“”Tağut’u../..Red../..Etmek””

[kamer34]

“”Tağut’u../..Red../..Etmek””

“”Tağut’u../..Red../..Etmek””

"Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla"

Tağut genel olarak; kendisine ibadet ettirmek, tabi olunmasını istemek, itaate zorlamak suretiyle haddini aşan mahluk demektir.Allah’ın koyduğu ölçüler dışında ölçüler koyan, insanı Allah-u Teala'ya ibadetten alıkoyan, Allah ve Rasulüne tabi olmayı engelleyendir.


Bu insi ve cinni şeytan, nefis, hayvan, ağaç, para, taş, kadın, mezar olabileceği gibi; Allah’ın hükümleri dışında hükümler koyan zalim bir diktatör, halkın seçtiği seçkin bir zümre, bir meclis, bir grup bilim adamı veya Allah’ın kitabından kaynaklanmayan adet, alışkanlık ve düşünce (ideoloji) de olabilir.

Allah-u Teala şöyle buyuruyor:

"Allah hüküm koymada kendisine ortak kabul etmez." (Kehf: 26)

"Hüküm vermek yalnızca Allah'a aittir." (Yusuf: 40)

Bu tariften anlaşılıyor ki tagutlar genel olarak üç türlüdür.

1 - İbadet edilen tağutlar:

Kendilerine ibadet edildiğinde buna rıza gösterenler, kendilerine ibadete çağıran kimseler, putlar ve şeytan bu bölüme girer.

2 - Tabi olunan tağutlar:

Kötü alimler, sapık şeyhler ve aslında küfür düzenlerine hizmet ettikleri halde sözde İslam'ı gaye edinerek ortaya çıkan grup, parti veya kurumda liderlik edenler bu bölüme girer.

3 - İtaat edilen tagutlar:


Allah-u teala'nın haramını helal, helalini haram yapan hakimler, emirler, kabile reisleri, kahinler, sihirbazlar ve Allah-u teala'nın şeriati dışındaki hükümlerle hükmeden hakimler ve Allah-u teala'nın şeriatine zıt kanun koyanlar bu bölüme girer.

Tabiki her ne konuda olursa olsun tağuta itaat etmek küfürdür en ufak ve en büyük mesele dahi olsa tağuta itaat insanı islam dininden çıkarır ve kişiye kafir sıfatı kazandırı. Tağuta itaat şu şekilde olur.

Tağutu daha iyi anlayabilmek için şöyle örnekler verebiliriz:


1 - Allah-u Teala hırsızlık hakkında şöyle buyuruyor:


"Hırsızlık yapan erkek ve kadının Allah’ tan bir ceza olmak üzere yaptıklarına karşılık olarak ellerini kesin." (Maide: 38)

Allah-u Teala bu ayette hırsızlık yapanın elinin kesilmesi için emir veriyor. Bir kişi çıkar da:

"Hırsızlık yapan kişinin elinin kesilmesi doğru değildir. Hapse atılması gerekir." Veya

"Boynunun kesilmesi lazım." derse bu kişi açık bir şekilde:

"Ben Allah’ın koyduğu kanunları kabul etmiyorum, beğenmiyorum" demese bile Allah’ın kanunlarından başka kanunlar çıkardığı için sadece ve sadece Allah-u Teala'ya ait olan hüküm koyma yetkisini kendisine vermiş, ilahlık taslamış ve böylece tağut olmuş olur.

Her kim buna itaat ederse, desteklerse veya tekfir etmezse veya buna itaat edip destekleyenleri tekfir etmezse kafir olur.

Bu kişi müslüman olduğunu söylese, namaz kılsa, oruç tutsa, hacca gitse yine de kafirdir. Çünkü bu kişi Allah katında imanın geçerli olması için gerekli olan tağutu inkar şartını yerine getirmemiştir.

2 - Allah-u Teala faiz hakkında:


"Allah alış-verişi helal faizi haram kıldı." (Bakara: 275) buyurarak faizi kesin olarak haram (yasak) kıldığını bildiriyor.

