Sahi Aşk Neydi??

[Nesli_Nur]

Sahi Aşk Neydi??

Aşk...!

Söylerken ucu ve sonu açık...Aslında aşkın tarifi ne kadar da açık değil mi! İlk defa aşkın tanımını bir doktordan duymuştum, şöyle demişti. AŞK; ateş, şişkinlik ve kabızlıktır. Şaşırmış bir o kadar da gülmüştüm. Evet bunu söyleyen bir gastrologdu. Sahi Aşk neydi?

Mevlana’ya göre aşk pervanelerin yanması, mecnuna göre çöllerin serabı, Züleyha’ya göre Yusuf’un gözleriydi...
Peki size göre Aşk neydi? Gözlemlere ve söylemlere bakılırsa bu zamanda aşk çok farklı bir yoruma denk geliyor… Fakat dünyevi aşktan manevi aşka geçince işler değişti.

Mevlana’ya göre aşk rabbine ulaşmaktı.İnsana özgü sanılan aşk nasıl olurda manevi kata yükselebilirdi!
İnsana duyulan aşk yeri gelir tükenebilir yeri gelir sekmelere uğrayıp enflasyon gibi azalıp yükselebilir. Fakat ALLAH a duyulan aşk! Bugün seni daha az seviyorum denilebilir mı mesela…Gerçek aşkın ALLAH a olduğuna hem fikirim Mevlana hazretleri ile.

Dünyevi aşka bakıldığın da tükenme bitme ihtimali olup ama gerçek Aşk’a ulaşmaya en yakın haldir bence..
Aşk ilahi bir lütuftur. Onun katından bizim katımıza sadeleştirilmiş bir halde inen en değerli hazinedir.

Aşık olduğunuz hali düşünün karşısında ne kadar da samimisiniz ne kadar da bağlı ve ne kadar da tutkulu peki gerçek aşkın ne kadar etkili olabileceğini düşünün!

Yunus gerçek aşkında erimiş ve seni gerek seni dememiş mi!.. Mecnun leylaya dönerek benim leylam Rabbim dememiş mi! ya Züleyha ya ne demeli, aşkından yanıp bittiği gençliğini Yusuf’un hayali ile geçiren kadın..! Yusuf’tan vazgeçip onun yaradanına koşan kadın!

" Ey Yusuf ben Gerçek aşkımı buldum sen olmasanda olur artık" derken gözlerinden aşk pınarı akan Züleyha'ya selam olsun...

Gerçek aşk...Yunusu derviş yapıp Mevlana’yı divane yapan aşktır…! ALLAH’ın kendi parçasından olan aşkı insanlara armağan ettiği günden beri devam eder sevmek..

Mevlana ”manevi aşka ulaşmak için dünyevi aşklardan geçmek lazım” demiş. Züleyha’ya ,mecnuna bakılırsa ispat niteliğindedir bu söz.

Dünyevi aşkın Gerçek aşka ulaşmakta önemli bir adım olduğu üzerinde durmak gerekir öylelikle …

Sevme duygusu insanı güzelleştirir ,sakinleştirir, merhametleştirir ve isteme duygusu ile Yaradan’a biraz daha yaklaştırır.Ve Rabbe giden tüm yollar sevmekten geçer…

Mevlana aşkını rabbine Tahir ise Zühre’sine duymuş,kimi aşkının ispatını seccadede saatlerce ibadet ederek sunmuş kimide aşkının ispatını sevdiğinin kollarında son nefesini vererek...

Aklıma yavuz sultan Selime aşık olan cariye geldi! Nasıl bir aşk! sevdiğinin gözlerine bakarken ölmek...Sultan öyle bir etkilenmiştir ki bu yabancı cariyenin aşkından günlerce suskunluğa neden olmuştur. Cariyenin aşkı önünde üç kıtaya sahip olan bir sultanı diz çöktürtmüştür Aşk... Karşılıksız sevmiştir cariye günlerdir ettiği dualar kabul olmuştur ve son nefesini vereceğini bilsede sevmiştir kendince..

Cariye korkmuştur aradaki uçurumdan ,karşısında koskoca cihan sahibi Padişahı Halife-i Ruy-i Zemin bir tarafta basit bir cariye…cariyenin aşkı dayanılmaz boyutlara ulaşınca ne yapacağını bilmeyen cariye en sonunda açılmaya karar verir. Temizliğini yaptığı odasına bir kez daha girer ve yastığının altına 3 kelimeden oluşan bir not bırakır.

-Derdi olan neylesin?

Akşam çadırına gelen sultan notu bulup okuyunca bunun çadırı temizleyen cariyenin olduğunu anlar ve Derdi neyse söylesin! Diye not bırakır. Bunu ertesi gün okuyan cariye bundan cesaret alarak bir not daha bırakır.

-Korkuyorsa neylesin?

Padişah bu notu da okuyunca cevap olarak hiç korkmasın söylesin diye yazar…
Cariye olanlara artık inanamıyordur basit bir cariyenin hislerini dikkate alabilecek kadar incedir Sultan. Sabah olur olmaz temizliğe giden cariye işini bitirdikten sonra beklemeye durur..

Çadırın girişi açılmıştır ve gelen Sultandır.Cariye oturduğu yerden hemen ayağı kalkar ve sultanın karşısına dikilir.
Yavuz Sultan Selim”buyurunuz,sizi dinliyorum”deyince,tüm cesaretini toplayan cariye heyecandan titreyen ellerinide saklayamıyordur.saklamak için ellerini dirseklerinden bağlayan cariyenin heyecanı sultanı şaşırtmıştır.

Cariye kısık bir sesle “efendim”der.”cariyeniz,size…”ve cümlesini tamamlayamadan yığılıp kalır.Kalbine sığmayan tertemiz aşkı söylemeden ruhunu teslim etmiştir.

Gözlerinden yavaş yavaş süzülen yaşları silerken sultan etrafındakilere şöyle der: gerçek aşkı şu cariyeden öğrenin. Zira Aşık, maşukun yolunda olur ve o yolda ölür..

Aşk hasretti Yusuf’un gözlerinde, aşk yanmaktı cariyenin yüreğinde,Aşk sur-ı mahşerdi mecnun-i leyla'da, Aşk pervaneydi Mevlana’nın ibadet hanesinde…

Sahi aşk neydi?
-F.Z.korkmaz-