Cuma saatinin senasına

[CaferTayar]

Cuma saatinin senasına

GÖNÜLCESİNE



Aşkın tezahürü gönlümü tarumar ederken
Senden gelen sitem oklarına gönül siper olmakta.
Bir çözümsüz haldir ki,
Merhemi senden, şifası sendendir.
Cilvende tecelli eden kudret fiilin
Bize bir atiye ve ihsandır da.
Benlik elbisesiyle hüviyetimizi kuşatan
Karanlıktan ayrılamamamız yüzünden
Ol ihsanlara bile erememekteyiz.

Merhametin öylesine kuşatmıştır ki gönüllerimizi
Biz buna rağmen yinede
İsyankârlığın ceberutluğuna soyunmuşuz adeta.
Oysa mührünü vurduğun gönüllerimizde
Vedud ateşinin şuleleri
Bizi sürekli bir günahın mahur bakışına takarak
Senden uzaklaştırırken,
Önümüzde kendimize geleceğimize,
Uzak bir onulmaz acıyı yaşamaya başlıyoruz.

Sevginin merhamet hazzı
Beden mülkümüze bir hoş güzellik katarken,
Ahsen-i takvim oluşumuzun bile farkına varamıyoruz.
Bazende sevgin adına,
Sevdaların fırtınasına tutulup bilmeden
Saf ve samimi duygularımızı tarumar ederiz.

Bunlar hep gönül açlığına takatsizliğimizden
Gıdaların zikir yüklü şevkini
Ruhumuza aktaramadığımızdan.
Biliyorum ki, şah damarımda atarken benim adıma,
Özümde duyduklarıma vakıfsın!
Aczimiz ve öksüzlüğümüz ki
İslam adına bizi hüzünlü kılarken,
istian kapına hacetlerimizi sıralıyoruz

O saf ve pak emanetin
Ruh hüviyetine sadakatimiz,
Ginde senin bize olan
Cemil isminin bir tecellisidir.
Takatimizin güç yetiremeyeceği
Bir yük yüklemedin bize,
Biliriz ki, yüklemezsinde. “
Zalemna enfüsena” istiğfarının
Bir elem nidasıdır ki;
Zulmün afakı sinemizi kuşatıp,
Sevgimizin amellerini
Şehvet çöplüğüne havale ederken...
Ümidin gözyaşlarını
Nefsimize tezkiye eyleyip,
Sevdaların Ahmed’inin hatırına
Vedud güneşinin sıcak nefesini
Gönlümüzde hissedip,
Amellerimizin sahipliğinde
Özümüzü ak ve pak edip,
Bir Ebu-Bekir gibi, bir Rabia gibi,
Abdulkadir gibi, Muhyiddin gibi,
Mevlana gibi, Şems gibi, Yunus gibi
Arınmış amel özüyle, kulluk bilincinde
herlikten erliğe damıtılan olabilmek
Tek arzumuzdur.

İş bu ifade ediş tarzı şahsımdan çok,
Bir bütünlük duasında
Gönül dostlarımın selamı,
Niyazı ve kelamı olup,
Şahsının katına en kalbi duyguların
Açılımında arz olunurken,
Gönüllerimizin hasretine
Bir anlıkta olsa tebessüm,
Ahiretin o namütenahi vuslatı olarak
Yansımaktadır ya Rab!

Varidatı sır yani

[Mihrinaz]

Merhametin öylesine kuşatmıştır ki gönüllerimizi
Biz buna rağmen yinede
İsyankârlığın ceberutluğuna soyunmuşuz adeta.
Oysa mührünü vurduğun gönüllerimizde
Vedud ateşinin şuleleri
Bizi sürekli bir günahın mahur bakışına takarak
Senden uzaklaştırırken,
Önümüzde kendimize geleceğimize,
Uzak bir onulmaz acıyı yaşamaya başlıyoruz.

Sevginin merhamet hazzı
Beden mülkümüze bir hoş güzellik katarken,
Ahsen-i takvim oluşumuzun bile farkına varamıyoruz.
Bazende sevgin adına,
Sevdaların fırtınasına tutulup bilmeden
Saf ve samimi duygularımızı tarumar ederiz.