Maruf-i Kerhi'den Sözler

[KEVİR]

Maruf-i Kerhi'den Sözler

Maruf-i kerhi nin anne ve babası Hıristiyandır. Küçükken kiliseye gönderilmiştir ve rahibin anlattığı teslis inancı ile ilgili çok soru sorduğundan ve rahibe karşı çıktığından çok dayak yemiştir. Bir gün camide Muhammed İbni Semmak (r.a) sohbetine kulak misafiri olur ve islama ısınır ve Müslüman olur. Ahmet bin hanbel ve Davudi tai hazretlerinin zamanında yaşamıştır, Davudi ta inin öğrencisidir

*** Ya Rabbi Sen, beni benden iyi biliyorsun. Sana kavuşturacak yol ne ise onu nasip eyle

*** Maruf-i Kerhi Hz.leri’ne: “Muhabbet nedir?” diye sordular. Buyurdu ki: “Muhabbet öğrenmek ve öğretilmekle elde edilen bir şey değildir. Ancak Allah-ü Teâlâ (CC) Hz.leri’nin bir ihsanı ile elde edilir.


*** Kulun malayani (boş ve faydasız) konuşmasını Allah-ü Teâlâ (CC) Hz.leri’nin onu zelil ve yalnız bırakmasının alametidir

*** Tasavvuf, hakikatleri almak ve halkın elinde olan dünya malından ümidini kesmektir, uzaklaşmaktır

*** Evliyanın üç alameti vardır. Düşüncesi hak ola, işleyeceği işi Hak ile işleye, meşguliyeti daima Hak ile ola.

*** Üstün olmak sevdasında olan, ebedi olarak felah bulamaz, kurtulamaz

*** Allah-ü Teâlâ (CC) Hz.leri bir kuluna iyilik murad ederse, hayırlı amel kapısını açar, söz kapısını kapar. Kişinin işe yaramaz söz konuşması bedbahtlıktır. Kötülük murad ettiğinde bunların aksini yapar

*** Amelsiz cenneti istemek ve emir olunduğunu yapmadan rahmet ummak, cahilliktir

*** Salihler için çokluğun, sıdıklar için azlığın önemi yoktur

*** Dilini, başkalarını kötülemek ve aşağılamaktan koruduğun gibi, medh etmekten de koru


*** İlim sahibi, ilmiyle amil olduğu takdirde, bütün müminlerin kalbi onun olur. (Yani bütün Müminler onu sever.)

*** Dünya dört şeyden ibarettir: Mal, söz, uyku ve yemek. Mal, insanı Allah-ü Teâlâ (CC) Hz.leri’ne isyan ettirir. Söz, insanı Allah-ü Teâlâ (CC) Hz.leri’nden oyalar. Uyku, insana Allah-ü Teâlâ (CC) Hz.leri’ni unutturur. Yemek ise insanın kalbini katılaştırır

*** Kim kibirli olur, kendini büyük görürse, Allah-ü Teâlâ (CC) Hz.leri onu yere vurur, kim Allah-ü Teâlâ (CC) Hz.leri ile münazaa ederse (O’na karşı gelirse) Allah-ü Teâlâ (CC) Hz.leri ona gazab eder. Kim Allah-ü Teâlâ (CC) Hz.leri’ne hile yapmaya kalkarsa, o Allah-ü Teâlâ (CC) Hz.lerine boyun eğer (hilesinden vazgeçer.) Kim Allah-ü Teâlâ (CC) Hz.leri’ne tevekkül eder, O’na (CC) sığınır ve güvenirse, Allah-ü Teâlâ (CC) Hz.leri onun yardımcısı olur. Kim Allah-ü Teâlâ(CC) Hz.’leri’ne tevazu ederse, Allah-ü Teâlâ (CC) Hz.leri onu yükseltir

*** Dünya sevgisi kalpten nasıl çıkar?” diye sordular. O’ da “Allah-ü Teâlâ (CC) Hz.lerine karşı halis sevgi, tam bir muhabbet ve hüsnü muamele, yani Allah-ü Teâlâ (CC) Hz.leri’nin razı olduğu işleri yapmak ve menettiklerinden sakınmak ile.” cevabını verdi


*** Dişi hayvana bile bakmaktan sakınınız.
*** Kim öldükten sonra unutulmak istemezse, güzel (amel) işlesin ve isyan etmesin

*** Cömertlik nişanı üçtür: 1-Hilafsız vefa, 2-Sualsiz ata, 3-Minnetsiz şefkat. İşte bunlar evliya nişanıdır

1- Endişesi hep Allah (CC) ola
2- İşleyeceği işi Allah (CC) için işleye
3- Gönlünün arayış ve hararı yanı dolanımı Hak'la (CC) ola


*** Hakk’ın (CC) kulları üzerine inayet nişanı odur ki, amel kapısını aça, faydasız söz kapısını kapaya. Amelsiz cennet istemek vebaldir. Allah (CC) emrine muti olmadan rahmet ummak cehildir

*** Maruf-i Kerhi (RA) Hz.leri bir gün bir yere giderlerken yolda bir kaç sarhoşa rastlar. Bunlar Şeyh (RA) Hz.leri’ni rahatsız ederler. Müritleri bu kimselere beddua etmesini isterler. O da: “Peki edelim.” der ve ellerini kaldırıp: İlâhi! Bunları dünyada neşelendirdiğin gibi ahirette de neşelendir.” diye dua eder. Bunu duyan sarhoşlar ellerindeki şarap kablarını yere atıp tövbe ederler. Maruf-i Kerhi: “Biz cefalarından, kendileri de sarhoşluk belasından kurtuldular, duamızın hayır ve bereketiyle.” diye buyurdular

*** Maruf-i Kerhi Hz.leri’nin dayısı şehrin valisi idi. Bir gün mahallede dolaşıyordu. Maruf-i Kerhi (RA) Hz.leri’ni gördü. Bir kenarda oturmuş ekmek yiyor, önünde de bir köpek. Bir lokma kendi ağzına bir lokma da köpeğin ağzına koyuyordu. Dayısı: “Köpekle birlikte yemeye utanmıyor musun?” diye çıkıştı. O da: “Utandığım için bu zavallıyı yediriyorum.” dedi ve başını kaldırıp havadaki kuşa seslendi. Kuş uçup geldi eline kondu ve kanadıyla başını ve gözünü örttü. Maruf: “Allah (CC) Hz.leri’nden utanandan her şey utanır.” dedi ve dayısı bu hali görüp, bu sözü işitmekle hem hayret etti, hem de oradan uzaklaştı

*** Yahya bin Muin ve Ahmed bin Hanbel Hz.leri Maruf-i Kerhi (RA) Hz.leri’nin yanına geldiler. Yahya bin Muin, Maruf-i Kerhi (RA) Hz.leri’ne Secde-i Sehv’i sormak istiyordu. Ahmed bin Hanbel (RA) Hz.leri Yahya’ya: “Sus.” dedi. Fakat o susmadı ve: “Ya Ebel Mahfuz, Secde-i Sehv hakkında ne dersin?” diye sordu. Maruf-i Kerhi (RA) Hz.leri: “Kalbin namazdan gafil olup namazdan başka bir şeyle meşgul olmasından dolayı bir cezadır.” deyince Ahmed b. Hanbel (RA) Hz.leri: “Ne güzel ve manalı cevaptır.” buyurdu