CAN CANA..

[NİLGÜN YAZAR]

CAN CANA..

Saat gece 3:00 suları. Keder, kapkara bir yorgan misali kaplamıştı ruhunu. Ağır bir hastalık gibi ilerleyen gecede saatin tik takları, hüznün hacmini daha da arttırmıştı.

Anlamıştı. Kaldıramayacaktı bu geceyi bir başına. “Dostum” dediği can arkadaşını tuttu aradı o saatte. Düşünecek, hesap edecek ne vardı ki? O, dostuydu onun. Sormadan, yargılamadan, itiraz etmeden gelip dinleyecekti. Böylece gecenin sonunda kuş gibi hafiflemiş olacaktı.

- Dostum! İyi değilim bu gece, gel! konuşmamız lazım, derhal hem de!

Telefonun diğer ucundan gelen sesin, hayatın son tınıları olduğunu bilemeden konuşmasını sürdürdü:

-Biliyorum, vakitsiz aradım. Lakin acil olmasaydı gel demezdim inan.

Karşıdan gelen cümlelerle bir kez daha yıkılmıştı Mehmet.

-Gündüz çuvala mı girdi gözüm ya! Yarın ilk iş ararım seni merak etme. Yat şimdi. Bir güzel uyku çek. Sabah salim kafayla uzun uzun dertleşiriz.



Güvendiği dal “çat” diye kırılıvermişti. O gece fırtınaya tutulmuş yüreği sığınacak kovuk bulamamıştı. Ayazda kalmıştı ruhu. Eşyaya yüklediği anlamı, bir hayat eskicisine yok pahasına satıvermişti. Şu koca dünyada yalnızlığının altını “gerçek dostum” dediği insan da çizmişti. Yalnızlık insanoğlunun en büyük yüküydü nihayetinde.


Gecenin sessizliğini delen, sadece bir el sıkılan silah sesi oldu. Bu tını sonsuzluğa karıştı Mehmet’le birlikte. Gecenin rengi zifiri siyahtan, kefen beyazına büründü.

Mehmet devasa yalnızlığına, devasa kalabalıkları toplama telaşıyla son verdi.


Hikâyedeki kişi ve olaylar hayal ürünü değil, abartısız ve acı bir gerçektir. Hikâyenin ana karakterini yakînen tanımasam da, gıyaben bildiğim bir insandı.


Eli yüzü düzgün, otuzlarında, kariyer sahibi aynı zamanda sanatla da uğraşan saygın bir kişilikti . Sayısız soru işaretleriyle bir can daha göçüp gitmişti bu dünyadan.

Dışarıdan bakıldığında sorunsuz gibi görünen bir hayatın küt diye sonlandırılmasına mana verememek, sadece basit bir düz mantık döngüsü olmalı.


Muhabbetin zirveye vardığı yarenlik ortamlarında etrafımdakilere sorar oldum artık: “Gece saat üç suları.. Berbat hallerdesin. Bir canla sorgusuz sualsiz konuşmaya ihtiyacın var. O saatte kapısını çalabileceğin veya arayıp “Gel!”, çok uzaklardaysa “Dinle!” diyebileceğin kaç kişi var hayatında?

Bu sorum çoğu zaman havada kalmıştır. Kimileri de hayatında böyle birinin olmadığını açık yüreklilikle itiraf etmiştir.


Yanında sesli düşünebildiğin insandır dost. Yargılanmayacağını bilerek, her şeyi konuşabileceğiniz kimseniz yoksa, sakın ola ki dostum var demeyin.

O, en tövbesiz günahlarınızın da, en yaldızlı sevaplarınızın da tek şahididir. Bir başka ılık eser onun rüzgârı yüreğinize. Ruhunuzun çeperlerinin iyice kalınlaştığını hissettiğiniz bir anda, eğer birileri eline keseri alıp, bir ışık sızdırma derdinde değilse, emin olun ki yalnızsınız.


Hayat uzun ve yorucu bir maraton. Bu yolda herkesin dizlerinin titrediği, mecalsiz kaldığı anlar olmuştur veya olacaktır. Fakat bu yolda gerçek dost sahiplerinin yıldızı bir başka parlar gökyüzünde. Dost; o zor yolun koltuk değneğidir. Yarı yolda yorgun düşüp mızmızlanan küçük bir çocuğun eline tutuşturulmuş tahta bir attır. Tahta ata atlayıp, yola neşeyle devam eden çocuğun yüzündeki tebessümdür.

Alkışlandığınızda değil, yuhalandığınızda halen yanınızda kalandır. Issız bir çöldeki göldür. Şahikalarda rastlanan sizi dallarıyla sarıp, yapraklarıyla kuşatan köklü bir ağaçtır kimi zaman. Bir gece yarısı yüreğinizin kabardığı bir anda yüzünüze kapanmayan telefondur. Siz daha hadiseyi yaşamadan “keşke”lerinizi veya “iyi ki”lerinizi görebilendir.

