Hafta'nin konusu :Kurani kerim bize ne emrediyor?

[Allahın kulu_]

Hafta'nin konusu :Kurani kerim bize ne emrediyor?

Selamun aleykum medineveb ailesi,
Sizce
Kur'ani kerim seriat kitabi mi?
Kur'âni kerim hayat pusulasi rehberi mi?
Kur'âni kerim yuce Allah'in c.c hu hz bize yolladigi mesaj
Peki yuce Allah c.c neden kuran ile peygambeler ile bize uyari gondermis
Bunu dusundunuz mu?
Kur'âni kerim bize yuceler yucesinin cok mrhametli oldugunun kanitidir
Rabbim bizi ummeti muhammed olarak yarattigin icin Kur'ân ile amel etmemizi nasip ettigin icin sukurler olsun
Rabbim Kur'ân bize ogut ve sifa kil
Rabbim Kur'ân bize rehber kil
Rabbim bizi Kur'ân dan ayirma
Amin

[Allahın kulu_]

[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]

[Allahın kulu_]

[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]

[İslaminesil]

Aleykum selam kardeşim...

Kuranı kerim bizim hayatımızın neresinde ise bakıs acımızda odur..
Kuranı kerimi okuyup sevap kazanmak icin kullanlar asıl maksat olan okuyup idrak edip ,akledip hayatın bütün alanına alamazlar...

Kuranı kerim bir sevap makinesi değildir..Efendimiz hayatı ile yürüyen kurandı hayatının her alanında vardı acaba biz hayatımızın hangi alanına tek koyuyoruz...

Rabbim okuugumuzu anlamamız temennisyle kalbimize naksetdsin ayetlerini...

[KardelenGül]

Kur’an’ın bize anlatmak istediği tek şey var: Allah’ın birliği, yani Tevhid. Kur’an’da anlatılan peygamber kıssaları, yapılması emredilen şeyler veya yapılması yasaklanan şeylerden maksat da budur. Yerlerden, göklerden, denizden, karadan, yıldızdan, yağmurdan, bal arısından, örümcekten bahsetmesi de, sadece ve sadece Allah’ın gücünün anlaşılması ve tek olduğunun idrak edilmesi içindir. Yoksa Kur’an ne coğrafya, ne astronomi, ne kimya ne de başka bir ilimden bahseden kitap değildir. Sadece insanların yaratıcılarını tanımaları ve O’na varoluş maksatları olan gerçek kulluk yapabilmeleri için ‘İnsan Kullanım El Kılavuzu’dur.

Kur’an’ın bu anlatmak/demek istediği şeyi bilmediğimiz bir dilden nasıl anlayacağız? Okuduklarımızı anlamıyorsak, sadece okumak bize ne kazandıracak?
Evet Kur’an hem lafız hem de manadan ibaret olduğuna göre, Kur’an’ın asıl harfleri anlaşılmadan da olsa okunduğu zaman sevap kazanılır. Kur’an’ın asıl harfleri dışındaki tercemeleri Kur’an sayılmaz ve ibadetlerde Kur’an yerine okunamaz. Anlamak için de tercemelerinden okuduğumuz sure veya ayetlerin anlamlarını okumamız gerekir.

Kur’an’ı sadece hocalar anlamaz, herkes Kur’an’ı tam olarak anlamasa da Kur’an’dan anlar. Ama Kur’an’ı başka bir dile terceme etmek veya tefsir etmek herkesin işi değildir. Bu işi yapmak belirli ilim dallarından bilgili ve uzman olmayı gerektirir. Yapılmış terceme veya tefsirleri her müslüman okuyabilir, anlayabilir; okumalı ve anlamalıdır da. Ancak burada dikkat edilmesi gereken şey, sadece Kur’an meallerini okuyarak hüküm çıkarmaya kalkışılmamasıdır. Yanlış olan meal okumak değil, sadece meal okuyarak ondan hüküm çıkarmaya kalkmaktır.

