Kahraman İlk Müslüman Kadın/Ayşenur Yıldız

[AYSENUR YILDIZ]

Kahraman İlk Müslüman Kadın/Ayşenur Yıldız

SERVER-İ KÂİNATIN HALASI:

HZ. SAFİYYE BİNT ABDÜLMUTTALİB ( R.A )

Miladi 567 yılı civarında Mekke’de doğan Hz. Safiyye, Peygamber Efendimizin halasıdır. Ömür cildinde iki evlilik geçirmiştir. Hz. Safiyye ilk evliliğini Haris b. Harb ile yapmıştır. Bu evlilikten bir kızının veya oğlunun olduğu kaynaklarda bildirilmektedir. Hz. Safiyye, ilk eşinin ölümünden sonra Hz. Hatice’nin kardeşi Avvam b. Huveylid ile ikinci evliliğini yapmıştır. Bu evliliğinden de Zübeyr, Sâib ve Abdülkâ’be adlarında üç oğlu olur. Avvam b. Huveylid’in ölümünün ardından Hz. Safiyye, evinin hem hanımı hem erkeği olmuştur. Çocuklarının terbiyesi ve güzel yetişmeleri için özen göstermiştir. Çok disiplinli bir anne olan Hz. Safiyye ara sıra çocuklarının kulaklarını çektiği de olmuş. Bu disiplinli annenin elinde yetişen Hz. Zübeyr, Peygamber Efendimizin birçok ordusunun başında komutanlık yapmıştır. Çok cesur bir İslam fedaisidir.

Allah Resulü onun için şöyle buyurmuştur, “ Her Peygamberin havarisi, yardımcısı vardır; benimde yardımcım Zübeyr’dir.”
Allah Resulü insanları İslamiyet’e davet etmeye başladığında, “ Yakın akrabalarını uyar.” (Şuara 26/214 ) ayetinin inmesi üzerine ilk önce akrabalarına hakikatleri anlatmaya başlar. Onları toplayarak bir konuşma yapar. Bu konuşma sırasında Hz. Safiyye’ye dönerek, “ Ey Resûlullah’ın halası, seni dahi Allah’ın azabından koruyamam.” deyip onu da Müslüman olmaya davet etmiştir. Bu toplantının akabinde Hz. Safiyye’nin ilk Müslümanlardan olduğu bilinmektedir. Müslüman olduktan sonra yeğeni olan Allah Resulüne büyük destekler veren Hz. Safiyye, İslamiyet’in yayılması konusunda elinden geleni yapmıştır. Hz. Safiyye, Peygamber Efendimizin baş düşmanlarından olan amcası Ebu Leheb’in yaptığı işkenceleri görünce ona sert bir şekilde çıkışarak, “ Kardeşinin oğlunu ve onun dinini yardımsız bırakmak sana yakışır mı? Alimler Abdülmuttalib soyundan bir peygamber çıkacağını söylüyor. İşte o peygamber, yeğenimiz Muhammed’dir” der. Ama bütün bu sözler Ebu Leheb gibi azmış bir din düşmanı için nafiledir. Hz. Safiyye, bir süre sonra Mekke’den Medine’ye oğlu Zübeyr ile birlikte hicret etmiştir.

Her türlü yaşantıları ile bizlere örnek teşkil eden İslam meşalesi ümmetin anneleri, Allah Resulü’nün davası uğruna gözlerini kırpmadan canlarını ortaya koymuşlardır. İşte bu meşalelerden biri de Efendimizin halası Hz. Safiyye’dir. Evine yakışır bir hanım oluşuyla bizlere örnektir. Çocuklarının eğitimcisidir. En önemli özelliği ise cesur bir mücahide olmasıdır. Tarihte “ Kâfir öldüren ilk Müslüman kadın” unvanına sahiptir. Bu unvana sahip olduğu hadise Uhud ( veya Hendek ) savaşı esnasında cereyan etmiştir: Peygamber Efendimiz savaşa çıkmadan önce kadınları, kızları ve çocukları sahabeden Hassan isminde birinin evine yerleştirir. Hassan yaşlı ve sakat olduğu için savaşa katılamamaktadır. Bu durumu fırsat bilen bir Yahudi, kadınların ve çocukların bulunduğu eve yaklaşarak onları öldürmek ister. Çok akıllı ve zeki olan Safiyye annemiz, adamın evin çevresinde dolaştığını görür. Durumu Hassana bildirir. Ama yaşlı ve sakat olan Hasssan’ın Yahudi’ye karşı gelebilecek gücü yoktur. Resûlullah ve sahabe efendilerimizin hepsi cephededir. Bu kadınlar, kızlar ve çocuklar birer emenettir. Bunlara bir zarar gelmesini istemeyen Hz. Safiyye, vazifenin kendisine düştüğünü anlar. Yüreği iman gücü ile dolu olan annemiz büyük bir cesaret göstererek eline bir odun parçası alır. Gizlice ve yavaşça gidip Yahudi’nin sırtına bir darbe indirir. Bu darbe ile yere düşen adama ölünceye kadar vurur.

