"hakk’a kul olma çabası"

[YaŞuHa]

"hakk’a kul olma çabası"

"HAKK’A KUL OLMA ÇABASI"



Duvara yaslanma yıkılır, ağaca dayanma kurur, insana güvenme ölür. Allah`a dayan; O ne yıkılır, ne kurur nede ölür."

İnsan sırat-ı mustakimi diger yollar arasindan secip yürümeye başladığında ilerledikçe yaratılış amacını hisseder ve daha bir heyecanla Rabb’e yakınlaşma isteği ile coşar. Ancak varlık sahnesinde yer alan tüm varlıkların olgunluğa giden yolda değişmez, şaşmaz bir tedriciliğe uğrayacağını ve buna boyun eğeceğini bilemez.

İnsanın İlahi huzura olan yolculuğu başı ve sonu ile bir idrak yolculuğudur. Önemli olan bu yolculuğun mertebelerinin, çabuk geçilmesi değil idrak,temkin ve hilm ile hazmedilerek geçilmesidir.
Bir Allah dostu "Hamdım, piştim, oldum"diyerek olgunlaşma aşamalarını bizlerin önüne serer. Bize düşen menzile yürürken süreci iyi değerlendirip "anın" hakkını verebilmektir.

Yaratılışımız gereği biz insanoğulları hata yapmaya meyyal varlıklar olduğumuzdan alemi ve içinde bizleri yaratan Allah’u teala bizi bizden daha tanımakta bunun içinde haram işlemeyin dememekte, haramlardan uzak durum sakının demektedir ve düşülen her hatanın ardından hissedilen pişmanlığı ve gönülden yapılan tevbeyi merhametiyle kabul etmektedir.

Üzerinde yürümeye çalıştığımız sırat-ı mustakim güllük gülüstanlık bir bahçe olmayıp birçok engellerle doludur. Kimbilir bazan ayakkabılarımız çamura batacak, ayaklarımızdaki ağırlık gönlümüzede yansıyacak içmizdeki sorumluluk bilinci sebebiyle her ağır hareketimiz hakkıyla kul olabilme çabasının kıymetini artıracaktır. Allah rasulünün "Allahım tek maksadım senin rızanı kazanmaktır." niyetiyle her düşüşte tekrar hayat bulup yeşerir insan.Allah ile dost olmak isteyen her can bilirki karşılaştığı her acı

Allah`a giden yolu yakınlaştırır, dostluğunu pekiştirir.
İnsan dua etmek için bile O`nun vereceği soluğa muhtaçken Allah’u tealanın dostluğuna ulaşmak isteği yine O`nun yardımı ile olur. Mucib sıfatıyla dualara icabet eden Rabbım tüm benliği ile dost olmak isteyen bir kulu geri çevirmez,hele ki kul duasını iki ayak üzerine kaldırıp hareketleriylede çaba gösteriyorsa, hayatına bir yol gösterici kılavuz olan vahyi ayna tutmuşsa emeğinin gayretinin karşılığını fazlasıya alır.

Allah teala dan daima tali yollara sapmadan sırat-ı mustakim üzerinde kalmak için Vekil ve Veli sıfatlarıyla yardım istemek gereklidir.
Alemlerin yaratıcısı Esma-ül hüsnasında kendini tanıtırken dostluğu ve sevgisi kazanılmaya biricik layık olan Vedud diyor. Biz bunu hayatımızda bir çok tecrübeyle yaşıyor, O`ndan gayrı aradığımız her sevginin boş,dostluğun anlamsız ve hayal kırıklığı ile sonuçlandığını görüyoruz. Yine Allah teala Kur’an`da birçok ayeti kerimede yalnız Allah`a güvenmek gerektiğini defalarca vurguluyor.

Bizlerin kendisinden faide gelmeyecek aciz varlıklardan ayırıp komik durmlara düşmememizi engelliyor. Kendisine güvenilerek girişilen her işin kulun yapabileceğinden daha iyi bir sonuçla biteceğini haber veriyor. Bizlere düşen sanırım tam bir teslimiyet ve "hasbinallahu venimel vekil" zikrini fikir edinmek ve en önemlisi dost ararken Allah`tan aşağısana razı olmamak.

Alemleri ve bu alemler içinde sayısız can yaratan Allah teala bunca varlık içinde bizi aradan teyid geçmeden "biricik" görüp varlığın göz bebeği kılmış, her hal ve tavrımızı adilane gözetmiştir. Herşeyi elinde bulunduran Rab`bin "biriciği" olmak bunu hissetmek küçük dahi olsa isteklerin değer görüp kabul olması dosta olan yakınlığı, sevgiyi, şükrü katmerleştirir. Kula düşen kendisine verilen potansiyeli Hak için kullanmak,Hak için yaşamak Hak için ölmek.

Allah dostluğunun iki türlü olduğu söylenir, biri dost olarak Allah`ı seçmek diğeri ise Allah tarafından dost seçilmektir.Allah tealanın seçtiği dostarın, nebilerin dönemi kapandı ama dost olarak Allah`ı seçenlerin dönemi kıyamete kadar açık
İnsanın Allah`a yakinlaşıp "hassül has" derecesine ulaşmasının üç aşamalı olduğu söylenir;
Birincisi Allah teala yı rastgele zikretmek ikincisi insanın kendi zikriyle birlikte diğer varlıkların zikrinide farkedip kainatla birlikte zikretmesi,üçüncüsü ise Allah ile zikir.

"Beni zikredinki bende sizi zikredeyim"(Bakara 152) sırrı cem-ül cem denilen manevi makamda tecelli etmesidir.
Bilginin tasavura aktarılması burada yer etmesi ve her haline yansır bir duruma gelmesi çok uzun ve zor bir süre olduğu doğru belki bunun için milyarlarca insan içinden ancak bazı insanların bu aşamarı geçip kemali olgunluğa eriştiği anlaşılabilir.

Kişi Allah dostluğunun ne kadarına talipse okadarına ulaşır. Vermeyi dilemeseydi dilemeyi vermezdi,dileyelimki dostluğunu versin.Kainattan daha büyük olan Allah`u zül celali daha küçük yüreğimize sığdırabilelim.