Kur’an’ın muhatabı, inanan veya inanmayan bütün insanlar ve cinlerdir. Kur’an sadece Arapların veya inanların kitabı değildir. Kur’an’ın mesajı aynı zamanda bir bölgeye ait olmadığından bütün zaman ve mekanları da kapsar, ilgi ve etki alanı içine alır. Yani bu kitabın manası müminlere has zannedilmemelidir. Buna muhatap olacak olanlar ikidir: Mümin ve mümin olmayan. İnanmayan kafirler için bu mübarek kitab bir korkutmadır. Sadece onların korkunç sonlarını açıklama ve haber vermedir. Onlar bunlara inanmayacaklar ve inanmadıkları için sakınmayacaklar.

Şu halde Kur’an’da kendileri için acı şeylerden azab ve cezadan başka bir şey duymayacaklardır. Fakat onlar inanmadığı için gerçek değişmiş olmayacak, doğru haber yerini bulacaktır. Bunun için Kur’an’dan istifade edemeyecek kimseler çok olabilir, ama Kur’an’ın hükmü dışında kalabilecek hiç kimse düşünülemez. Şu kadar ki, bu hüküm lehine olmaz da aleyhine olur. Mesela kafir, “Allah’ın laneti zalimlerin üzerine olsun.” (A’raf,7/44) hükmüne inanmamakla bundan kurtulacak değildir. Bunun gibi, Kur’an’ı arkalarına atanlar, dinlemek, amel etmek istemeyenler böyle yapmakla Kur’an’ın hükmünden kendilerini kurtarmak şöyle dursun, aksine tamamen onun korkutucu hükmüne atılmış olurlar. Müminlere gelince: Kur’an, onlar hakkında bir hatırlatıcıdır, iman ettikleri ve fakat ayrıntısını unutup geciktirdikleri şeyleri kendilerine hatırlatır, akıllarına getirir. Müminler Kur’an’ı devamlı bir hatırlatıcı, bir rehber olmak üzere ellerinde ve gönüllerinde tutmalı, herhangi bir hususta bir iş yapacakları zaman onun açıkça veya dolaylı yoldan bildirdiklerine müracaat ile uyarı ve yol göstermesine, iznine veya yasağına göre hareket etmelidirler.(Elmalılı, 7/Araf, 2. Ayetin tefsirinden.)

Kur’an baştan sona Allah’ın sözüdür. İnsan veya başka bir varlık sözü değildir. Aslı Lehv-i Mahfuz denilen, mahiyetini sadece Allah’ın bildiği bir kitaptadır. 23 sene içinde gerektikçe oradan dünyaya, peygamberin kalbine indirilmiş, vahiy katipleri tarafından yazılmıştır. İndiği günden bugüne ve kıyamete kadar da tam ve eksiksiz olarak var olacaktır.alıntı

[KardelenGül]

İlk yapacağımız iş okumak. Neyi okuyacağız, kimin adına okuyacağız, nasıl okuyacağız?


Bizi yaratan bize örnek olarak gönderdiğine böyle seslendi. İlk emir buydu. Oku…


Neyi okuyacak? Kendini okuyacak, kâinatı okuyacak ve oku emrini verenin vereceklerini okuyacak.


Nasıl okuyacak? O’nun adına, O’nun adıyla okuyacak.


Ve O okudu. Önce kendini okudu. Ben kimim? Nereden geldim, nereye gidiyorum, buraya getirilmemin sebebi ne, bundan sonra nereye gideceğim, gittiğim yerde beni bekleyen neler var? Bütün bunlara cevap aradı. Bulmak için kendini okudu. Meniden dünyaya getirilen ben, öldükten sonra yok olmayacağım. Hayat devam edecek. Hatta burada ektiklerimi biçeceğim. Beni ben olarak yaratan tekrar yaratacak beni. O’na zor değil tekrar yaratmak. Topraktan, balçığa, balçıktan meniye, oradan ete kemiğe büründüren, beni tekrar yaratacak. Beni ben yapan var, dedi okudukça. Okudukça kendini, hayranlığı arttı var edene. Ta gönlünün derinliklerinde hissetti var edenin “kün” emrinin tınısını.

