Hem Anne Hem Öğrenci Olmak/Bedia Özdemir Tokel

[Bedia Özdemir Tokel]

Hem Anne Hem Öğrenci Olmak/Bedia Özdemir Tokel

Hem Anne Hem Öğrenci Olmak/Bedia Özdemir Tokel

....

Yeni görev yerim cemaati kalabalık bir cami idi,dersler sohbetler her şey iyi görünüyordu,fakat bu kalabalık camide dikkatimi çeken şey hiç genç olmamasıydı.Bir kaç gün sonra rutin olarak yapılan icra toplantısında neden gençlerin olmadığını sordum ; tek tük camiye geldiklerini ama devam etmedikleri bilgisini aldım.Ertesi hafta yine oldukça kalabalık olan cemaate sordum;
-''Hanımlar sizler buradasınız çok güzel ,siz olduğunuza göre sizin kızlarınız ve gelinleriniz olmalı !Neredeler ?Neden gelmiyorlar?''

-''İşleri var,eşleri var ,çocukları var,kursları var'',var ..var...işte bildik bahaneler ...

Bu bahanelere kulak asmadım elbette .Sadece gençlerin geleceği bir tanışma toplantısı düzenledik,sadece gençleri beklediğimi özellikle belirttim.

Beklenen gün geldi ve gençler iştirak ettiler ama yaşlılarımız da bu toplantıya oldukça ilgi göstermişlerdi.Görevli arkadaşlardan onları kırmadan başka bir sınıfa götürmelerini rica ettim.

Gençlerle baş başa kaldığımızda ,tanışma faslından sonra ,ilmin herkese farz olmasından ,ders programına ,camilerin gençlere ihtiyacı olduğundan ,neden gelmediklerine kadar herşeyi konuştuk...

Gençlerin camiden kopmalarının birinci sebebi,çocukları sebebiyle yaşlıların azarları,bilmemeleri halinde sınıftakilere rezil olma korkusu ,
hocanın yeterli olmayışı(günlük problemlere çözüm bulamayışı), v.s. gibi tanıdık hususlardı.

Bu gençlerle ,tüm cami müfredatından ayrı bir müfredat yaptık,gerekli olduğu takdirde çocuk bakıcısı bulmayı programa dahil ettik.

Onlara şunu söyledim; ''Çocuklarınızla bebeklerinizle beraber ders yapacağız;Onları yedirmek ,uyutmak ,alt değiştirmek serbest ,Bu programa katılmak için üç şart var;
Genç olmak
Çocuklardan şikayetçi olmamak
Devamlı olmak
Bu üç şeyi yapabilirseniz bu programı başarıyla bitirebiliriz.''

Ve Elhamdülilah bu program yıl boyunca hiç bir aksama olmadan devam etti ,başarıya ulaştı.

Derslerde çocuklar kah oyun oynadılar ,kah kavga ettiler kah uyudular ,hatta talim derslerinde bize iştirak bile ettiler.

Bu hanımların eş ,çocuk,ev işleri ,kayınvalide ,misafir alışveriş gibi birçok sorumlulukları olduğu için eve ödev vermemeye gayret ettim.Zaten metodum dersi derste öğretmekti.''

********

Yukarıdaki örnekte ;çocukları sebebiyle azarlanan bu yüzden eğitim verilen kurumlardan eğitim alamayan genç annelerin problemini ve kolay bir çözüm yolunu gördük.

Çocuklu ve bebekli anneler sadece camilerde değil ,ev gezmelerinde ,sergide ,toplantıda ,lokantada,uçakta ,otelde,tatil yerlerinde hep kınanan ebeveyn olmaktan dolayı bu faaliyetlerin hiç birine katılamıyorlar mealesef.

Toplumumuzda ''herşeyden anlarım, her konuda fikrim var ''hastalığının en çok uygulandığı alan ise bebekli ve çocuklu anneler .

''Çocuğu çok örtmüşsün terler,çocuk üşüyecek,çocuk düşecek,çocuk kansız mı ne ? ,azcık baksana çocuğa ''vs.vs.

Aslında toplumun bu baskısı olmasa anneler belki çocuklarıyla daha mutlu olacak,ama hayır toplumun baskı kuralları ,bilmiş edası, anneleri çocuklardan daha çok yoruyor.

Evet ''Toplum, anneleri çocuklardan daha fazla yoruyor.''

Halbuki , anneler çocuklarını ; eğitim alırken engel değil , hızlı öğrenmede tetikleyici bir unsur olarak bile görebilirler.

Zira çocuk eğitimi küçük yaşta başladığı için ,çocuğa vermesi gereken dini eğitim , medot ve uygulamaları öğrenirken ,Anne kendisi için lazım olan motivayonu da sağlamış olur.Çocuk sahibi hanımların hem aktivitelere katılmak,hem çocuğunun hem kendi dini eğitimini tamamlamak istiyorsa yapacağı şeyler şunlardır.


