Hicr Suresi Ortak Çalışmamız

[ÂlâLeyl]

Hicr Suresi Ortak Çalışmamız

Bu başlık altında Hicr Sûresine Dair sorularımızı paylaşacağız. Cevaplayanlardan şimdiden Allâh razı olsun.

İlk sorularımla başlıyorum:

İblis ümidini kesmiş olan kişiye deniyor. Hicr sûresinde ümit kesmek manasında bir kelime daha kullanılıyor. 55. Ayette melekler Hz. İbrahim'e bir evlat müjdeledikten sonra Hz. İbrahim yaşlandığını söylüyor. Bunun üzerine melekler de "Biz, seni hak ile müjdeliyoruz. Sakın ümidini kesenlerden olma" diyorlar. Burada "fela tekünm minel kânitin" deniyor. Kânitin kelimesini ümit kesen olarak görüyoruz.

Bir diğer kelime ise Yusuf 87'de geçiyor.

Hz. Yakub oğullarına: Ey oğullarım! Haydi gidiniz de, Yusuf ve kardeşi hakkında araştırma yapınız. Allâh'ın rahmetinden ümit kesmeyiniz. Çünkü Allâhın rahmetinden ancak kâfirler toplumu ümit keser, diyor.

Burada da "yey esü" geçiyor.

Bu üç kelime için de ümit kesmek deniyor. Aralarındaki fark nedir. Hangisi nerede kullanılır. Neden iblise iblis diyoruz da kânit demiyoruz mesela.

Yakub yey esü yapanların kâfirler olduğunu.
İbrahim kânitin olanların dalalettekilerin/yolunu sapıtmışların olduğunu söylüyor.

Ben şunu anlıyorum:

Kanitinler doğru yolu bilmeyen bu yüzden ümidini kesenler.

Yey esü yapanlar ise bildikleri halde hakikati örtenler. "Evet Allah çok merhametlidir "AMA" benim gibi birine yardım etmez" diyerek bildiği halde örtmeye çalışanlar.

İblis ise bildiği halde gururuna yediremeyip af dilemeyerek ümidini kesen gibi:

Ben karanlığa taş atıyorum. Doğrusu nedir? Aralarındaki fark nedir?

Bir de HİCR 75 de mütevessimin kelimesi geçiyor. Bu kelimeyi açar mısınız?

[Mihrinaz]

Bismillah deyip başlayalım hocam. Sağlam başladı ders [emoji4]Hayırlı olsun. Araştırmalarımizi yapıp gelelim. Bir de sayın Alaleyl konu başlığını "Hicr Suresi ortak Çalışma Alanı" olarak daha genel ve kapsamlı bir başlıkla değiştirsek olur mu?

[Kara Kartal]

Kelime kökenini bilemiyorum ama ayetlerin bağlamından kendimce anladığımı söyleyeyim abi

İblis, Boyun eğip teslimiyet göstermemesi, Rabbinin emrine ters düşmesi .

Yusuf 87 de yeyesü ile; her ne zor şartlarda olursa olsun umitvar olma, Allah'tan ümit kesmeme

Hicr 55 de Allah'tan ümidi dallun yani sapıtmişlar,doğru yoldan ayrılmışlar ümidi keser.

[Kara Kartal]

Abi Hicr 75 demek istedin herhalde.

İnne fî zâlike le âyâtin lil mutevessimîn (mutevessimîne).

Şüphesiz bütün bunlarda, işaretlerden anlam çıkarmasını bilen kimseler için, çıkarılacak nice dersler vardır.

[Mihrinaz]

iblis , günahkarların umutsuzluğunu;
er-Rum; 30/12, el-En'âm, 6/44; el-Mü'minun, 23/77; el-Zuhruf, 43/75 te lügat anlamlarıyla geçer.

yeis-yey'esu’, istek ve arzunun tükenmesi, ümitsizlik, umudun kalmaması
kunut-kanitiyn, eğilenler, yalnızca Allah'a boyun eğilmesi, başka hiçbir sebepten boynun eğilmesin anlamındadır.

