Yusuf Dedim.. Sus Dedi Zuleyha /İbrahim İnecik
Yusuf dedim.. Kendi adımı unutarak .. Nil kıyılarından.. Kenan İllerinden.. Bin yıllar süren sevdaların ardından.. Zalim bir Yokluğun can yakan ıstırabına katlanarak... Yusuf idim bir zamanlar.... Kayboldum Kuyular arasında.. Züleyhalar sardı etrafımı.. Kenan'a varamaz oldum... Aşk ile düştüm yollara.. Yakup Ağladı Ben ağladım.. Ben Yandım .. O yandı... Köle sandılar beni.. Can pazarlarında sattılar .. Saraylara..sığmadım... eğilmedim..asla... Kuyuda nasıl durdum sa.. Zuleyha'ya karşı oyle durdum.. zindan esir edemedi beni.. Dağlar ... Çöller.. nehirler Dokundum Çağın zalim Kalbine.. Parmaklarımla ezdim Putları... Ve Yakup geldi Kenan'illerinden.. Bir Güneş.. Bir Ay.. Ve yıldızlar.. Sustu alem.. sustu Diller.. Yakup ağladı.. Ben Ağladım.. Yusuf Dedim.. başlarken satırlarıma... Sus Dedi zuleyha.. Ürkütme Kalbimi.. Var git Yoluna.... [Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...] İbrahim İNECİK