tavaf etmek niçin ve nasıl başladı...

[aslıı]

tavaf etmek niçin ve nasıl başladı...

Tavaf etmek niçin ve nasıl başladı..

Erzaki, ali ibn-i Hüseyin (r.a.) den rivayet etti ki: Bir adam kendisine (Resulullah s.a.v.) Beytullah'ı tavaf etmenin niçin ve nasıl başladığından sordu. O da şöyle cevap verdi:
Bu bert-i tavaf etmenin başlangıcı şöyle olmuştur.
''Şüphesiz ben yeryüzünde bir halife yaratacağım'' dediğinde onlar:
''(Ya Rabbi biz dururken) yer yüzünü ifsat edecek kanlar akacak (birbirini çekemeyecek ve birbirin...
e buğz edecek kimseleri mi)orada yaratacaksın (halife yapacaksın? Ey Rabbimiz! O halifeyi bizden yap Biz yeryüzünü karıştırmayız kanlar dökmeyiz birbirimize buğz etmeyiz hasette bulunmayız, bir birimize karşı azgınlık etmeyiz) biz ise seni hamdederek tesbih eder, takdis eder (ve sana itaat eder, isyan etmey)iz.'' dediler.
Bunun üzerine Allah-u Teala ''Ben sizin bilmediklerinizi bilirim'' buyurdu (Bakara suresi:30)
Melekler de bu sözlerinin Rablerine karşı gelmek olduğunu ve bu sözlerinden dolayı Rablerinin onlara mutlaka kızdığını zannederek hemen arşa sığınığ başlarını kaldırdılar ve yalvararak parmaklarıyla yukarıya doğru işaret etiler. Ve Alah'ın gazabından korkarak ağladılar. Böylece üç saat arşı tavaf ettiler. Bunun üzerine Allah-u Teala olara tecelli etti. ve onların üzerine rahmet yağdı. Sora Allah-u Teala arşın altında zebercedden dört direk üzerine bir ev koydu ve onu kırmızı yakut'la kapladı ve beyte <<Zurah>> ismi verildi.
Sonra Allah-u Teala meleklerine ''Bu beyti tavaf edin ve arşı bırakın'' buyurdu. Meleklerde arşı bırakarak o beyti tavaf etmeye başladıkar. Ve bu onlara daha kolay geldi. İşte o beyt Allah-u Teala'nın kuranda bahsettiği Beyt Mamur'dur ki her gün ve gece ona yetmiş bin melek girer ve sonra ebediyen ona dönmezler. Sonra Allah-u Teala meleklerini göndererek: ''Bunun ölçüsünde, aynı bunun benzeri birde yeryüzünde yapın'' buyurdu. Ve Alah-u Teala sema ehli Beyt-i Mamur'u tavaf ettikleri gibi yeryüzünde olan mahlukatına da bu Beyti tavaf etmelerini emir buyurdu. (Suyuti Dürrü'l Mensur:: 2/310-311)

Mahmut Efendi Hz. K.S.
Ruhul Furkan Tefsiri