İnsan, hayr istemekten bıkkınlık duymaz; fakat ona bir şer dokundu mu, artık o, yeise düşen bir umutsuzdur.” (41/Fussilet, 49

54-Kale e beşşertümuniy alâ en messeniyel kiberu febime tübeşşirun;

(İbrahim) dedi ki: “İhtiyar olduktan sonra mı bana müjde veriyorsunuz? Ne ile müjdeliyorsunuz?

Melek olduklarını bildiği halde neye dayanarak böyle bir müjde verdiklerini soruyor. ''El Hak'' olan Allah cevabını alıyor.Ye'se düşme.Allah var,iman var, imkan var. Umudu kesenlerde zaten sapıtanlar, doğrudan ayrılanlardır. Allha'tan umut kesildikçe sapma miktarı daha artar.

55-Kalu beşşernake Bil Hakkı fela tekün minelkanitıyn;
Dediler ki: “Seni Hak olarak müjdeliyoruz! Sakın ümitsizliğe düşme!
56 – Rabbinin rahmetinden, dedi: sapkınlardan başka kim ümidi keser?

Yusuf 87-) Ya beniyyezhebu fe tehassesu min Yusufe ve ehıyhi ve lâ tey’esu min ravhıllah* innehu lâ yey’esu min ravhıllahi illel kavmül kafirun;
Ey oğullarım! Gidin de Yûsuf’u ve kardeşini iyice araştırın, Allah’ın rahmetinden ümit kesmeyin. Çünkü inkâr edenlerden başkası Allah’ın rahmetinden ümit kesmez!”
Hangi imtihandan geçersek geçelim, tükenmeden Tedbir ve tevekkül ile Allah'tan ümit kesmeyin.

İbrahim peygamber, evladının olmayışı ile ümitsizliğe düşme çağrısına, Yakup peygamber öldüğünü biran düşünmediği kayıp evladı ile ümitsizliğe düşme çağrısına muhatap oluyor. Yeyesu ve kanitiynin.. Sonrası her iki peygamber için göz aydınlığı oluyor.

Zümer 53: “Ey kendi aleyhlerine olarak günahta haddi aşan kullarım! Allah’ın rahmetinden ümit kesmeyin.'' لَا تَقْنَطُوا olarak geçer.

Verdiğiniz her üç kelimenin ve diğer ayetlerde geçen manalarına baktığımda Anladığım;


Umut imandandır.

[ÂlâLeyl]

Zihin açıcı cevaplar olmuş. Teşekkürler dostlar.

"Hicr Suresi Ortak Çalışma Alanı" olarak değiştirilmesi bence de uygun.

Birkaç başlık altında çalışabileceğimizi düşünüyorum.

Bu başlıkta kafamızda oluşan soruları paylaşabiliriz.

Bir diğer başlıkta gördüğümüz bağlantıları açıklarız. Örneğin: İbrahim peygamber, evladının olmayışı ile ümitsizliğe düşme çağrısına, Yakup peygamber öldüğünü biran düşünmediği kayıp evladı ile ümitsizliğe düşme çağrısına muhatap oluyor. Yeyesu ve kanitiynin.. Sonrası her iki peygamber için göz aydınlığı oluyor."


Bir diğer başlıkta oluşan fikrimizi derli toplu ortaya koyan makalelerimizi paylaşırız. Mesela "Kur'an'da ümit kesmek üzerine notlar"

Bir başka başlık ise Hicr Sûresinin Tefsiri için açabiliriz.

Ayrıca yazdığımız makalelerin kolay erişilebilmesi için her biri için bir başlık da açabiliriz.

Evet Kara Kartal Hicr 75 demek istemiştim 71 yazmışım, düzeltme için teşekkürler )

Dediğim gibi yazdıklarınız benim için zihin açıcı oldu. Zikrettiklerinizle birlikte şunları da düşündürdü:

Boyun eğmek kelimesi nasıl oluyor da ümit kesmek manasına geliyor? Bizde de bunun bir kullanımı var aslında. Deriz ki "Ben kaderime boyun eğdim, böyle gelmiş böyle gider," ve bu sûreden anlıyoruz ki bizde "Kadere boyun eğip Allâh'ın rahmetinden ümit kesmek yasaklanmıştır." Bunu ancak sapıtmışlar, şaşkınlar yapar. Biz kadere boyun eğmeyiz. Bizim için imkansız diye bir şey yoktur. Çünkü Allâh için imkansız diye bir şey yoktur ve O Erhamürrahimin'dir.

