Masallara İnanırmısın Sevgili.../İbrahim İnecik
Masallara İnanırmısın Sevgili... Hiç Bitmeyen Masallara... Varmıdır sence Kaf Dağı.. zümrüd-ü anka gerçekmidir.. Ferhat Dağları delmiş mi.. Yada Mecnun düşmüşmüdür çöllere ? Söylesene sevgili.. Ya ben.. Ben varmıydım Sende.. aşk Varmıydı bizde...? Sevimli ve Senli sabahlara uyanırken, yani maviye açılırken pencerelerim.. Ertelenmiş hayallerin birkaç ömür uzağında.. Veda saatleri gibi gelen ve hiç bitmeyen ayrılıklar sarmış ruhumu.. Sevgili. İbrahim olmak..Ateşlere girmekmiş bilirdim bunu ama.. Her İbrahim'e bir Nemrut mu düşer ki..? Sevgili.. Meçhul bir kentin, kıymet... bilmez saati.. Yalnızlık..Ben ve Sensizlik.. İşte böyle geçiyor ömür... Lâl olmuş bir gecenin ertesinde ; sabah'a ramak var.. Gördüğüm kâbuslar uyandırıyor beni.. ayrılığa ayarlı saatlerin gürültüleri Sensiz ufuklara sürüklüyor.. simit satan çocuklar görüyorum sokaklarda.. bir de hayallerimi.. Karanfil bakışlı yoksul çocukları.. ürperiyorum ansızın.. yalnızlığıma daha sıkı sarılıyorum.. Sana Sarılır gibi.. sımsıkı.. daha sıkı.. Sevgili… Kıyamet Sureleri okuyorum bu aralar.. Yâr'dan kalma dünler arasında.. Hafif başım dönüyor.. Gözlerim buğulanıyor.. Kör bıçaklar arasında yürüyor gibiyim karanlıkta.. Ayaklarım takılmasın diye sana .. Sek sek oynayan çocuklar misali zıpladıkça; düşüyorum Aşk'ına.. Düşerken ıslık öttürüyorum.. kimse farkına varmasın diye.. Canımın yandığına... Masallara İnanırmısın Sevgili... Hiç Bitmeyen Masallara...
İbrahim İNECİK
[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]