli arkadaşım günümüzde yapılan en büyük yanılgıda burada zaten. Söylenen sözlerin özüne bakmadan, rabbin kelamıyla karşılaştırmadan kabul etmek yanılgısına düşüyoruz. Asıl bu konuda söylemek istediğim düşüncemi de belirtmek isterim. Yazdığınız alimler ister İmamı şafi olsun ister İmamı Ebu hanife olsun, günümüze kadar gelen sözlerinin gerçekten kendilerine ait olup olmadığını biliyormuyuz? Bu konuda nekadar emin olabiliriz? İşte üzerinde düşünmemiz gereken en önemli konu bu olsa gerek. Yüzlerce yıl öncesinden gelen rivayetlerin acaba yüzde kaçının hiç değişmeden günümüze kadar gelen bilgilerin gerçek doğru olma ihtimali vardır bunu iyi düşünmeli ve aklın süzgecinden geçirmeliyiz, bu yetmez birde kur'an süzgecinden geçirdiğimizde sanırım herşey anlaşılacaktır. Ben inanıyorum ki o devrin alimleri kur'ana ters düşen genel itibariyle çok büyük hatalar yapmaları bana mantıklı gelmiyor. Bence günümüzdeki birçok bilgilerin, sözlerin onların sözleri olmama ihtimali çok büyük. Elbette bu benim düşüncem.