Biz yalnızca Allâh'ın ve Resûlünun emrine kanitiniz/boyun eğenleriz. Allâh'ın hükmettiği yerde biz o hükme boyun eğeriz.

İblis ise boyun eğmeyerek secde etmeyerek Allâh'ın rahmetinden ümit kesendir.

Yusuf'un kardeşlerinin ise secde edeceğini görürüz. İblis Adem'e secde etmedi.

Yusuf'un kardeşleri de Yusuf'un babalarına daha sevgili olduğunu düşündüler ve tuzak kurdular.

İblis Adem'i cennetten çıkarmak için tuzak kurdu.
Yusuf'un kardeşleri evden çıkarmak için.

Yusuf kardeşlerine üstün geldi ve kıssanın sonunda da kardeşleri bunu kabullendi:

"Allâh'a yemin olsun ki, Allâh seni bize üstün kıldı. Doğrusu biz büyük bir suç işledik!" dediler.

Adem işlediği suçtan ötürü Allah'tan ümit kesmedi ve kendisini bağışlamasını ve rahmet etmesini diledi.

İblis ise ne Adem'in üstünlüğünü kabullendi ne de af diledi. Aksine "Sen beni azdırdın," dedi Allâh'a. Suçu kendi üzerinden attı.

İblis kelimesinin fiil olarak kullanımlarına bakarsak en ufak bir ümidin olmadığını görürüz:

Rum 12: Veyevme tekûmu-ssâ’atu yublisu-lmucrimûn

Kıyamet saatinin gelip çattığı gün suçlular, her ümidi keserler.

Enam 44: Felemmâ nesû mâ żukkirû bihi fetahnâ ‘aleyhim ebvâbe kulli şey-in hattâ iżâ ferihû bimâ ûtû eḣażnâhum baġteten fe-iżâ hum mublisûn

Kendilerine hatırlatılanları unuttuklarında, onlara her şeyin kapısını açtık. Nihayet kendilerine verilen o nimetlerle sevinip zevke dalınca onları azabımızla ansızın yakalayıverdik. Hemen bütün ümitlerini yitirdiler.

Müminin 77:Hattâ iżâ fetahnâ ‘aleyhim bâben żâ ‘ażâbin şedîdin iżâ hum fîhi mublisûn

Sonunda onlara şiddetli bir azap kapısı açtığımız zaman ümitsiz kalıverdiler.

Zuhruf 75: Lâ yufetteru ‘anhum vehum fîhi mublisûn

(Cehennemde)Onların azâbı hafifletilmez ve onlar azab içersinde ümitsizdirler.

İblis kelimesinin ya sonsuz cehennem azabında ya da kavmin helak edilişinde kullanıldığını görüyoruz. Velhasıl onlar için artık en ufak bir ümit yoktur. Hatta zuhruf 76 ve 77de cehennemdekilerle alakalı şöyle söylenir: "Ve biz zulmetmedik onlara ve fakat onlar zulmettiler kendi kendilerine. "Onlar cehennem bekçisine: "Ey Mâlik! Rabbin artık bizi öldürsün." diye seslenirler. Mâlik de: "Siz böylece kalacaksınız." der."

Velhasıl onlara yok olma ümidi dahi verilmeyecektir.

[Mihrinaz]

Alaleyl, sureyle ilgili çalişmayı bu konu içerisinde yapalım.Dağınıklık olmasın. Sorular, notlar, açıklamalar vs. Çalışmamızin sonunda sizin dediginiz gibi herbirini ayrı ayrı konu haline getirir arşivimize atarız. Dersimize odaklanip devam edelim inşallah

[Mihrinaz]

Bir de HİCR 75 de mütevessimin kelimesi geçiyor. Bu kelimeyi açar mısınız?

İnne fiy zâlike leâyâtin lilMütevessimiyn Kuşku yok ki bütün bunlarda işaretlerin dilinden anlayan kimselerin alacağı nice ibretler vardır.

