Bizi de bulur mu ölüm! Bir camii avlusunda..

[enderhafızım]

Bizi de bulur mu ölüm! Bir camii avlusunda..

Bizi de bulur mu ölüm! Bir camii avlusunda..

Zeynep Gaffaroğlu



Bizi de bulur mu ölüm!

Bir cami avlusunda…


Fatih camiinin avlusunda kızıla boyanmış bir kaldırım taşı… Diğer taşlardan farklı. Bir şeyi simgelediği belli… Neydi peki bu kaldırım taşının kızıl olmasının sebebi? Neyi simgeliyordu? Onu farklı yapan neydi? Unutulmaması gerektiğini düşündüren şey... İnsanlara o taşla hatırlatılmak istenen neydi? Neler yaşanmıştı orada?

17 Temmuz 1958'de Bitlis'e bağlı Kolongo Yaylası'nda dünyaya gelir Şehid Metin Yüksel… Babası Türkiye'nin en büyük âlimlerinden Sadreddin Yüksel Hoca, annesi ise doğunun en tanınmış eşrafından Norşin’li Şeyh Masum Efendi'nin kızıdır...

Metin Yüksel, dokuz yaşındayken ailesiyle birlikte İstanbul'a gelerek Fatih semtine yerleşir…

Hüsam Bey Mahallesi'ndeki Akşemseddin İlkokulu'nda ilköğrenimini tamamlar ve Gelenbevi Ortaokulu’na kaydolur. Bu arada babasından Kur'an-ı Kerim ve temel İslâmi bilgilerle alakalı dersler alır. Yüksel, ortaokul 2. sınıfa geldiğinde ortaokula devam etmek istemez ve okulunu bırakır.

Ortaokulu bıraktıktan sonra o dönem İslâmi camiada aktif olan teşkilatların çalışmalarına katılmaya başlar. Bir dönem MTTB (Milli Türk Talebe Birliği)'nin içinde bulunur. 1976 yılına gelindiğinde MTTB'deki çalışmalar Metin Yüksel'i tatmin etmez…

O yıllarda bazı arkadaşlarıyla birlikte Fatih Akıncılar Teşkilatı'nı kurarlar. Fatih Akıncılar Teşkilatı kısa bir zamanda Türkiye'nin en aktif teşkilatı haline gelir. Metin ve arkadaşları bir taraftan siyasal çalışmalar yaparken, diğer taraftan da birtakım sosyal faaliyetlerle uğraşırlar. Salı ve Perşembe günleri çevredeki yoksul ailelerin hasta çocuklarının muayene edilmeleri için Akıncılar teşkilatına doktorlar getirilir. Doktorların tavsiye ettiği ilaçlar çevredeki eczanelerden yardım alınarak tedarik edilir ve bölgenin fakir insanlarına dağıtılır.

Fatih Akıncıları kısa bir zamanda yaptıkları sosyal çalışmalarla bölge halkının sevgisini kazanır. Fatih Akıncıları'nın bölgedeki etkinliklerinden rahatsız olan birtakım sol gruplar Darüşşafaka Lisesi ve Fatih İmam Hatip Lisesi'ndeki öğrencileri rahatsız etmeye başlarlar. Metin Yüksel ve arkadaşları bu rahatsızlıkları engellemek için, rahatsız edilen öğrencileri korumaya alırlar. 26 Ekim 1977 günü Darüşşafaka Lisesi'nin önünde Metin Yüksel ve üç arkadaşı sekiz komünistin silahlı saldırısına uğrar. Metin Yüksel ikisi midesine, biri de dizine olmak üzere üç kurşun yarası alır. Metin Yüksel artık; davası uğruna yaralanmış bir gençtir. Bu olay onu yıldırmaz, tersine Metin Yüksel'in çalışmalarının daha da artmasını sağlar.

Fatih'teki çalışmalarını ülke geneline yayarak, Anadolu'daki Akıncılarla tecrübe ve bilgilerini paylaşır. Artık seminerler, mitingler, gösteriler Metin Yüksel'in bütün hayatını kapsar. Metin ve arkadaşları o dönem İslâmî kesimin etkin yayın organları olan Gölge, Akıncılar, Akıncı Güç, Sebil gibi dergilerin halka ulaşması için büyük çaba sarf ederler. Metin Yüksel yapılan her çalışmada hep en öndedir. Kendinden büyük Akıncılar bile yapılan çalışmalarda Metin Yüksel'e tabi olurlar. Artık Metin Yüksel, Fatih'in efsane delikanlısıdır. Fatih denince dostlarının ve düşmanlarının aklına Metin Yüksel ismi gelir. Onun yiğitliği, fedakârlığı, davasına olan bağlılığı dilden dile dolaşır.

Metin'in bu çalışmaları o dönem Fatih’te etkin olmak isteyen kavmiyetçileri rahatsız eder. Metin Yüksel birkaç defa kıstırılarak tehdit edilir. Fakat o, bu tehditlere aldırmadan İslâmî çalışmalarını sürdürür. Metin'in çalışmalarını engelleyemeyen kavmiyetçiler, artık onu ortadan kaldırmaya karar verirler. Çünkü Metin, onların Fatih'e hâkim olmalarının önündeki en önemli engeldir.