Öyle iyi tanır ki sizi, o kadarını siz bile bilemezsiniz. “Bu budur sende” der, şaşar kalırsınız. Hayatınız ve kişiliğiniz onun eline verilen iyi çizilmiş bir haritadan farksızdır.


Şu fani dünyada halen gerçek bir dostunuz yoksa, emin olun öteki –var-larınızın da çok fazla ehemmiyeti yoktur. Dünyanın en güzel, en zengin, en güçlü, en tanınmış insanı da olsanız, bir cinnet anında yalnız olduğunuzun farkına vardığınız an, başından “1” rakamı alınmış bol sıfırlı bir çek defterinden farkı kalmaz hayatınızın.

Bu durumda çekip gideni de kınamak ne derece adil olur bilemiyorum.

[dua dilencisi]

Çok dönemlerim olmuştur paylaşımda geçtiği gibi bir dostum olsun hiç seçmeden cümlelerimi anlatıvereyim düşünmeyim yarınlarda anlattıklarımı şamar gibi vururmu yüzüme diye.Çok zamanlar olmuştur kalabalıklar içinde yapayalnız hissettiğim çok yalnız bir gündü ve yine çevremde eksik olmasınlar kalabalıklar varken tek başıma çaresizliğin dibinde hissettim o anda düşündüm dost kimdi ? o an sesimi duyan ne hissettiğimi bilen ağladığımı gören tuhafta olsa çaresizliğim gece yarısı şaşkın hislerimle bir seccade başında hiç okumadığım bir kitabı elime alışım yalvarırcasına okumak okumak tekrar okumak dost kimdi ? Paylaşımınız çok güzel okurken yüce Mevlayı hatırlattı bana ne güzel dosttur O sorgusuz sualsiz gece gündüz demeden dinler kulunu gece 3 4 çok geç demez dinler kulunu ..Elleriniz cennt kapıları açsın değerli kardeşim....

[Yitiksevda]

Dostlarımız yaşamımız boyunca her anda yanımızda olan ve dertlerimizi sevinçlerimizi paylaşan olmazsa olmazlardan dır. Yalnız yaşadığımız bu çağda Dostlarımızı çok iyi seçmeliyiz çünkü dost diye bildiklerimiz çoğu zaman bizi arkamızdan vuran oluyor . Gerçek dostluklara erişmek bizlerin seçimine bağlı çok dikkatli bir seçim ile dostumuzu seçebilmeliyz...

[sahra-i cedit]

Dostlukta uzaklık yakınlık sözkonusu değildir Çünkü seven her an sevdiğinin yanındadır Uzaklık dostluğun kıymetini daha bir belli eder İçinizde onun hasreti tüllenir Her seher pencereleri açar kendinizi rüzgâra verirsiniz Belki o rüzgâr dostun kokusunu getirir diye…Uykularınız kaçar, saatlerce dostun simasını görürsünüz karşınızda Hayalle gerçek birbirine karışır Bazen o hayaldir bazen siz! Bazen de her şey hayal…
Dost yüreğini ısıtandır, gerek sözleri gerekse nazarıyla Bir bakışı yeter hediye olarak sana Başka hediyeler ne gerek sana!


TEŞEKKÜRLER.....

[su damlası]

sahra-i cedit Üyemizden Alıntı

Dostlukta uzaklık yakınlık sözkonusu değildir Çünkü seven her an sevdiğinin yanındadır Uzaklık dostluğun kıymetini daha bir belli eder İçinizde onun hasreti tüllenir Her seher pencereleri açar kendinizi rüzgâra verirsiniz Belki o rüzgâr dostun kokusunu getirir diye…Uykularınız kaçar, saatlerce dostun simasını görürsünüz karşınızda Hayalle gerçek birbirine karışır Bazen o hayaldir bazen siz! Bazen de her şey hayal…
Dost yüreğini ısıtandır, gerek sözleri gerekse nazarıyla Bir bakışı yeter hediye olarak sana Başka hediyeler ne gerek sana!


TEŞEKKÜRLER.....

Evett Dosttt nedir sizce ?
Oncelikle dost bana gore bir bütündür ,ağladığında göz yaşını silen,gülerken mutluluğunu paylaşabilendir..
Uzak yakın fark etmez her sekilde her anlamda yanında olandır..
Dost, seni asla satmayandır,verdiği sözü tutandır..
Dost ,seni her anlamda sevendir,yanlışınla,dogrunla kabul edendir...
Dost,karşılık beklemeyendir
Bu konuda çok şey söylenir ,söylenir de yutkundukların bile dile gelmeyebilir....:klp:

Belki bir gün yine yazarım sana ey Dost....!!