1-Hedef belirlemek

Önce hangi konuda eğitim yapmak istediğine karar vermek gerekir.

2-Kararlı ,planlı ve sabırlı olmak

Çocuklu hanımlar ; kendilerini iyi motive etmesi halinde -iyi bir programla- başarılı olacağını bilmelidirler.

3-Eşinden yardım almak

Hanımının ve çocuğun eğitimine katkıda bulunmayan erkekle yürüyen kadının hanesinde bir eksi puan var demektir.Bu hanımın programı biraz daha farklı olmalıdır.

4-''El-alem ne der?!'' sözünü unutmak

Tanıdıkların hepsinin memnun olduğu görülmemiştir. ;o halde -görüştüğümüz insanların haklarına riayetten sonra- dışardakilerin sözlerine bakarak azminizin törpülenmesine ,motivasyonunuzun düşmesine izin vermemelidir.

5-Kendi gibi çocuklu arkadaş bulmak

Burada ;çocuk okula gidiyorsa okul arkadaşı annelerinden ,yuvaya gidiyorsa yuva annelerinden arkadaş edinerek beraber bir program yapmak çok kolaylık sağlayacaktır.

Sonuç olarak;Çocuk sahibi olmak demek , bütün faaliyetlerden yoksun olmak anlamına gelmiyor.Çocuklu annelerin eğitim ve faaliyetleri gençlere göre elbette daha yavaş ilerleyecektir.Fakat bu eğitimde yol kateden çocuklu hanımların bir çok zorlukları azm-ü cezmü kast eyleyerek aştıklarından , gençlere göre daha ilmi hüviyete sahip olduklarını müşahede ediyoruz.

Not:Aslında burada başörtüsü serbestliği geldikten sonra ilahiyat okuyan yüzlerce çocuklu hanımlardan ve yaşadığı zorluklar ve fedakarlıklardan bahsetmeden geçmek olmadı.Ama ilahiyat okuyan hanımların zorluklarını ya başka yazıya bırakalım. Ya da fedakarlıklarını ,maceralarını anlatacak gönüllü anneleri bekleyelim.

Bedia Özdemir Tokel
[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]

[mehmet akif2]

sayın bedia özdemir tokel yine çok güzel yazı kaleme almışsın yüreğine sağlık

derslerimin arasında senin başlığı görünce beni de anlattığı için yazını okudum

ben okul derslerimi çocuklarımı eşimi ve evimi dengede tutabilmek için o kadar çok emek sarf ediyorum ki çevrede sadece bana söylenen o kadar dersin çocuklarınla bunu da (misafire hazırlık gibi .....) yaptın diye söylüyorlar

bilmiyorlar ki ben o kadar işi yapabilmek için kendimi tabiri caizse parçalara bölüyorum

bütün okuyan annelere kolaylıklar diliyorum

[Mihrinaz]

ellerinize yüreğinize sağlık bedia hocam..yüreklere tercüman olmuşsunuz..dilimin ucuna gelenleri,aktarayım dedim..hepsi tutuldu kaldı..galiba yaşarken zor dediğimiz olayların ,kelimelere dökünce, anlattıkça basitleştğini farkediyor insanen azından benim için böyle

yürek dolu..neler anlatır neler...tesellim,sizin belirttiğiniz özellikteki anne öğrencilerle tam bir empati halinde oluşumuzdur..dil söylemesede yürek hep duacı..Allah yardımcmız olsun..duasında çok sık buluşuyoruziyiki bu kadar yoğunluğun arasına okul sıkıştırmışız...galiba kendimiz için yaptığımız,en hayırlı dünyalık bu olsa gerek..ilim...

yoğunluk olmayınca ilimi,öğrendiklerinin kıymetini bilmiyor insan..ama şim di öylemi..her şey o kadar kıymetli ki..zor..hayat zaten zor...bu şekilde olmasıda başımız gözümüz üstüne..

biz ilim talep ettik..geç geldi ama geldi..rabbim artır dedik..çok şükür ...
öğrendikleriyle amel eden salih kullardan olabilmek duası hepimiz için ettiğim bir duadır..ilmiyle amil olanlardan olmak, Rabbimizin belirttiği,kitap taşıyan merkeplerden olmamak duasıyla

[GÖKCEN_AZRA]

Emeginize saglik
Okurken, insan kendini buluyor

Benim de isler hic kolay degil
Haftada 30 saat ders
Arti haftada 2 gun 4er saatten 8 saat teog kurs dersi
İlitam dersleri...
Vizeler kapıda...