Hz. Safiyye annemiz, Peygamber annemiz ile birlikte birçok savaşa ve gazaya katılmıştır. Savaşlarda yaralıları tedavi etmiş ve ordunun arka tarafında önemli vazifeler görmüştür. Uhud savaşı sırasında Müslümanların mağlubiyete uğradığı haberini duyunca hemen savaşın olduğu meydana koşmuştur. Müslümanların geri çekildiklerini görünce sinirlenmiş ve elindeki mızrakla kaçışanlara vurarak “ Peygamberinizi bırakıp nereye gidiyorsunuz!” diye haykırmıştır. Daha sonra önüne çıkan herkese “ Muhammed’in durumu nasıl?” diye sormuştur. Resûlullah’ın iyi olduğunu, fakat kardeşi Hamza’nın şehit düştüğü haberini almıştır. Peygamber Efendimiz halasının meydana geldiğini görünce, oğlu Zübeyr’e “ Annene söyle geri dönsün” demiştir. Ancak Hz. Safiyye kardeşine yapılanlardan haberdar olduğu için, “ Bana kardeşime müsle yapıldığı haberi geldi. Allah yolunda bu azdır! Biz daha fazlasına da razıyız! Allah’tan ücret bekleyeceğim ve sabredeceğim” diye cevap göndermiştir. Bunun üzerine Peygamber Efendimiz kardeşinin cesedini görmesi için Safiyye annemize izin vermiştir. Hz. Safiyye kardeşi Hamza’nın parçalanmış cesedini görünce büyük bir metanet göstermiştir. Çünkü onun Allah’a olan teslimiyeti sonsuzdur. Halasının bu sabrını gören Peygamberimiz mutlu olmuş ve onu şu müjde ile sevindirmiştir; “ Bana Cebrail geldi, melekler katında Hamza’nın ‘ Allah ve Resülu’nün aslanıdır’ diye yazıldığını haber verdi.” Hz. Safiyye, kardeşinin parçalanmış cesedini görünce dökmediği gözyaşlarını, bu müjdeyi alınca dökmüştür.

Peygamber Efendimizin, halası Hz. Safiyye ile zaman zaman latifeli konuşmaları da olurdu. Bir gün Safiyye annemiz, Efendimize gelerek cennete girmesi için kendisine dua etmesini ister. Bunun üzerine Peygamber Efendimiz “ Cennete yaşlılar giremeyecek” der. Hz. Safiyye aldığı cevap karşısında üzülür. Halasının üzüldüğünü gören Peygamberimiz, “ Biz o kadınları yeni bir yaratılışla yaratmış ve onları bakire yapmışızdır” ( Vâkıa 56/ 35-36 ) mealindeki ayetleri okuyarak halasının üzüntüsünü giderir.

Hz. Safiyye ömrü boyunca Resûlullah’ı hiç yalnız bırakmamış, ona annelik yapmıştır. Bütün zor anlarında yanında bulunmaya çalışmış, desteğini hiçbir zaman esirgememiştir. Resûlullah onun hem yeğeni hem Peygamberi idi. Hz. Safiyye için ne büyük bir nimetti bu. O bu nimetin kıymetini bilmekte ve Allah Resûlü’nü bu şuur ile çok sevmektedir. Peygamber Efendimizin son anlarında yanında bulunan Hz. Safiyye, başucunda oturmuş ağlıyordu. Resûlullah fani dünyadan gitmeden önce kızı Fatıma’ya ve halası Hz. Safiyye’ye ikazda bulundu;
“ Ey Muhammed’in kızı Fatıma, ey Resûlullah’ın halası Safiyye! Allah katında hayırlı makbul ameller işleyiniz.
Bana güvenmeyiniz, çünkü ben sizi Allah’ın azabından kurtaramam!”

Hz. Safiyye, Hz. Ömer’in halifeliği döneminde Medine’de vefat etmiştir. Cenaze namazını Hz. Ömer kıldırdıktan sonra Baki mezarlığına defnedilmiştir. Peygamberimizin halası Hz. Safiyye annemizden, Allah sonsuz razı olsun.

AYŞENUR YILDIZ