bugün değil yarınsın sen...

[guloya:)]

bugün değil yarınsın sen...

Bir dilin bütün sözcüklerini kullansam seni tarif
Edemeyeceğimi biliyorum. ulaşılmaz oldun hep; dokunmak
Hissetmek ve dolu dolu yaşamak isterken seni, kocaman bir
Yalnızlıktı payımıza düşen

Payıma düşen her şeyi erteledim. ama erteleyemediğim bir
Şey vardı, sana benziyordu. su olsan dokunduğumda
Bozulurdun, bozulmayan bir 'şey'din... gidilecek bir yer
Olsa sonu olurdu, sonu olmayan bir 'şey'din... uykuda
Görülecek bir rüya olsa uyanırdım, beni rüyamdan
Uyandırmayacak bir 'şey'din... simsiyah saçların olsun
İstiyorum, ama bahtın değil

O gün seni gözlerinden, anafatma'dan, üç ırmağın
Birleştiği yerinden öpeyim desem, aklına ırmaklar gelir
Düşün ki yılan dağından aşağı iniyoruz ve dünyada sadece
İki kişilik türkü kalmış, onu söylüyoruz. öyle
Bir 'şey'sin sen... seni düşündükçe yoruluyorum desem
Dünyanın en büyük yalanı olur. yalanım yok

Bu günden yarına ne kalır bilmem, ama sen kalırsın tıpkı
Yatağı değişmeyen bir ırmak gibi

Yaşadıklarımız azdı, zamana sığmadık yaşamak isterken her
Şeyi. bu gün şarkı söylüyorsam, o gün şarkı değil, şarkı
Gibi seni yaşamak isterim

Halkıma benziyordun, bir yanın göç, bir yanın toprak
Kokuyordu hep. gezmediğim yerin kalmadı, bazen yasaklandın
Bana, bazen suç gibi boynumda taşıdım seni. yedi telli
Sazımla bile tam anlatamadım. sen bir uçurum gülüydün
Ellerimi her uzattığımda bin kırıkla geri döndüm
Yasaların bile tanımlayamadığı bir 'şey'din sen
Haritalara sığmazdın, her ülkede bir başka gülüyordun
Uzundun, inceydin, dokunduğumda nereli olduğumu seninle
Hatırlardım. bana hep kendimi hatırlatan bir 'şey'sin
Sen

Uzaksın, yakınsın, özlenensiN ama bugün değil, yarın gibi
Bir 'şey'sin sen

Bugün her şeyi değiştirmek için çabalarken, sen değişmeyen
Olarak duruyorsun karşımda. kabul ediyorum. dünyaya bu
Kalsın, ama sen bilme

Dünyada kaç iklim, kaç zulüm, kaç ölüm var? bir seni
Bunların karşısına koymak nasıldır bilemezsin. bilme!
Bugün her ölümle biraz ölürken, seni düşündükçe hayata
Dönüyorum yeniden

Gecenin en karanlık yerindeyim, bir sigara ateşinin
Aydınlattığı kadar ışık bile olsan, yine de istiyorum
Seni. sadece benim seni anladığım, kimsenin unutmamak için
Defterine not düşmediği, ama hayatımda hep bir dipnot
Olarak kalan kendi yasaklarım gibi unutmuyorum seni

Dağları delmiyorum, inmek istiyorum oralardan. hepiniz
Gibi aynada saçlarımı taramak, ''günaydın'' der gibi
Sokağa fırlamak ve şarkı söylemek istiyorum sana

Adına aşk diyorlar, gelecek diyorlar... bana yetmiyor. her
Şarkımda sana bir adım daha yaklaşmak istiyorum. bir başka
Dilden seviyorum, kırmızıdan daha uzundur

Gelincikler gibi bir mevsim değil, dört iklim, köşe bucak
Kim ne derse desin geri dönecek yerim yok, bir kentin
Ortasında çığlık çığlığa bağırarak tek başına kalsam da
Yine seviyorum seni

Bu bir suç duyurusudur, kendimi ihbar ediyorum

[guloya:)]

yarınım saydığım...( acaba ne olacak sonu ...???)

[Emekdar Üye]

guloya:) Üyemizden Alıntı

yarınım saydığım...( acaba ne olacak sonu ...???)

düşünceli000

[Emekdar Üye]

tamamda kimin

[Emekdar Üye]

zaten bana hindi teyzendir dedin onu unutmuyorum

[CaferTayar]

hey çocuklar sadede gelin ve kendinize gelin yoksa getirirler
yok gelmek istemiyoruz gibi bir itirazınız versada sizi bir gün gine de getirirler ...
bakın bir kardeşiniz harika ve anlamı bir hayli sorumluluk ifade eden sözcüklerin altında ufki bir kompozisyon dillendirmiş
bunu yorumlauyacağınıza siz hala malayani yorumluyorsunuz farkında mısınız... bu inanınki bu medine vebe karşı bir hafiflik olsa gerek, ya da bu yazıya karşı bir saygısızlık değilmi...
sözlerimi bir dost nasihati telekki ediniz nefsinizin bam teline dokunmayı uygun gördüm sizi sevdiğim için.