Bir kişi çıkar da Allah’ın yasakladığı faizi serbest bırakırsa, faizle çalışan bankaların açılması için kanun koyarsa bu kişi açık bir şekilde:

"faiz helal" demese bile Allah’ın haram kıldığı faizi helalleştirmiş olur. Bu kişi kendisinde bu yetkiyi gördüğü için:

"Ben ilahım" demese bile ilahlık taslamış ve tağut olmuş olur.

Kim buna itaat ederse, desteklerse veya tekfir etmezse veya buna itaat edip destekleyenleri reddetmeyip tekfir etmezse veya onları tekfir etmeyenleri tekfir etmezse kafir olur.

Bu kişinin kafir oluşunun nedeni tağutu inkar etmemesinden dolayıdır.

3 - Allah-u Teala başörtüsü hakkında:


"(Ey Muhammed!) Mü’min kadınlara söyle! Başörtülerini omuzlarına ve göğüslerinin üzerine indirsinler." (Nur: 31) buyurarak mü’min kadınların örtünmeleri için emir veriyor.

Bir kişi çıkar da:

"Bu şekilde giyinmek şart değildir, isteyen istediği gibi giyinebilir" diye bir kanun koyarsa bu kişi Allah’ın koyduğu ölçüler dışında bir ölçü koyduğu ve yalnızca Allah-u Teala'ya aid olan bir sıfatı, yetkiyi kendisine verdiği için ilahlık taslamıştır. Bu kişi açık bir şekilde "ben ilahım" demese bile, namaz kılsa, oruç tutsa, hacca gitse yine de tağut olmuş olur.

Kim buna itaat ederse, desteklerse veya tekfir etmezse veya buna itaat edip destekleyenleri reddetmeyip tekfir etmezse veya onları tekfir etmeyenleri tekfir etmezse kafir olur.

Bu gibi kişiler müslüman olduğunu söyleseler, namaz kılsalar, oruç tutsalar, hacca gitseler bile yine de kafirdirler. Çünkü bunlar; Allah katında imanın geçerli olması için gerekli olan tağutu inkar şartını yerine getirmemişlerdir.

4 - Allah-u Teala gayb hakkında şöyle buyuruyor:


"Gaybın anahtarları O’nun katındadır. O’ndan başkası onu bilemez. Karada ve denizde olanı yalnız O bilir." (En'am: 59)

Yine bu konuyla ilgili bir başka ayette Allah-u Teala şöyle buyuruyor:

"Görülmeyeni bilen Allah görülmeyeni kimseye muttali kılmaz (göstermez). Ancak elçileri (nebi ve rasulleri) içinde razı olduğu, seçtiği kimseler müstesna. Çünkü O, bunların önüne ve arkasına izleyiciler (gözetleyiciler) dizer." (Cin: 26-27)

Allah-u Teala bu ayetlerde gaybı ve gayb ile ilgili tüm gerçekleri sadece kendisinin bildiğine ve bu konuda hiç kimsenin söz sahibi olamayacağına işaret ediyor. Ancak bazı gaybi bilgileri de seçmiş olduğu rasullerine sürekli olmamak suretiyle vahiyle bildirmiştir. Ve onlara inen vahyi de şeytanın etkisinden korumuştur. Yani rasullere gelen vahiy ve onlara bildirilen birtakım gaybi olayların gerçekliği muhakkaktır. Çünkü o, bizzat Allah tarafından bildirilmedir.

