Büyük bir laboratuvarın içinden; hz.adem, hz.eyup,hz. Yusuf’u hayata taşıyıp yaşamak

[Zeynel Hadi]

Büyük bir laboratuvarın içinden; hz.adem, hz.eyup,hz. Yusuf’u hayata taşıyıp yaşamak

Kur’an kıssaları bizler için Laboratuvar niteliğindedir. Bu laboratuvara hangi sıklıkla girer, faydalanır ve dersler alırsak önümüzü o ölçüde görebilir, aydınlanabilir ve kulluk görevimizi hakkıyla yapabiliriz.
Hz. Adem’in günah işleyerek cennetten uzaklaştırılması, Hz.Yusufun günah işlemeye direnerek sonu zindan olan bir seçeneği göze alması, Hz. Eyyub’un mübtela olduğu hastalık ve musibete karşı hayalleri zorlayan bir sabır örneği göstermesi, Hz. Yunusu’un tevhid dinini tebliğ ettiği toplumun, kendisine itibar etmemesi ve kızgınlıkla toplumunu terkmesi sonucu balığın onu yutmasıyla zindandan çok daha ağır bir sonuçla bunun bedelini ödemesi, bizler için hayatın her alanında karşılaşacağımız sorunlarla mücadele ve direnme örnekliklerini gösterir.
Dünya hayatımızı sürdürdüğümüz sürece; karşılaştığımız her sorunla nasıl bir yol ve metodu takip etmemiz gerektiğini, Rabbimiz bizden önceki kavimlere gönderdiği Peygamberler’in örneklik teşkil eden hayatlarıyla göstermiştir. Her elçinin hayatından önemli dersler çıkararak hayatımızı ilahi ilkelere uygun bir şekilde sürdürmemiz kulluk görevimizi tökezlemeden yerine getirmemiz imkan dahilindedir. Rabbimizin ilk insan ve ilk Peygamber olarak görevlendirdiği Hz.Ademi Cennetine yerleştirmiş ve arzu ettiği, hayal ettiği herşeyin mevcut olduğunu, istediği gibi yaşayabileceğini ancak yasaklanan fiilleri yapmaması gerektiğini özellikle kendisinden istemiştir. Ancak Hz.Adem insan olmanın gereği olarak zaaflarına yenik düştüğünden Cennetten uzaklaştırılmıştır. İnsanoğlu o günden bugüne İlahi Kudret tarafından kendisine elçi gönderildiği; doğru-yanlış, helal-haram, hak-batılı bu elçiler vasıtasıyla bütün teferruatıyla bildirdiği halde günaha yönelerek, sınırları ihlal ederek ilahi ilkeleri çiğnemek suretiyle sıratı mustakimden uzaklaşmıştır. Insan her defasında Sırat-ı mustakimden uzaklaştıkça, yaratıcısının emir ve nehilerini bildiren dusturlardan uzaklaştıkça elçiler peyderpey gönderilmiştir. Kur’an’da yirmisekiz insanın örneklik teşkil eden kıssaları bize bunu açıklıkla göstermektedir. Kur’an’da isimleri ve mücadeleleri, direnişleri bizlere bildirilen elçilerin davaları, tavırları, duruşları bizler için birer laboratuvardır. Müslüman olarak bu laboratuvardan geçmedikçe ilahi ilke ve kuralları anlamamız, yaşamamız ve hayatımıza yön vermemiz imkansızdır. Hz. Ademden anlıyoruz ki insan cennetin ortasında da olsa günah işlemek istediğinde hiçbir engelle karşılaşmadan istediğini yapabilir. Rabbimiz insana günah işleme özgürlüğünü verdiği gibi bu hakkını kullandığında bedelinin ağır olacağını Hz. Ademle insana göstermiştir. Hz.Ademin günahı, cennetten uzaklaşmasına sebep olmuştur. Cennet gibi her mü’minin hayalini süslediği ebedi bir hayatı yaşarken zaaflarına yenik düşüp ordan uzaklaştırılmak insan aklıyla tasarlanıldığında korkunç bir kayıptır. Bizler Ademin çocukları ve müslümanlar olarak yeryüzü coğrafyasının neresinde olursak olalım her an günah ve haram işlemeye meyyal bir yapıda olduğumuzu gözden kaçırmamamız lazım. Bulunduğmuz çevre, mekan ve bölgenin haram işleme noktasında çok fazla bir anlamı yoktur. Bulunduğmuz yer cennet dahi olsa bir anlık Allahı unutmamız, telafisi mümkün olmayan bir sonuca götürebilir bizi. Ailemizin, çevremizin, bölgemizin İslamın gerçekten yaşandığı mekanlar olması bizim harama meyletmeyeceğimiz ve kanmayacağımız anlamına asla gelmemelidir. Allah’ı bir an bile unutmanın sonu hüsrandır.
Hz.Yusuf’un kıssası dersler ve ibretlerle doludur. Burda dikkatimizi çeken asıl önemli konu; Hz.Yusufun iradisine sahip olması, kendisine teklif edilen çirkinliği redetmesi ve sonucunun ne olursa olsun diyerek Allah’ın yasakladığı bir fiili yapmaktan kendini korumasıdır. İnsan olarak Hz, Yusuf’u hayatmızın her alanında örnek aldığımızda; cahiliyye, modern zaman, yirmibirinci asır gibi zaman kavramlarının öne çıkarılarak “ne yapalım zaman kötü “ demek hakkımızın olmadığını görüyoruz. Belki yaşadığımız yirmibirinci asrın insanı Allah’ın dininden uzaklaştırabilecek bir çok etkenin varolduğunu söyleyebiliriz. Ancak günaha meylettiren her etken insanın varoluşuyla zaten var olduğunu öğreniyoruz. Çennetten çıkmasına sebep olan günahı cennette işleyen Hz.Adem, sarayda köle muamelesi gören Hz.Yusuf gibi iradesine sahıp olamayışı son derece dikkate değer bir örnekliktir. Yani insan cennette değilde her çeşit haramın işlendiği ve yaşanılan ortamda bunların meşru görüldüğü bir mekan dahi olsa Allah’ı bir an hatırdan çıkarmayarak gelen her haram teklifi ve fırsatı geri çevirme imkanı insanın elindedir.
Hz.Yunus tevhid dinini tebliğ etmekle mükellef olduğu toplumdan kendisine tabi olamayışlarına insani bir refleksle uzaklaşması sonucu ödediği bedel ağır olmuştur. Bir balığın karnında mucizevi bir şekilde yaşamını kaybetmeden bir süre o zor süreci yaşaması ne olursa olsun yaşanılan toplumdan bir müslümanın kaçamayacağının göstergesidir. Bir müslüman Hz.Yunusu örnek alarak uzlete çekilmeye, toplumdan kaçmaya hakkının olmadığını bilmekle yükümlüdür.
Hz.Eyyüb yaşam mücadelesinde mübtela olduğu en ağır hastalığa karşı Rabbine olan bağlığını ve itaatini sekteye uğratmadan Sabır ve Şükrü bütün boyutalarıyla yaşaması örneklik açısından son derece önemlidir. Hz.Eyyubün sabrı ona imtihanı kazanma olanağı vermiş ve Rabbinin razı olduğu kulların arasına dahil olmuştur.
Şüphesiz her peygamberin kıssasından hayatımıza yansıtmamız gereken mutlaka bir yönleri vardır. Bizler insan olarak yaşam mücadelemiz boyunca; islamı rahat bir şekilde yaşadığımız ortamlarla karşılaştığımız gibi her çeşit haramın ve çirkinliğin fütürsuzca işlendiği ortamlarda da yaşamak zorunda kalabiliriz. Rahat ortamlarda Hz.Ademi örnek alarak kendimizi ortamın rehavetine kaptırmamalıyız. Zor ve çetin ortamlarda ise Hz.Yusufu örnek almalı karşılaşacağımız her çirkefliği Yusufi bir dirençle karşı durmalı ve gerekirse zindanı seçmeliyiz. Her iki durumda da kazanan elbetteki biz olacağız çünkü Rabbimizin rızasını kazananlardan olacağız. Yaşadığımız toplumdan sıkılma hakkımız yoktur. O toplumu terketme hakkımız da yoktur. Hz. Yunusu örnek alarak o topluma islamı tebliğ ederek mücadelemize devam etmeliyiz. Başımıza gelen her musibete karşılık ise Hz. Eyubun gösterdiği sabrı göstererek sonucunda kazanan biz olmalıyız. Bizler için asıl önemli olan Rabbimizin emir ve nehiylerini yerine getirmek ve Rabbimizi bir an dahi unutmamak olmalıdır. Allah’ı unuttuğumuz an kaybedenlerden olacağımızı aklımızdan çıkarmamalıyız.