Mütevessimiyn aslında visam, nişan anlamına da geliyormuş. Arapçada takılan nişanlara, madalyalara visam denilirmiş Vesm, vesiym, yüksek, görünür yerde olan, alnı açık, yüce manalarına da gelir. Yani Mütevessimiyn işaretlerin dilinden anlayan, işaretlerden mana çıkarmasını bilen anlamına gelir

55-78 ayetler arası Lut kavmi ve helakından bahsediliyor. Sonrasında helak olan diğer kavimler ve herbirinin harabeleri yolları üstünde bulunduğundan...Bugünde aynı şekilde buralardan geçiliyor.
Lut kavminin diyarında Şam yolunda (Bugün Ürdün'de bulunan Lut gölü civarında) bulunan maddî eserler, kalıntılar en hayırlı şahid ve ibret alacaklar için en doğru delildir.

İnne fiy zâlike leâyâtin lilMütevessimiyn Kuşku yok ki bütün bunlarda işaretlerin dilinden anlayan kimselerin alacağı nice ibretler vardır.

Bir başka ayette ise şöyle buyurulmuştur: "Şüphesiz sizler sabah-akşam onların memleketlerinden geçiyorsunuz. Hiç düşünmez misiniz?" (Saffat, 37/137-138).

Demekki her yoldan geçen yoldaki işaretleri okuyamıyor.

Lut kavmine gelen bu azab hakkında olaylardan ibret alan, küfür ve fuhuş ehline gelecek acıklı cezayı anlayan ince düşünceli ve feraset sahibi kimseler için nice ibretler vardır.


Efendimiz (s.a.)'in şöyle buyurduğu rivayet edilmektedir: "Müminin ferasetinden korkun. Çünkü o Allah'ın nuruyla bakar." Bundan sonra Efendimiz (s.a.) şu ayeti okudu: "Şüphesiz bunda ince düşünenler için nice ibretler vardır."

Mütevessimiyn olmak, yani başa gelenlerden ibretler çıkarmak, parmağa değil işaret ettiği noktaya bakmak, bastığın yerleri toprak diyerek geçmeyip tanımak..

Belayı bir mesaj gibi okumak, nimeti bir mesaj gibi okumak. Karşılaştığımız hayatın her tür olayını Allah’ın gönderdiği bir mesaj gibi okumak MÜTEVESSİMİYN olmaktır.

[Kara Kartal]

Soru: İbrahim peygambere oğul müjdesi verilirken melekler "nübeşşiruke, müjdeliyruz" diyorlar. Allahın mucizesi demiyorlar. İbrahim peygamber delil sorduğunda melekler " bilhak " diyorlar..Lut kavmi helak olduktan sonra da 75 ve 76 da "leâyeten" kelimesi geçiyor. Saçmalamış olmazsam eger; Ibrahim peygamberin yasadıgı da, Helak kıssalarina bakinca bunlarda Allah'in mucizesi değilmi? Ayet ve mucize arasında nasıl bir fark var? Ya da nasıl bir anlam örtüsü var? Âyet - hak-mucize ne anlıyorsunuz? Kuran ve ayetler göre tabiki.

[ÂlâLeyl]

Sayfalarca ve sayfalarca yanıt yazdım Kara Kartal ama hiçbirini yollamaya elim gitmedi. Sorduğun günden beri yazıp yazıp siliyorum. Açık açık zikredilmemesi gerekiyor bazı şeylerin. Allâh öyle güzel öğretiyor ki ne kadar anlatsam ya eksik ya da hududu aşan bir yanının olmasından çekindim. Sade bir şekilde açık manasını söyleyip derinleşmen için bazı ayetleri okumanı önereceğim. Hicr sûresinin yanında bir müddet bu ayetleri de dinlersen sorularına en güzel şekilde yanıtlar alacağını umuyorum. İyi çalışmalar.


Ayet kelimesinin manalarına baktığımızda: Mucize yani aciz bırakan manasını görüyoruz. İbret manasını görüyoruz. Delil, ispat manasını görüyoruz. Bir de işaret manasını görüyoruz.

Ayet kelimesini gördüğünde: Burada nasıl bir aciz bırakma gerçekleşmiş diye sor. Burada nasıl bir ispat neyin ispatı var diye bir sor. Burada ibret alınacak ne gibi dersler var kim ibretlik olmuş neden olmuş diye sor ve burada neye işaret ediliyor diye sor.

Meryem sûresi 1-26
Hicr sûresi 53-56

Sorularının yanıtını buralarda bulabilirsin kardeşim.