Öyleyse günümüzde her kim kalkıp da gaybi bir takım gerçekleri örneğin; kalplerden geçeni bilebildiğini veyahut ileride olacak birtakım olayları bilebileceğini öne sürerse işte bu kimse (kendisine vahiy geldiğini iddia etmiş olacağından) her ne kadar:

"Ben ilahım" demese de Allah-u Teala'ya ait olan bir sıfatı kendisinde gördüğü için ilahlık taslamış ve dolayısıyla tağut olmuş olur. Çünkü bu kişi Kur’an`ın vahyin kesildiğine dair haberini yalanlamakla kalmamış, aynı zamanda da Allah-u

Teala'ya ait olan gaybı bilme yetkisini kendisinde görmekle Allah-u Teala'ya asi olmuş ve böylece kendisini ilah konumuna getirmek suretiyle tağutlaşmıştır.
İşte bu kişiler her ne kadar müslüman olduklarını söyleseler, namaz kılsalar, oruç tutsalar, hacca gitseler, zekat verseler de Allah-u Teala'ya karşı iftira atmak suretiyle tağutlaşmış ve dolayısıyla kafir olmuşlardır.

Kim bunlara itaat ederse, desteklerse veya tekfir etmezse veya bunlara itaat edip destekleyenleri reddetmeyip tekfir etmezse veya onları tekfir etmeyenleri tekfir etmezse o da kafir olmuş olur.

Bu şekilde inanmayıp amel etmeyen kişi de müslüman olduğunu söylese, namaz kılsa, oruç tutsa, hacca gitse yine de kafirdir. Çünkü bu kişi Allah katında imanın geçerli olması için gerekli olan tağutu inkar şartını yerine getirmemiştir.

Yukarıdaki örneklerde bir mü’minin Allah’ın koyduğu ölçüleri değiştiremeyeceğini ve bu ölçüleri değiştirenlere de mü’min diyemeyeceğini net bir şekilde gördük.

Allah-u Teala mü’mini bir başka ayette şöyle tarif ediyor:

"Hayır! Rabbine andolsun ki aralarında çekiştikleri şeylerde seni hakem tayin etmedikçe ve sonra haklarında verdiğin hükümden dolayı kalplerinde hiçbir sıkıntı bulunmadan teslim olmadıkça iman etmiş olmazlar." (Nisa: 65)

Allah-u Teala kendi nefsine yemin ederek diyor ki:

"Bir kişi herhangi bir konuda Rasulullah’ın getirdiği hükümlere başvurmazsa hatta başvurduğu halde verilen hükümden dolayı kalbinde bir sıkıntı duyarsa bu kişi mü’min değildir. İnsanın mü’min ve müslüman olabilmesi için insanlar arasında vuku bulan ihtilaflarda Kur’an ve sünnetin hükmüne başvurması ve o hükümlere zahiren ve batınen tam bir teslimiyet göstermesi gerekir."

Tagutu Reddetmek Şu Şekillerde Olur

1 - Her türlü taguti unsurları kalple reddetmek:

Bu, kalple tağutlara buğzetmek, onların yok olmasını temenni etmek, onlara düşmanlık göstererek, onlardan nefret etmekle söz konusu olur ve bunlar kalpte olan şeylerdir.

Reddin bu çeşidi her muvahhide farz-ı ayndır. Bu sebeble ikrah durumu dahil hiçbir durumda sakıt olmaz, terkedilmez. Terkedildiği anda tevhid kalpten gider.

2 - Tağutu dille reddetmek:

Bu, tağutun kafir ve müşrik olduğunu ve ona ibadet edenlerin kafir olduklarını açıkça dille söylemektir. Bunlar insanın gücüne göre yapacağı şeylerdir.

Allah-u teala şöyle buyuruyor:

"De ki: "Ey kafirler! Sizin taptığınıza tapmıyorum." (Kafirun: 1-2)

Ayetteki; "De ki" lafzı; "dilinle söyle" demektir.

Allah-u teala başka bir ayette şöyle buyuruyor:

"İbrahim babasına ve milletine demişti ki: "Beni yaratan hariç sizin taptığınız şeylerden uzağım. Beni doğru yola eriştirecek olan şüphesiz O'dur. İbrahim ardından geleceklere bu sözü devamlı kalacak bir miras olarak bıraktı. Artık belki doğru yola dönerler." (Zuhruf: 26-28)

Ayetteki; "demişti ki" ifadesi "diliyle açık bir şekilde demişti" demektir.

