Söyleyeceklerim Bitmedi daha../İbrahim İnecik
(Hiç Yazılmamış Ölü Kentin Kitabı'ndan)
Gecenin Ortasına doğru; Çıkmaz bir sokakta karşılaşmışız..
Adı hayat denen bir kavganın ortasında..
Temmuz.. ve Üşüyormuş dünya..
Aşk Yanığı kalbimle el değmemiş baharlar arıyorum..
Çünkü Sevgili; Sensizken her yer Zemheri..
Giderken Demiştin ya..
- Layık Değilsin sen bana...
işte o an ruhum uçu verdi tenimden..
Zaman durdu...
Kilitlendi dudaklarım...
Asude bir ketumluğa sardı dilim..
Dondum..
Eksi bilmem kaç derece ayyuka çıktı ruhum..
Sordum sonra sana ;kendimi bilmez bir halde ..
Yâr..
Bu söylediklerin ..
Bu söyleyebildiklerin; senin dudaklarından mı çıkıyor ..?
Yada en bilinmez.. en korkunç Kabusların ortasınamı düştüm..
Nerdeyim..
Hangi Kuyunun Eşiğinde..
Uyandır beni..
Çığlık ve dua arasında sıkışmış kalbim..
Gidişinle açılan yaralarımı sayıyorum..
Birden Başlayıp Sonsuza kadar gidiyor....
öyle derinki bu yaralar..tüm kenti saracak gibi ..
Kilometrelerce uzayıp gidiyor..
Yâr... hangi yarama tuz basmalıyım ..
Acı 'ya çare başka bir acıymış..
Seni unutmak için kaç Ten daha Eskitmeliyim...??
ve her sabah uyanıyorum sensizliğe..
gözlerim kan ter içinde..
koynumda sakladığım yırtık bir resmin...
Ürkütülmüş bir zamanın yolcusu gibiyim..
Korkuyorum kendimden..
Yâr.. hangi çağda ... kaç asır sonra .,
bir sabah..
Gözlerim gözlerine değip uyandığımda...
Sidretül alâ'ya vardığımda...
Parmaklarım yasak bir elmaya doğru uzanırken..
Olacak olan Aşk'a....
hüznü boynuma asıp Koşacağım yollarına...
Yâr..
Söyleyeceklerim bitmedi daha...
Ama..
Neyse işte ..
olmayacak bir ruya....!!
Yâr..
Söyleyeceklerim bitmedi daha...
İbrahim İNECİK