İçinizi Isıtacak Birbirinden Güzel Foto Kareler

[Mihrinaz]

İçinizi Isıtacak Birbirinden Güzel Foto Kareler

İnsanın içini ısıtan, yüzüne tebessüm konduran resimlerin, güzel haberlerin, fotoların büyüğü küçüğü olmaz. İçimizi ısıtacak güzel resimleri ekleyelim.


Ben bu dede-torun resmine bayıldım. Sizi de sarsın istedim. Ne gördün bu fotoda derseniz. Hocalığı kapının önünde bırakmış yada portmantoya asmış, dedeliğini tecrübe ve birikimini torun seviyesine çekmiş, bunu asli vazife edinmiş samimi ve güzel bir fotoğraf.
Ne güzel diyor Nurettin Yıldız;
Çocuk yetiştirmeyi cephede cihat etmek kadar ulvi bir iş olarak görmüyorsak, daha aşılacak çok mesafemiz var demektir...

[Mihrinaz]

Ben bu fotoya [emoji170] bırakıyorum.

Torundan torunu ilgi çekmeye çalışıyor. Dede gönlünü yapmak için uğraşıyor. Bu konuda hiç zorlanmıyor. İkisi beraber sırayla arabayla oynayıp gayet güzel anlaşıyorlar. Eh yaşlar aynı nasılsa[emoji4][emoji1]

[emoji170][emoji170][emoji170]




[emoji170][emoji170][emoji170]

[Mihrinaz]

Abi; birgün Musa Harun'a dedi ki))

[Mihrinaz]

Bir doğum, bir yaratılış anına tanıklık..




Bu arkadaşları Kasım ayında toprağa diktim. Serüvenlerini izlemek istedim açıkçası. Beton gibi sert, suyu icine japseden bir toprağa ekmişim. Burdan bişey çıkarsa ne âlâ diye izlemeye durdum. Hemen bir ay icinde sırayla kafalarını çıkardılar bu sert topraktan. Aralık- Ocak- Şubat git gel inceledim. Nasıl seviniyorum. Sırayla sayıyorum. Evdekileri şahit tutuyorum felan.
Bir tanesi hariç (ortada) hepsi boy verdi yavaş yavaş uzamaya kendilerini göstermeye, sergilemye başladılar. Ortadakinden iyice ümidi kestim. "Toprak çok sert, daha önceki çiçek topraklarına benzemiyor ama boy veren verdi" diye düşünürken; Mart ayı ortasında bu arkadaş toprağı bildiğin üzerinden atıp kafasını çıkardı. Meğerse uykucuymuş, hava soğuk diye yorganı birakmıyormuş[emoji4] Veya vitaminsiz bir lale soğanıydı toprağı üzerinden atması çok zaman aldı[emoji5] İnatla başını çıkardı. Bundan sonrası kolaydı...




En küçükleriydi. Diğerleriyle yarışa durmadı. Rekabete girişmedi. Sadece çiçek açmaya odaklandı. Ve başardı...




İşte bir doğum yine yeniden bir yaratılış hikayesi.

[Mihrinaz]

Bir ziyaretimde, bahçesindeki bu çiçeği çok sevdim diye amcam benim için bir saksiya dikmiş. Aylarca bekletmiş gelince veririm demiş. Çiçekmiydi beni bu kadar hoş eden yoksa amcamın beni düşünüp özenle bu çiçeği ekmesi, kimselere vermeyip "o Emine'nin ne zaman gelirse o zaman alır" demesi miydi? Kesinlikle bu


[emoji307][emoji307]




Adı küpe çiçeği imiş ama ben ona " hissiyat çiçegi" ismini koydum. Hem görüntüsüne hem dikiliş amacına çok uygun. Hissiyatlı bir insan ancak, bòyle zarif, kırılgan bir çiçeği, yılda bir kere gördüğü birine diker. Her sabah açıyor. Renklerine vuruluyorum her sabah...

[emoji169][emoji169][emoji169]

[Mihrinaz]

Selçuklu Sultanı Sultan Sencer, Merv şehrinin özellikle rüzgarlı sokaklarına mis kokulu çiçekler diktirmiş. Her sabah şehir baştan başa mis gibi çiçek kokarmış. Estetik duygusu gelişmiş atalarımız kılıç kalkandan ibaret değildiler. Estetik, zevk ve sanat sahibi idiler. Betona gömülen şehirlerin içinde bir nebze şanslı olanlardanım. Hala yasemin, mor salkım, hanımelleri, güller kokusu alabiliyoruz.. Belki sizde yoktur diye;

Yol kenarlarından derleyip size getirdim.

Redmi Note 9S cihazımdan Tapatalk kullanılarak gönderildi