Tâgutu dille reddetmek insanın gücü nisbetinde farzdır. Bu sebeple bunu yapmaktan gerçek manada aciz olan kimseden bu hüküm sakıt olur.

Bunun delili; Allah-u teala'nın şu ayetidir:

"Gücünüz nisbetinde Allahtan korkun" (Tegabun: 16)

3 - Tağutu elle reddetmek:

Bu, tağutları elle yok etmek, parçalamak, ortadan kaldırmak demektir. Bu, müslümanın gücüne göre farzdır.

Bunun delili şöyledir:

Rasulullah sallAllahu aleyhi ve sellem Mekke'yi fethettiğinde putları yok etti, parçaladı, ortadan kaldırdı ve putları yok etmek, ortadan kaldırmak için müslümanları görevlendirdi.

Semihhhhhh beye atf lunur.

[kamer34]

Ebul Kasım Cüneyd de diyorki: ‘‘Bizim üzerinde bulunduğumuz ilim, kitap ve sünnete dayalıdır. Kuran dan anlamayan, sadece hadis yazan bir kimseye, bizim ilmimiz hakında konuşmak yaraşmaz’’

Ebu Osman Nişaburi diyorki:‘‘Kim sünneti kevlen ve fiilen nefsi üzerine amir kılarsa, o kişi, hikmetle birlikte konuşur. Kimde nefsi isteklerini nefisinin amiri sayarsa o kişi bid’ atle konuşur’’

Yüce Allah kur an da şöyle buyuruyor:
''Allah’a itaat ederseniz doğru yola erişirsiniz''
Ebu Amr b. Nüceyd de diyorki: ‘‘kitap ve sünnetin şehadet etmediği her şey batıldır’’

Bir çok insan bu hususta yanlışa düşerek bir şahıs veli ise, veliden sadır olan her söz ve hareket makbuldür. İsterse söz ve hareket kitaba ve sünnete uymasın, velinin sözüne ve hareketine uymak gerektiğine inanırlar. Bu sebeple de veli sandıkları sahtekarlara bile itaat ederler ve böylece Allah’ a ve Rasule uygun olmayan velan sözü ve hareketine uymaklada, Allah’a ve Rasule isyan edenlerin durumuna düşerler.

Sahtekarlara uymak, bid’ at ve dalalete uymaktır. Böylece, uyanlar küfre sürüklenirler ve Allah’ı şu ayetinde buyurduğu gibi olurlar:

''O gün zalimler pişmanlık içinde iki elini ısırıp: ‘‘ Ah ne olurdu ben de o peygamberin mahiyetinde, Allah’ a bir yol edineydim’’ diyecekler. Keşke falanı kendime dost edinmeseydim. Ne yazık oldu bana!’’ (Furkan:27\29)

‘‘O gün yüzleri ateşte evrilir çevrilirken: ‘‘Eyvah bize! Keşke Allah’a itaat etseydik, Rasule itaat etseydik!’’ diyeceklerdir. Onlara tabi olanlarda o gün: ‘‘ Ey rabbimiz! Gerçekten biz başkanlarımıza ve büyüklerimize uyduk. Onlarda bizi yoldan saptırdılar’’ diyeceklerdir.

"Ey rabbimiz, onlara azabından iki katını ver. Onları büyük bir lanetle rahmetinden kov’’ (Ahzap:66\67)

Bunlar şu hiristiyanlara benze ve Allah onlar hakında şöyle buyuruyor‘‘O hiristiyanlar; Allah’ı bırakıp, kendi bilginlerini rahiplerini, Meryem oğlu mesihi ilahlar edindiler. Halbuki, bunlar da ancak bir olan Allah’ a ibadet etmekle emrolunmuşlardır.O’ndan başka hiçbir ilah yok. O, bunların eş tuta geldikleri her şeyden münezzehtir’’(tevbe:31)