Bir Müslüman zaaflarına yenik düşüp harama, günaha meyletmek istediğinde Cennette dahi olsa yönelebilir. Hz. Adem Cennette olduğu halde günah işlemiş ve bedelini cennetten uzaklaştırılmak suretiyle ödemiştir. Hz.Adem bu fiilinden sonra pişmanlık duymuş, tevbe ederek yaşamı boyunca Rabbinin rızasını ve cenneti kazanmak için çaba sarfederek bizlere örneklik teşkil etmiştir. Aynı şekilde bir Müslümanın; zaaflarına yenik düşmeden onurlu bir direniş sergileyip günaha yönelmek istemediği sürece Hz. Yusuf gibi zindana düşme pahasına günahtan kaçma yolunu seçerek sonucunda Mısırın hükümdarlığıyla mükafatlandırılabilir.
Dünya yaşamı zorluk, sıkıntı ve tuzaklarla kuşatılmış bir yaşamdır. Önemli olan Rabbimize kulluk bilinciyle hareket edip ortam ve şartların esintisiyle savrulmadan zaaflarımıza yenik düşmemektir.
Zeynel Hadi
[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]

[Mihrinaz]

yüreğinize sağlık,hayat çok zor,
üstesinden gelemiyorum,rabbim bütün derdi,
sıkıntıyı bana vermiş diyenler mutlaka okuyun,
emeğinize,yüreğinize sağlık