oruç beni tutarken gördüklerim
hani oruç bize reyyanın bir hasret iz düğşümüydü
hani oruçla gönülleri sükuna erdirecektikya
hani biz çok mütevazi ve bi okadarda aza kanaat ehliydikya
hani biraz tuz biraz sirke katık eder giderdikya
hangi hani bir çorba bir salata işte bizim övün savmamızdıya
şimdilerde ne olduysa
biraz kül biraz duman biraz işve biraz aman
sanki ramazan bir ziyafet sofrasıymışta
bizde tıksırıncaya kadar yiyerek israf etmiyormuşuz
aklın kimliğinde yazılı bir görüşki böylesi bir ahvali nefse hoş eyledik
her evde her akşam olmazsa olmazlarımızdanmışcasına bir telaş
en az yedi çeşit azamisi ise ombeşe kadar gidiyor
sonrada mütevazi olmanın canhıraş feryadıyla ahkam kesmeyede devam
afki af ne olacak bu nefisler sevgi değer doslar
kuranı kerimi kelamı mukabelede mütekellim bir edayla zikrederken
furkanlıktan bir haberki ne kuran bizi okuyor hakikatte ne biz onu
ram olunan rahmetin ay kolyeleri her gece takılırken boyunlara
gerdanlarmı gerilmiş yoksa kolyelermi dar yapılmış bir türlü anlaşılamıyor
el eylemine devam kullara zulum adına
dil zemmine devam malayani tecessüslerle
oruçmı bizi biz mi orucu tutuyoruz belli değil
reyhana müptela olmuşcasına şehvet sarhoşluğunda
reyyana ilanı aşk ediyoruz bize el tutsun diye
bir kez daha sarsıyorum kendimi sen ey nefsim ne yapıyorsun
hani ümmetin mana hazzında cem olarak idda daydın
rahmetin kelam sırrı bu ayla özdeşirken ümmetin ayına kucak açmadaydın
bumu senin baya ram oluşun bumu sendeki ihlas
afki af vay bana bu tuuli emellerin harında yanarken
birde utanmadan dem vurursun siyamın azzından
gönüldostu