Mealen nakletiğimiz bu ayetin ne demek olduğunu Allah’ın Rasulü’nden sordular. Allah’ın Rasulü şöyle cevap buyurdular:

‘‘Hıristiyan bilginleri ve rahipleri, kendi cemaatlarına haram şeyleri helal, helal şeyleri de haram kıldılar. Halk onların bu emirlerini tutarak tavsiyelerine uymuş oldular. Onlara itaat etiler. İşte halkın onlara bu husustaki itaatleri, körü körüne onlara ibadet anlamı kazandı''

Helali haram kılışları, dini esasları bozduklarına işarettir. Çünkü dini esasın temeli, Allah Rasulü’ nün getirdiklerine inanmaktır. Bir bütün olarak da, Allah’a peygambere, peygamberin getirdiklerine ve onun bütün insanlara, o insanlar ister arap, ister acem, isterse alim, abid, hükümdar; ister teba olsun, isterse cinlerden olsun, gönderildiğine içtenlikle inanmak gerekir.
Zahiren ve batinen ona inanılmadıkça Allah’ ulaşılamaz Allah’a giden bundan başka bir yol yoktur. Şayet musaya (r.a.) ve isa (r.a.) ve diğer bütün peygamberler son Rasull Raullah’a (s.a.s) ulaşmış olsalardı, ona itaat etmekten başka bir şey yapmazlardı.

Yüce Allah bu hususta buyuruyor ki:

‘‘Allah, peygamberlerinde ahid ve söz almıştı, ‘‘Andolsun ki size kitapla hikmet verdim. Sizde olanı tastik edecek bir peygaber gelecek. Ona inanacak ve mutlaka ona yardım edeceksiniz. İkrar edip bu ahdi kabul ettiniz mi?’’ demişti. Onlarda ‘‘ikrar ettik’’ diye cevap vermişlerdi de: ‘‘şahid olun, ben sizinle birlikte şahitlik edenlerdenim’’ demişti bunun ardından yüz çeviren olursa, işte onlar fasık olanların ta kendileridir’’(Al-i İmran:81)

İbni Abba diyor ki: Yüce Allah ne kadar peygamber göndermişse, onlardan ahid almış tı. Onlara; ‘‘siz hayattayken, Muhammedi gönderirsem, hepiniz ona tabii olacak ve yardımcı olacaksınız’’ buyurmuştu. Kendilerine de, ümetlerinde aynı ahdi almalarını istemişti.

Kur’an da buna işaretle buyuruluyorki:

‘‘Ey Muhammed! Sana indirilen kur’ an’a vesenden önce indirilene inandıklarını idda edenleri görmedinmi? Tanımamaları emrolunmuş iken, tağutların önünde muhakeme olmak istiyorlar. Şeytan onları çıkılmaz bir sapıklığa sokmak ister’’(nisa:60)

Her kim, Allah Rasulünün getirdiği esaslara ve hayat düzenine itiraz eder, bu itirazındada Allah dostu sandığı bir şahsı taklid etmek gibi bir bahaneye saklanmaya çalışırsa, böyle bir kimse çok büyük bir sapıklık içinde demektir. Hiçbir gerçek veli, Allah’ın Rasülü ne mümkün değil itiraz ve muhalefet edemez, etmez. İtiraz ve muhalefet eden, isterse en büyük bir veli sanılsın, böylesinin sözüne asla itibar edilmemelidir. Birde düşünün siz ufak tefek kıymete sahip velileri takip ve taklit etmek ne kadar sakat bir iştir.
(İbni teymiye velayet risalesi s\61-64)

Allame ibni makarri: ‘‘Kim Yahudilerin, Hıristiyanların ve ibni arabinin gurubundan olanları kafirliklerinde kuşkuya düşerse o kimse kafirdir. Bu ortada bir gerçektir hükmü kesindir’’(Mola Aliyül Kari vahdetil vücud risalesi)