Sabah 6.30 da dersim basliyor ve bugun tam 11 saat dersim vardi
sabah 6da ciktim ve 16.30 du eve geldigimde
Rabbim saglik, guç, kuvvet versin hepimize

[muallime]

[Fatime47]

Allah raZI olsun bedia hanım çok önemli bir noktaya vurgu yaptınız . İnanın bu makaleniz bana şevk verdi . Çocukları ihmal ederim korkusuyla bende evde çalışırım diyordum ama olmuyor durumda an itibariyle fikrim değişti artık tavsiyelerinizi tektek uygulayacağım inşallah .Allah tüm okuyan annelere yardım etsin

[Mihrinaz]

Öğrenci annelere selam olsunfinal arefesinde olanlara basarilar dileriz..çocuklarla eğitimime devam edebilirmiyim endişesiyle başlanılan eğitim yolculugunda, bu makale bir nebze moral olsun

[Mihrinaz]

Not:Aslında burada başörtüsü serbestliği geldikten sonra ilahiyat okuyan yüzlerce çocuklu hanımlardan ve yaşadığı zorluklar ve fedakarlıklardan bahsetmeden geçmek olmadı.Ama ilahiyat okuyan hanımların zorluklarını ya başka yazıya bırakalım. Ya da fedakarlıklarını ,maceralarını anlatacak gönüllü anneleri bekleyelim.

...........

Anne öğrenci olursa bütün ev halkı fedakarlık yapmazmı? Bir fırsatını kolllayıp odaya kapanıp iki satır bişey okuyayım diyen annenin kapısının önüne dizilen oyuncaklar...Evden iki gün ayrılıcam diye dolabı tencereyi dolduran, beslenmeyi, kızın saçının nasıl pratikten yapılması gerektiğini bile babaya tarif eden...Babanın boşver sen bunları biz başımızın çaresine bakarız dramı.))Çocukların baba ne olur hazır şeyler yemeyelim artık bıktık demeleri...

Çeyrek Aklın bir yarısı evde, kalanıyla sınav kapılarında. .Sahi neydi derdimiz... Memuriyet, kadro, kpss,diploma..Yapmayın..Yaşlar olmuş 35 ve üstü... İnsan bu zoru kendisine de evinede sırf bunlar için yapmaz..yapamaz. .yoksa denklem baştan yanlış, niyet fâsit demektir...
Okul bittiğinde küçük kızım 1.sınıftaydı...Bir sene boyunca elimde ne zaman kitap görse, korktu...Açıklama yaptım. Bunlar senin hikaye kitabın gibi dedim. Bir sene boyunca artık Samsuna gitmeyecekmisin diye sordu...Travmasını zor atlattı yavrucak. )

Benimkiler boylarından büyük fedakarlıkta bulundular babalarının desteğiyle...Analarını mezun ettiler önce.))

Yalnız zorlu İki yılın sonunda okul bittiğinde dönüş yolunda; "mezunum artık", deyip ağlaya ağlaya herşey için teşekkür ettiğim, fedakarlıkları, desteği, için minnettarlığımı belirttiğim, hep yanımda oldun deyip aradığım kişi eşim olmadı))

Babam...

Üniversite anfisi görmek, ders yapmak, blok derse kalmak felan pek havalı gelirdi gençken.))Üniye dair bütün merakım hevesim buydu.)) Oldu elhamdulillah...Sonra bide babam...Öğretmen olmamı çok istemişti malum sebepler maduriyetler vs. olmadı...Sonrasında okuduk çocuklarla beraber işte ....Otogara zor attım kendimi. en erken hangi araç çıkıyorsa bir an evvel gideyim diye... Bütğn heyecanımla, babamı aradım ilk...baba ben mezun oldum dedim...Elini öpmeye geliyorum dedim burnumu çeke çeke otobüste..

Babam bütün şevkati, merhameti ve o şen billur sesiyle; "Sen şimdi neyi bitirdin kızım" dedi )))

"Zamanında babası okutmamış ben okutuyorum işte", diyen adamın diline düştüm ona yanarım)))

Bedia hocam tadına vardık bir kere bu zorlu ilim yolculuğunun ve anne öğrenciliğinin garip keyfinin. Çocuklar da büyüdülerse, nene olmadan, bide yüksek lisans yapıp prof.luk eklesek fena olmaz diyorum


Ilim yolunda zorlu yolculuğu bitmeyen, bütün anne öğrencilere muvaffakiyetler diliyorum...Allah yar ve yardımcınız olsun her daim...

Vesselam....

