Anadolu'da Bir Akşam Vakti.../İbrahim İnecik
Bir mektup yazmak istiyorum sana..
Beyaz sayfaları seninle karalamak..
Adına Aşk ile başlayıp .. Aşk ile bitirmek..
En güzel kokuları sürüp .. en narin cümleleri kurmak..
Adresini bilmesemde ..
Gözlerim yüzünü unutmaya başlamışken..
Kalbimi; içinde sen yazılan kağıtlara sarıp..
Mavera'dan esen rüzgarlara salacağım..
Dönüp dolaşıp seni bulacak; biliyorum..
Arafta Seni bekliyorum..
Oku ve Gel Sevgili...
iki satır göz yaşı serpiştirdim üzerine..
belki hatıralar canlanır eskiyen mahzenlerde.
Özledim diyor ya şarkılar..
Yalan Söylüyorlar..
Tüm Şarkılar yalan söylüyor...
İnanma sakın.. gözlerime...
Gözlerim yalan söylüyor...
Her Sabah Kentim seninle uyanır oldu..
Sabah Ezanları eşliğinde..
Kıyam'a Durmuşken .. gözlerimden aşağı döküldü günahlarım..
Sana mı bakıyordum .. karanlık bir oda'da..
Yoksa tarif edilemez kipriklerinin hercai kapanışlarınamı bulanıyordum..
Ah sevgili..
Sana dair cümleler kuruyorum ..
Yine ..yeni ve yeni'den..
Dünyanın devri daimi gibi sana yazdıklarım..
Belki okuyorsun bunları..
yada...
Neyse..
Anadolu'da bir akşam vakti..
Güneş battı batacak..
Hani bi hayalim vardı bize dair..en güzel düşleri kurardık..
Uzun yollara çıkıp.. elimde Gitarım..Parasız pulsuz ..
yalın ayak ..
köy kasaba .. kentler dolaşacaktık..
Mekke'ye yürüyerek girecek.. Kabe'de Kıyam'a duracaktık..
asla bağlı olmayacaktık bir yerlere..
Sen bana ben sana ait..
Asi ve Mavi gibi olacaktık yani..
ah
Uzun yollardayım yine..
ama sensiz .. ve Kimsesiz..
simit satan çocuklar sarmış etrafımı..
Tren sallanıyor..etraf ağaçlarla dolu.. bir yanda Deniz...
yani her şey hayal gibi Dağlar sanki üzerime düşecek gibi duruyor...
bu geldiğim yollar bi gün sana çıkar mı sevgili..?
ya sen..
Bir gün ..bir saat bir dakika ve bir an olsun..
aklına düşermiyim...
Uzun yollardan yazıyorum sevgili..
Sonsuzluğa uzanan raylar üzerinden..
anadolu'da..akşam olmak üzere..
Etrafta hüzün..Elimde kalem..
Dilimde senden kalma bi türkü..
Islık çala çala gidiyoruz...
Sevgili...
Sevgili...