Bir dilin bütün sözcüklerini kullansam seni tarif
Edemeyeceğimi biliyorum. ulaşılmaz oldun hep; dokunmak
Hissetmek ve dolu dolu yaşamak isterken seni, kocaman bir
Yalnızlıktı payımıza düşen
sevgi değer böyle diyorsun sözlerinde sanırım
evet bazen dil sözcüklere sığdıramaz ifaldelendiremez meramını ve sessizliğin iz düşümünde kahrolur
çokların bu kaos ve ulaşılmaz sandığınında bir kader sürecinde nihayet olduğunu bilmek gerek
evet sevgi değer dokunmak hissetmek gerek
tıpkı önce tahayyül edip sonrada tasavvur etmek ve sonra teşekkül sonra inşa gibi
sanırım izahımı açmam gerekiyor biraz daha
bak sevgi değer nasıl ki insan bir hedefin ufkuna bağlanıp yaşarsa bu alemde bir ömür...
insan nerden gelip nereye gittiğini bilirseve niçin gelip nasıl gitmesi gerektiğinide bilir
ve ozaman anlarki kendine verilen meziyetlerle bu alemde bir şeyleri önce tahayül edebilmek için hayal gerekiyor
hayalinide tasavurla tasvirlemesi gerekiyorki bu tasarım olmadan hangi teşebbüs hedefe ulaşabilirki
sonrada tasfir edileni teşekkül eylemesi için inşa gerekiyor
buda tıpkı önce plan sonra tasarı proje ve sonra yer ve inşa yani teşebbüsü icraata sokmak diyelim
sevgi değer düşünebilmelisinki bir anlık bu müşahhas teşebbüs önce tahayyül
sonra tasavvur sonra teşebbüs ve sonra icraat olması gerekiyor
o zanman bütünü oluşturan bunlar birer gaye ye giden ara vasıtalar olarak gerçeği oluşturacaktır
ve payına düşenin bir yalnızlık olmadığınıda görmüş olacaksın ozaman... çünkü, her teşebbüs
bir gelecek vaad eder ve her vaad için sabır ve dua gerekir
düşünebilirmisin sevgi değer bu hale nasıl geldik
önce istikbaldi herşey çünkü istikbal istikrardı...
sonra bir rehavet sonra istibdat ardından zulüm ve izmihlal ve ardından tekrar zulum kahır acı ve ızdırap
ve bir tablo istersen bu ifade eylediklerime işte sana ikiyüz seksen sekiz yıllık bir kronoleji tablo
yüzelli milyonluk yücelik payeli ebed müddet bir osmanlı imparatorluğu
yirmiiki milyon kilometre kare yüz ölçümlü üç kıtaya hükmeden bir asil bir devlet
evveli ve ahirine nazar eylediğimizde bugün kü hali sanırım güçlük çekmiyorsundur
çünkü bu hale kolay getirilmedik
ne badireler sonrasında bu günkü izmihlalin tablosu kendi ülkesinde bir paryalığı bize reva görmüşse
bu bir merhaleler zincirinin son halkasıydı sanırım.
işte sevgi değer şimdi dikkatlice bir kez daha anlamaya çalış sözlerimi
yıl ikibin yedi külli kaderde bir milad bu istiklal adına
ikiyüz seken sekizin kaderinde düşüş bitti ve çıkış başladı geleceğin istikbaline
önce istiklal sonra istikrar ve nihayeti istikbal olması için bize düşenleri anlamak gerekiyor sanırım
bu milat hüriyet adına istibdatın düğümlerinin çözümüydü istiklal ile
lakin sarhoş olup aha istiklale kavuştuk o halde yaşasın demenin anlamı yok
ne gerekiyor du bize istikrar
öyle ise çok ciddi bir gayretle kulluk şanında çalışacazki istikrar hasıl olsun
buda ancak gelecek kuşakları insan ve islam fıtratına uygun bir yaşama yöneltmekle olacaktır
sonra sabır ve gayret istikbali kolaylaştıracak ve sayimizin gayesi tahakkuk edecektir
yani izmihlalin bitip istikbalin başlamasına bel bağlamaktansa
yolcu yoluna gerek deyip hedefi şaşmadan istikrara olgunlaştırıp sonrada istikbale talib olmak gerek
bütün bunların nihayetidir ve kefa bişllahi vekila
çok güzel çok doğru ve çok mükemmel bir anlatımmı dersin biraz ağır oldumu dersin
yahu bunları birazda açabilseydin biraz dahamı dersin bilemem lakin
ben bukadar dillendirdim sende biraz gayret ette ne anlatmak istediğimi anlamaya çalış sevgi değer
bu gayretle bayramın bu tatlı ve rahmetli sabahının uykusuda
mışıldıyan mahur medine webli doslarada bir ibretli tefekkür oluşur umuduyla diyorum
sevgi ve esenlikle kalın sevgi değerlerim
gönüldostu sıryani
sakarya

[medinelii]

Bu bir suç duyurusudur, kendimi ihbar ediyorum

paylasım cok guzel saoalsın