peygamber efendimizden çocuklara nasihatlar

[cavidan_sultan]

peygamber efendimizden çocuklara nasihatlar

Peygamberim Hazreti Muhammed (sav)
Allah ve Peygamber sevgisi; dinimizin esası, Allah'a varmanın en kestirme yoludur...
Bu ciddi sevginin anlamı, Allah'ın emir ve yasaklarına, Peygamberimiz (sav)'in buyruklarına
ve sünnetine uymaktır.
O halde ey çocuklar!
Kalblerinizi yalancı sevgilerden temizleyiniz!
Allah ve peygamber sevgisinden üstün bir sevgi tanımayınız!
Peygamberimiz (sav)'in Küçüklüğünde Sahip Olduğu Ahlâk
Sevgili çocuklar,
Peygamberimiz (sav) küçüklüğünde güzel ahlâkla ve kerim sıfatlarla anılırdı. Çünkü O,daima
doğru söylerdi, yalan söylemezdi.
[SIZE=12px] İnsanlar emanetlerini ve kıymetli eşyalarını onun yanına bırakırlardı. Ve istedikleri zaman da
[SIZE=12px] bıraktıkları gibi alırlardı. Çünkü onun en büyük sıfatı "el-Emin", yani "güvenilir" olmasıydı.
[SIZE=12px] Peygamberimiz (sav) çobanlık yapardı. Ve rızkını elde etmek için ticaretle de uğraşırdı.
[SIZE=12px] Aktifliği ve çalışmayı çok severdi.
[SIZE=12px] Kimseye kızmaz ve kimseye kötü söz söylemezdi. Güzel edebi sebebiyle daima iyi
[SIZE=12px] muamelede bulunurdu. Kötülüğe kötülükle karşılık vermezdi. Affetmek onun şiarı olduğu için,
[SIZE=12px] kendisine kötülük edenleri affederdi. [/SIZE]
[SIZE=12px] Peygamberimiz (sav) yetim kimselere iyilikte bulunurdu. Zayıflara, fakirlere ve muhtaçlara [/SIZE]
[SIZE=12px] yardım ederdi. Değil insanlara, hayvanlara dahi eziyet etmezdi. O cömert ve pek merhamet [/SIZE]
[SIZE=12px] sahibi idi. [/SIZE][/SIZE]
[SIZE=12px] Evet sevgili çocuklar, [/SIZE] [SIZE=12px]
[SIZE=12px] Siz de daima doğru, güvenilir, yalan söylemeyen, başkalarına haksızlık etmeyen, çalışkan, [/SIZE]
[SIZE=12px] affedici ve edebli olmalısınız. Olmalısınızki, Resûlullah (sav)'in ahlâkıyla ahlâklanasınız.[/SIZE][/SIZE]

[SIZE=12px] Sevgili Çocuklar!
[SIZE=12px] Bizler müslümanız, elhamdülillah... Dünyada bir insanın sahip olabileceği en kıymetli özelliği [/SIZE]
[SIZE=12px] müslümanlıktır. [/SIZE]
[SIZE=12px] Müslümanlığımızı korumanın tek yolu vardır, o da dinimizi öğrenmek ve öğrendiklerimizi [/SIZE]
[SIZE=12px] yaşantımıza tatbik etmektir. Eğer öğrendiklerimizi yaşantımızda uygulamazsak [/SIZE]
[SIZE=12px] müslümanlığımızı ve bir günde imânımızı kaybedebiliriz. [/SIZE]
[SIZE=12px] İmânı olmayanlar cehenneme giderler. Cehennem cezâ çekme yeridir. Müslümanlar da [/SIZE]
[SIZE=12px] cennete giderler. Cennet insanın her arzusunun verildiği yerdir. Gönlünüzde ne arzu [/SIZE]
[SIZE=12px] ediyorsanız bunların hepsini cennette göreceksiniz. Cennette bir şeye sahip olmak için paraya [/SIZE]
[SIZE=12px] gerek yok. Bu, Allah'ın sevdiği kullarına birer ikramı olacaktır. Mesela, babanız size sınıfınızı [/SIZE]
[SIZE=12px] geçtiniz, diye mükâfat olarak aldığı bisikleti size verdiğinde sizden para alıyor mu? işte Allah [/SIZE]
[SIZE=12px] da, iyi kullarını cennette böyle mükafatlandıracak. İyi kul olmak için müslüman olmak ve [/SIZE]
[SIZE=12px] müslümanca yaşamak şarttır. [/SIZE]
[SIZE=12px] İbâdetsizlik itaatsizliktir [/SIZE][/SIZE]
[SIZE=12px][/SIZE][SIZE=12px][/SIZE][SIZE=12px]Çocuklar!
[SIZE=12px] Sevgili Peygamberimiz: "Müslüman ile kâfir arasında en büyük fark namazdır. Namazını terk [/SIZE]
[SIZE=12px] eden kâfirler gibi yaşar." buyurmuştur. Onun için sakın namazı ihmal etmeyiniz. Anneniz [/SIZE]
[SIZE=12px] babanız namaz kılmıyorlarsa onları ikaz ediniz. O zaman Allah sizi daha çok sever. Cennetiyle [/SIZE]
[SIZE=12px] mükafatlandırır sizleri. Cennet en güzel bir yerdir. Kim istemez oraya gitmeyi? Şu kâfirlere [/SIZE]
[SIZE=12px] bakın. Şeytana uymuşlar cehenneme talim ediyorlar. [/SIZE]
[SIZE=12px] Birde ibâdetsiz müslümanlara acıyoruz. İbâdetsizlik çok büyük eksikliktir. İbâdet etmeyen [/SIZE]
[SIZE=12px] Allah'a itaat etmiyor demektir. [/SIZE]
[SIZE=12px] Anneniz size "Git bakkaldan ekmek al" dese siz de almasanız, anneniz sizi sevmez değil mi? [/SIZE]
[SIZE=12px] Çünkü annenizin sözünü tutmadınız. Allah da namaz kıl, oruç tut, cihad et diye emrediyor. [/SIZE]
[SIZE=12px] Bir insan bunları yapmazsa Allah da böylelerini sevmez. [/SIZE]
[SIZE=12px] Çünkü; İbadetsizlik itaatsizliktir.[/SIZE][/SIZE]