[muallime]

Mihrinaz Üyemizden Alıntı

Not:Aslında burada başörtüsü serbestliği geldikten sonra ilahiyat okuyan yüzlerce çocuklu hanımlardan ve yaşadığı zorluklar ve fedakarlıklardan bahsetmeden geçmek olmadı.Ama ilahiyat okuyan hanımların zorluklarını ya başka yazıya bırakalım. Ya da fedakarlıklarını ,maceralarını anlatacak gönüllü anneleri bekleyelim.

...........

Anne öğrenci olursa bütün ev halkı fedakarlık yapmazmı? Bir fırsatını kolllayıp odaya kapanıp iki satır bişey okuyayım diyen annenin kapısının önüne dizilen oyuncaklar...Evden iki gün ayrılıcam diye dolabı tencereyi dolduran, beslenmeyi, kızın saçının nasıl pratikten yapılması gerektiğini bile babaya tarif eden...Babanın boşver sen bunları biz başımızın çaresine bakarız dramı.))Çocukların baba ne olur hazır şeyler yemeyelim artık bıktık demeleri...

Çeyrek Aklın bir yarısı evde, kalanıyla sınav kapılarında. .Sahi neydi derdimiz... Memuriyet, kadro, kpss,diploma..Yapmayın..Yaşlar olmuş 35 ve üstü... İnsan bu zoru kendisine de evinede sırf bunlar için yapmaz..yapamaz. .yoksa denklem baştan yanlış, niyet fâsit demektir...
Okul bittiğinde küçük kızım 1.sınıftaydı...Bir sene boyunca elimde ne zaman kitap görse, korktu...Açıklama yaptım. Bunlar senin hikaye kitabın gibi dedim. Bir sene boyunca artık Samsuna gitmeyecekmisin diye sordu...Travmasını zor atlattı yavrucak. )

Benimkiler boylarından büyük fedakarlıkta bulundular babalarının desteğiyle...Analarını mezun ettiler önce.))

Yalnız zorlu İki yılın sonunda okul bittiğinde dönüş yolunda; "mezunum artık", deyip ağlaya ağlaya herşey için teşekkür ettiğim, fedakarlıkları, desteği, için minnettarlığımı belirttiğim, hep yanımda oldun deyip aradığım kişi eşim olmadı))

Babam...

Üniversite anfisi görmek, ders yapmak, blok derse kalmak felan pek havalı gelirdi gençken.))Üniye dair bütün merakım hevesim buydu.)) Oldu elhamdulillah...Sonra bide babam...Öğretmen olmamı çok istemişti malum sebepler maduriyetler vs. olmadı...Sonrasında okuduk çocuklarla beraber işte ....Otogara zor attım kendimi. en erken hangi araç çıkıyorsa bir an evvel gideyim diye... Bütğn heyecanımla, babamı aradım ilk...baba ben mezun oldum dedim...Elini öpmeye geliyorum dedim burnumu çeke çeke otobüste..

Babam bütün şevkati, merhameti ve o şen billur sesiyle; "Sen şimdi neyi bitirdin kızım" dedi )))

"Zamanında babası okutmamış ben okutuyorum işte", diyen adamın diline düştüm ona yanarım)))

Bedia hocam tadına vardık bir kere bu zorlu ilim yolculuğunun ve anne öğrenciliğinin garip keyfinin. Çocuklar da büyüdülerse, nene olmadan, bide yüksek lisans yapıp prof.luk eklesek fena olmaz diyorum


Ilim yolunda zorlu yolculuğu bitmeyen, bütün anne öğrencilere muvaffakiyetler diliyorum...Allah yar ve yardımcınız olsun her daim...

Vesselam....

Bütün zorluklara rağmen anfiyi görmek , sınav heyecanı , destek olanlar olmayanlar , yolculuklar , mezun olmak ... hepsi herşeye rağmen çok güzel .. Hep hizmet için yetiştirilmiş bizim nesil ; ilk defa kendi için birşey yapıyor, iyiki de yapıyor başarıyor . Vakit olsa yaş problemi olmasa doçent te olur .Prof.da...
Bence bu ilim yolculuğu ve tecrübesi diplomanın bir hiç olduğunu öğretiyor.. Yolculuk insanın içinde olmalı..Kitaplarla yazıyla muhteşem bir seyrimiz de olabilir. Turkiyede Diploma artıyor ama edep ahlak kemâlât artmıyorsa keyfiyet , batın , iç serüven için daha çok gayret göstermemiz gerektiğini bi düşünelim derim. Vesselam

[Mihrinaz]

Evden doğru nasıl prof olunur?" teziyle devam edelim bakalım bu yolculuğa.)))

İlim yolunda kendi yolculuğunu yapan, yolla cedelleşmek yerine yol almayı tercih eden, kendinin ve ötekinin farkına varabilen ve en önemlisi bu yolculukta kendini tanıyabilen, haddini bilenlere selam olsun.