Darbeler ve Cumhuriyet Mehmet PAMAK.

[kurtmehmet]

Darbeler ve Cumhuriyet Mehmet PAMAK.

Darbeler Cumhuriyeti 27 Ekim 2009 Salı
Yaklaşık 9 yıl önce Almanya’da muhacirken, şiir formunda yazılmış ve henüz yayınlanmamış “Hicrette Muhasebe” kitabımızdan gündeme uygun bir bölümü paylaşmak istiyorum.



Savaş sonu ülkede, örgütlü tek yapıydı ordu

Bu yüzden yeni devlete, ordu damgasını vurdu



Pozitivist Osmanlı paşaları, devleti kurdu

Saltanat sürdü, tahta batıcı paşalar oturdu



Yeni sultan bürokratlar, modern ve “çağdaş”tılar

Emperyalistlerle, aynı kültürü paylaştılar



Halkı gerici sayıp, “başöğretmenlik” tasladılar

Sistemi seküler kültüre, Batı’ya yasladılar



Statüko için karşıydılar, hak ve özgürlüğe

İdeolojik dogmatizim, sebep oldu körlüğe



“Biz bu cumhuriyeti, kanla, irfanla kurduk” dendi

Kan, zulüm evet, ama “irfan” sürekli tepelendi



İrfanı, Hak bilgiyi, hor görmüştü “Cumhuriyet”

Tuğyanla yok edildi, hak, adalet ve hürriyet



Rejime,“cumhuriyet” dedikleri, ilk günden beri

Neden o sistem hiç girmedi, hudutlardan içeri?



Gören varsa eğer, göstersin bize “cumhuriyeti”

Yaşanan, halka tahakküm ve askerin vesayeti



Egemenlik, “kayıtsız şartsız” darbeci askerlerin

Rant-iktidar ilişkileri, çirkin boyutta “derin”



Oligarşinindi hâkimiyet, kayıtsız, şartsız

Halkın payına kölelik düştü, ezildi bahtsız



Evet, egemenlik patronun, silahlı bürokratın

İktidar ve rant tekelinde, zâlim aristokratın



Hiç hâkim olmadı ülkede, halkın “hür iradesi”

Sivillerin ensesindedir, darbecinin nefesi



Bu güç, tek sahibi ve efendisiydi ülkenin

Ona ters düşen, zulmüne maruzdu düzenin



Kürtlük ve İslam’ı, oturttular iç düşmanlar safına

Gerçek bölücüler başladı, tüm ülkede cadı avına



Bu paranoya ile, seksen yıldır halkla savaştılar

Hak, hukuk tanımadılar, insani hududu aştılar



Halkın seçtikleri, hep atanmışlarca engellendi

İktidar ve rant hırsıyla, halk iradesi gölgelendi



Halk kimi seçerse seçsin, hep onlar iktidardı

Her gelişmeye engeldiler, bütün toplum bîzardı



Seçilmiş atanmışa tabi, sanki onun kâhyası

Yetki bürokratta, sorumluluk seçilmişin tasması



Tokmağı almış ele, davul seçilmişin boynunda

İstediği gibi vurur, “demokrasi” oyununda



Vur bürokrat davula, keyfine göre vur, dan dan dan

Utansın itiraz etmeyen, korkakça teslim olan



Ülkende “Cumhuriyet” varsa, sadece lugatlarda

Despotluk egemen her yerde, mutsuzluk suratlarda



“Referandum” maddesi, önermiştim anayasaya

Dendi ki: “Halk ehil değil, doğru tercih yapmaya”



“Halk cahil” diye karşıydılar, onun özgür “oy”una

Şu “Demokrasi” hilesiyle, getirdiler oyuna



Sözde sivil kuruluşlar bile, tam militaristti

Her biri laiklik adına, azgın bir teröristti



Siyaset kapı açarsa, bazı özgürlüklere eğer

Statüko için, durumdan vazife çıkarır asker



Darbecilerin eğitim yeri, hep Amerika’ydı

Bu despotlar, Amerika adına bir harikaydı



Darbelerin arkasındaydı, ABD ve Batı

Hep havuç ve sopayla, terbiye ettiler halkı



Darbe, sıkıyönetim ve olağanüstü haller

Seksen yılın, yarıdan fazlasını işgal eder



Yunanistan’da darbeciler, yıllardır hapislerde

Bizde itibar görür, medyada, “derin” kulislerde



Hesaba çekilmedi, orduyu darbeyle kirleten

Hep haksızlık ve keyfilikle, ülkeyi gerileten



Darbelerle fakir halkı ezdiler, hem de rezilce

Zaten kısıtlı olan haklar, tırpanlandı sefilce



Tüm darbeler söz verirler, tam bağlılık göstermeye

Küresel sömürüye ve işbirlikçi sermayeye



Karar alırlar, emekçinin ve halkın aleyhine

Şeytan üçgenindeki, büyük patronların lehine



Sermayedarı kayırmak, darbenin kutsal göreviydi

Patron lehine emeği ezmek, nedense ilk işiydi



Sermayeci oligarşiye, teslim olunca devlet

Tabi halk soyuldu, belli ellerde toplandı servet



İslam, haksız servet birikimine karşıydı elbet

Bu yüzden, “irtica” yaygarasıyla saldırır devlet



Fakir halkın örgütleri, hep kapatıldı hiddetle

Asker -sermaye örgütleri, çalıştılar şehvetle



İnsan onuru tutuklandı, sürekli örselendi

Egemenler özgür yaşadı, mazlum kitle fişlendi



Darbe, sıkıyönetim derken, yaygınlaştı sefalet

Özgürlük ise tam yok oldu, katmerlendi esaret



Resmi Bayramlar, Ortak Sevinç Günleri değil



Bunca zulüm yapılmıştır, ilk darbenin ertesinde

Ezilenin gözyaşı var, “Cumhuriyet” kefesinde



“Cumhuriyet” bayramına, tabi halk etmez itibar

Asker, öğrenci katılımını, devlet zorunlu kılar



Sırf aristokrat egemenler, katılır törenlere

Böyle törenler absürd gelir, gerçeği görenlere



Faşist törenlerle, korku krallığı imaj tazeler

Askerler, tanklar, resmi nutuklar, hep aynı teraneler



Küçük azınlık mutluyken, ekseriyet ağlıyorsa

Bayram olur mu o gün, bunca hüzünlü yürek varsa



Üstelik yeni zulümler yapılıyor, sözde Bayramda

İsraf edilir bütçe, işsizlik, sefalet var her yanda



Abartılı gösterilerde yapılan bunca israfla

Kaç fabrika, hastane yapılır, düşünülse insafla



Ama vicdan ve insaf, “Cumhuriyet”le rafa kalktı

Seksen yıldır sömürülüp ezilen, hep mazlum halktı



Bir de trafik zulmü olur, sanki bayram hediyesi

Halk bu dayatmaya isyan eder, duyulmasa da sesi



“Beyaz Türk”ün bayramı, ezilen halka hüzün verir

Madem ortak sevinç değildir, kaldırılması gerekir

MEHMET PAMAK