Tanımak için içine yöneldi. Kendinde aradı. Kendini dinledi. Etki edenlerden, fıtrata dokunanlardan, özünü dinlemesine engel olacaklardan uzak kaldı. Aradığını buluncaya dek. Dinledi günlerce gönlünün sesini. Gönlünden gelen ile kâinat kitabının satırları arasında okudukları hep aynı şeyi söylüyordu. Hep O’na işaret ediyordu. Kalbi doğru söylüyordu. Ama İbrahim atası gibi O da gönlüm mutmain olsun istiyordu. Günlerce bekledi. Rabbinden gelecek olanı. Beklemesi gerekiyordu, arınmak için. Fıtratına bulaşanlardan tamamen arınıncaya kadar. Rabbinin yarattığı gibi aslına döndüğü gün, aradığı Rabbince verilecekti. İşte o gün O’nun yeniden doğduğu gündür. O gün Kur’an’ın doğum günüdür. Ve o gün ilk gelen emir: OKU’dur.

O güne kadar okuduklarına ilave olarak ya da onları anlamlandıran, çokça okunacak olan Kur’an O’na nazil olmaya başladı. O, okudu, okudukça her şey anlam kazandı. Aradıklarını hep onda buldu. Okudukça kendini ve rabbini daha iyi tanıdı. Aradığını bulmanın mutluluğu ile okudu okudu okudu.

Okumak için zaman ve mekân aramadı. Ama seher vakitlerinde okumayı tercih etti. Anlayışın önündeki engellerin kalktığı, Rabbinin tavsiye ettiği vakitte onu tane tane, acele etmeden okudu. Çünkü nasıl okuyacağını Rabbi O’na tarif etti. Ne dersiniz biz de bu ilkyazımızı o cümlelerle taçlandıralım:



EY örtülere bürünen (insan)!

Gece biraz ilerleyince [namaz için] kalk; gece yarısı -biraz önce ya da sonra- (kalk) ve ağır ağır, duyarak Kur'an oku.

Biz sana (sorumluluğu) ağır bir mesaj tevdî edeceğiz; [ve] gerçek şu ki, gece vakti zihin daha zinde ve güçlü olur ve okuma daha da berraklaşır, halbuki gündüzleri seni meşgul edecek yığınla iş var, ama [hem gece hem gündüz] Rabbinin adını an ve bütün varlığınla kendini O'na ada. [1]



Peki ya biz ne haldeyiz? Okuyor muyuz en çok okumamız gerekeni? En son ne zaman okuduk? Nasıl okuduk? Niçin okuduk? Bu sorulara verebileceğimiz makul bir cevabımız var mı? Olanlara ne mutlu…

Günlük işlerimiz, yapacaklarımız arasında onu okumaya zamanımız var mı? İhtiyaç listemizin kaçıncı sırasında Kur’an’ı okumak? Gelecek yazıya kadar bu sorulara cevap arayalım. Ve sözlerimizi bir dua ile bitirelim:



Ey Rabbim! Kur’an’ı kalbimizin ilkbaharı eyle…

[1] Müzzemmil, 1-8

AHMET BULUT

[KardelenGül]

Allah, sözün en güzelini, hem aynı benzerlik (uyum ve ahenk)te, hem de tekrarlı (ve karşılıklı ifadeli) bir kitap olarak indirdi. Rablerinden korkanların, ondan (âyetleri dinlemekten dolayı) tenleri ürperir, sonra da bedenleri ve kalpleri Allah’ın zikri için yumuşar. İşte bu (Kitab), Allah’ın (son gönderdiği) rehberidir. Dileyene/dilediğine, bununla doğru yolu gösterir. Allah kimi de sapıklıkta bırakırsa, artık ona doğru yolu gösteren bulunmaz.
(39/Zümer,23)