Deliliğe varan şarkılar dinliyorum, dünya yaratılırken tanrının dinlediği şarkılar...

[İBRAHİM İNECİK]

Deliliğe varan şarkılar dinliyorum, dünya yaratılırken tanrının dinlediği şarkılar...

Kapımı çalan bir kış var içimde...
Üşüyor gibisin Sitare,
Yüzyıllık beklemenin bir diğer adıydı intihar etmek..
Onu seçtim bende her gece ve gündüz vaktinde
Deliliğe varan şarkılar dinliyorum, dünya yaratılırken tanrının dinlediği şarkılar...
Öyle uzak öyle masum bir duanın içinde...
''Tanrı ve dua uzak olur mu hiç ? '' der gibi bakma bana...
gizli dehlizlerimde Adem'den kalma sırlar taşırım Sitare...
Sustukça böldüm ekmeği, konuştukça azaldım günden güne..
Ve hiç biri yakmadı canımı bu boğucu okyanus sessizliğinde..
Sessizlik Sitare kalbimi kemiren bir kurt ...
Sesin ruhuma çarpıp patlayan bir güneş..
ve kocaman bir evrenin sokaklarında gezinip duran ayaklarım
yollarını bulmaktan aciz...
Konuş ne olur dünyanın gelmiş geçmiş tüm dilleriyle..
Acılarımı sereyim dizlerine, kanayışlarımı, sızılarımı...
terk edilişlerimi, patlayan bombaları, parçalanan bedenimi,
uvuzlarımı, bulutlara sıçramış beynimin kıvrımlarını ...!!
Bu kadar zulmün arasında Nemrud'a ve tanrılara sıktığım yumruklarımı..
Deliliğin kentinde volta atıyorum,karşımdasın suskunluğu giyinmişsin üzerine...
İnanmadığın masalları anlatıyor gözlerin...
Gözlerin ki içine düştüğüm Yusuf'un kuyusu,
Yanmak için atıldığım İbrahim'in ateşi..
İkiye yarıp karşı kıyaya vardığım Musa'nın Kızıldeniz'i...
ve dudağımda tılsımını yitirmek üzere olan paslı bir ıslık...
Ya Sitare, içimde kapımı çalan bir kış var...
ve ben yokum kendi içimde...
üşüyorum bu hiçlik denizinde...
gelip sarar mısın , sarılır mısın İbrahim'ine....?

İbrahim İnecik