23 Şubat 1979 tarihinde Cuma namazı çıkışı Metin Yüksel Fatih Camii'nin avlusunda kavmiyetçilerin silahlı saldırısına uğrar. Metin Yüksel şehit olduğunda yanında bulunan Mehmet Ali Tekin'in anlatımından Metin Yüksel'in şahadetini dinleyelim: "Bir kavmiyetçi, Cuma namazı çıkışı Metin'in arkasından 3 kere kısa aralıklarla 'Metin dur!' diye bağırdı. Üçüncü bağırmasının akabinde, iki eli de parkesinin cebinde olan Metin, sağ elini çıkarıp boş bir şekilde öne doğru uzatarak, 'Gelin konuşalım' dedi. Metin sözünü bitirir bitirmez, bu kavmiyetçi ve yanındaki arkadaşları silahlarını çekerek, ateş etmeye başladılar. Ben tam o anda caminin duvarına yakın olan iki büyük çınar ağacının arasına gelmiştim. Benim arkamda bulunan çınarların arasından çıkan iki kişi de bana, 'Kaldır ellerini' dediler. İki elim cebimde arkama döndüm. Ben arkama dönerken Metin'in, ileriye uzattığı sağ elini yüzüne doğru geriye çektiğini, sol bacağının da hafif büküldüğünü fark ettim. Arkama döndüğümde iki kişi ellerindeki tabancaları bana doğrultmuşlardı. Bu arada polisler bizim tarafımıza doğru 'Teslim olun' diyerek, koşmaya başladılar. Polisi gören kavmiyetçiler, beni bırakıp kaçtılar. Metin upuzun yerde yatıyordu. Metin'e doğru koşmaya başladım. Başından akan kanlar yerdeki karları kıpkırmızı yapmıştı. Başını kaldırıp yüzündeki kanları silmeye başladım. O sırada birkaç arkadaş daha geldi. Ben arkadaşlara 'Çabuk taksi çağırın' diye bağırdım. Avlu çıkış kapısına bir taksi getirmişlerdi. Taksiciye 'Hemen hangi hastane olursa olsun birine çek' dedim. Metin’in yüzündeki kanları bir daha sildim. Alnının sağ tarafında bir kurşun yarası vardı. Kazağını belinden üst tarafına doğru sıyırdım. Göğsündeki kanları sildim. Sırtını sıyırarak, arkasına baktım. Kuyruk sokumuna yakın bir yerde, bir kurşun yarası daha vardı. Sağ elinden nabzını dinledim. Bir şey hissedemedim. Sonra kalbini dinlemek için kazağını sıyırdım. Kulağımı kalbine dayayınca kalbinin de atmadığını fark ettim. Taksi Çapa İlk Yardım’a gelince hemen Metin'i sırtlayıp hasta yatağına yatırdım. Bir doktor göğsüne bastırıp, kulakçıkla kalbini dinliyordu. Bu arada doktorlar Metin'in ameliyata alınması gerektiğini söylediler. Hastanenin başka bir yerinden 'Metin’im, Metin’im' diye feryat eden Yakup kardeşimizi, Metin Yüksel'in babası Sadreddin Hoca, teselli etmeye çalışıyordu. Ben bu manzaraya dayanamadım ve hastanenin dışına çıktım."

Ve Metin Yüksel Fatih Caminin avlusunda şehit olur. Genç yaşında dünya nimetlerini bırakıp, sonunda cennet olan kutlu bir yürüyüşe çıkar. Ardında, tek kişi de kalsa sonsuza dek haykırılacak olan bir yüce dava bırakır. Metin Yüksel'in kavmiyetçiler tarafından şehit edildiği haberini alan on binlerce İstanbullu, Fatih Camii’nin avlusunu hınca hınç doldurur. Rahmetli Sadreddin Hoca, oğlunun cenazesinde şu veciz konuşmayı yapar: "Muhterem Müslümanlar! Cihanşümul İslâm davasından başka hiçbir davası olmayan evladım Metin'i şehit eden zihniyeti ifşa etmek yerinde bir hareket olur. Gerçekten de, İslâm şuuru ile bezenmiş imanlı bir genç olan Metin'i şehit eden zihniyet, maalesef kavmiyetçilik ve ırkçılık zihniyetidir. Bu zihniyete sahip olanlar, bizzat Peygamber Efendimiz tarafından İslâm dışında gösterilmişlerdir. Efendimiz buyuruyorlar ki: “Halkı kavmiyetçiliğe ve ırkçılığa çağıran bizden değildir. Kavmiyetçilik uğrunda savaşan bizden değildir. Kavmiyetçilik için ölen de bizden değildir.” Başka bir hadiste de: “Ben her takva sahibi mü’minin kardeşiyim. Habeşistanlı bir köle olsa bile. Mü’min olmayan kişilerden de uzağım. Kureyş kabilesinden bir lider veya akrabam olsa bile.” Muhterem Müslümanlar! Cenab-ı Hak cümle Müslümanlara ilahi nizam uğruna şehit olmayı ihsan buyursun. Cenabı Hak bütün mü’minleri şer kuvvetlerin şerrinden korusun. Son olarak Cenab-ı Hak şehidimiz Metin'i de Cennet ve cemaliyle şad eylesin."

Âmin…

Metin Yüksel 26 Şubat 1979 Pazar günü tekbirler eşliğinde Fatih Edirnekapı Şehitliği'nde toprağa verilmişti.. Herkese nasip olmayan şehadet, onu, yine herkese nasip olmayan bir yerde; cami avlusunda bulmuştu. Ömrü boyunca kendisini unutturmayacak, güzel şeyler yapan Metin’i, insanlar unutmamıştı. Unutmamak ve unutturmamak için de öldürüldüğü yeri kırmızı boyayla işaretlemişlerdi. Buydu kızıl renkli kaldırım taşının hikâyesi. Bulur mu yaşamın ve ölümün böylesi bizleri…