[SIZE=12px] ÇOCUKLAR VE BABALAR[/SIZE]
[SIZE=12px] 6 Yaşında : "Babam her şeyi biliyo..." [/SIZE]
[SIZE=12px] 15 Yaşında : "Ben de babam kadar biliyorum..." [/SIZE]
[SIZE=12px] 20 Yaşında : "Babam hiçbir şey bilmiyor..." [/SIZE]
[SIZE=12px] 30 Yaşında : "Ne de olsa babam o da bazı şeyler biliyor.." [/SIZE]
[SIZE=12px] 40 Yaşında : "Babamın fikrini sorsam fena olmayacak..." [/SIZE]
[SIZE=12px] 60 Yaşında : "Babam, çok şey biliyormuş. Ah, hayatta olsaydı da babama danışabilseydim..." [/SIZE]

[Seyyid]

[JUSTIFY]Hz. Peygamber' in üstün nitelikleri, merhameti, sevgi ve şefkati, gayri müslimlerin de çocukları dâhil olmak üzere bütün çocukları kucaklamıştır. O, engin tevazusuyla çocuklarla her fırsatta ilgilenmiş, şakalaşmış, gördüğünde onlara selam vermiş hal hatırlarını sormuş, bu arada kusurlarını hoş karşılamış, hasta olduklarında ziyaretlerine gitmişti. Aynı şekilde gayrı müslimlerin çocukları da Hz. Peygamber' in şefkat deryasında nasiplerini almışlardır. Hz. Peygamber, savaşlarda çocukların öldürülmesini, esirler içinde bulunan anne ile çocuklar birbirlerinden ayrılmalarını yasaklamış, gayri müslimierin de çocukların hastalandıklarında onları ziyaret etmişti. [/JUSTIFY]

[COLOR=#7030a0][SIZE=4]
[JUSTIFY][/JUSTIFY]

[Seyyid]

Bir
gün Medine’nin çocukları Peygamber Efendimiz’in (sas) önünü kesiyor,
etrafını kuşatıyor. ‘Sen bizim esirimizsin, bedel vermeden bırakmayız,
rehin aldık, gidemezsin’ diyorlar. Efendimiz, hiç kızmıyor.
Onlarla
şakalaşıyor, gülümsüyor. Hz. Bilal’i evine gönderip çocuklara dağıtmak
üzere bir şeyler getirtiyor. ‘Bunları versem beni azad eder misiniz?’
diyor. Çocuklar kabul edince ‘Kardeşim Yusuf’tan daha ucuza gittim.’
diyor.

[Mihrinaz]

Torunu Hasan'ı (veya Hüseyin) öperken gören Akra b. Habis isimli kişi, tahmin etmediği bu davranışı yadırgamış ve şöyle demişti: "Doğrusu benim on çocuğum var. Ama hiçbirini öpmedim". Bunun üzerine Hz. Peygamber şu anlamlı uyarıda bulunmuştu: "Şefkatli olmayana merhamet edilmez." (Buharî, "Edeb" 18; Tirmizî, "Birr" 12).

Hz. Enes anlatıyor:

"Ailesine karşı Hz. Peygamber'den daha şefkatli hiç kimseyi görmedim. Oğlu İbrahim'in, Medine'nin kenar mahallelerinden birinde oturan bir sütannesi vardı. Bu sütannenin kocası demircilik yapmaktaydı. Her gün çocuğu görmek için oraya giden Hz. Peygamber, varınca duman dolu eve girer, çocuğunu kucaklayarak bağrına basar, koklar ve öperdi." (Buharî, "Edeb" 18; Müslim, "Fedail" 63).

Birçok sahabinin rivayetine konu olduğu üzere, Hz. Peygamber, torunları Hasan ve Hüseyin'i, bazen yanlarına bizzat giderek, bazen de yanına çağırtarak kucaklar ve bağrına basarak öperdi.(Buharî, "Fedailu's-Sahabe" 22; Tirmizî, "Birr" 11; İbn Mace, "Edeb" 3). O, bu davranışını sadece kendi çocukları için değil, bütün çocuklara da göstermekteydi:

İbn Rebîa b. el-Haris anlatıyor: "Babam beni, Abbas da oğlu Fadl'ı, Hz. Peygamber'in yanına gönderdi. Huzuruna girdiğimiz zaman bizi sağına ve soluna oturttu ve sonra öylesine sıkıca kucakladı ki, O'ndan daha kuvvetlisini görmemiştik." (İbn Hacer, el-Metalibu'l-Âliyye, II, 441).