ANAYASASI KURAN OLMAYAN YERLERDEKi iNSANLARIN DURUMU..

[bilinmez]

ANAYASASI KURAN OLMAYAN YERLERDEKi iNSANLARIN DURUMU..

SORU; küfür diyarında durumu bilinmeyen kişinin hükmü nedir?eğer kafirse bunun delili nedir?eğer müslümansa bunun delili nedir?eğer bunlar hakkında duraklanırsa bunun delili nedir?

Cevap: İslam kanunlarının hakim olmadığı her toprak parçası daru'l-harptir. Bu topraklarda Müslümanlar da yaşayabilir.

Fakat kafir kanunları tatbik edildiği için, Müslüman olduğu bilinenler veya küfür kanunlarını kaldırıp yerine İslam kanunlarını hakim kılmak için güçleri nisbetinde çalıştığı görülenler dışındaki herkese zahiren kafir hükmü verilmesi gerekir.

Çünkü, söz ve hareketleriyle küfür kanunlarını değiştirmek için gayret göstermeyen herkes zahiren bunları kabul etmiş ve onlara rıza göstermiş sayılır.

Fakat, zahiren küfrü yıkmak için faaliyeti veya Müslüman olduğunu kanıtlayacak bir alameti görülmediği için tekfir edilen kişilerden bazıları, gizli olarak Allah-u Teâlâ'nın dinini hakim kılmak için gayret sarf ediyor olabilirler. İşte böyle kimseler her ne kadar Müslümanlar katında kafir iseler de, Allah katında Müslümandırlar.

Böyle yapmayıp da zahiren küfür alametleri gösteren bir kişiye, sağlam delillere dayanmadan Müslüman hükmü verilirse, İslam'a zıt bir hüküm verilmiş ve Allah-u Teâlâ'nın küfür diye isimlendirdiği bir amel, iman olarak vasıflandırılmış olur ki bu, Allah katında büyük bir cürüm ve apaçık bir küfürdür.

Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem'in yaşamı incelendiğinde, onun, daru'l-harpte yaşayanlara, aksini isbat edinceye kadar, kafir hükmünü vermiş olduğu görülür.

Hudeybiye anlaşması akabinde Allah-u Teâlâ'nın Fetih suresinde indirmiş olduğu ayetler, buna açık bir delildir.

Allah-u Teâlâ şöyle buyuruyor:
"Sizi onlara karşı muzaffer kıldıktan sonra Mekke'nin göbeğinde onların ellerini sizden, sizin ellerinizi de onlardan çeken O'dur. Allah yaptıklarınızı hakkıyle görendir. İnkar edenler, sizi Mescid-i Haram'dan alıkoyanlar ve kurbanları tutarak yerine varmasına engel olanlar ise, işte o müşriklerdir. Eğer orada bilmeden kendilerini öldüreceğiniz ve bu yüzden de bir takım güçlüklere uğrayacağınız, tanımadığınız mü'min erkekler ve mü'min kadınlar olmasaydı, Allah savaşa engel olmazdı. Bu, Allah'ın dilediğini rahmetine sokması içindir. Eğer mü'minler ve kafirler ayrılmış olsalardı, onlardan kafir olanlarına çok acı bir şekilde azab ederdik." (Fetih: 24-25)


Allah-u Teâlâ bu ayette mü'minlere vermiş olduğu bir nimet olan, Hudeybiye'de savaşa engel olmasını anlatmaktadır.
Hudeybiye'de savaş çıksaydı, o sırada Mekke'de bulunup da imanını gizleyen Müslümanlar, tanınmadıkları için, zahire göre kafir hükmü verilerek belki de öldürüleceklerdi.

Ayette; "Tanınmayan mü'min erkek ve kadınları bilmeden öldürmek" ten bahsediliyor. Demek ki sahabeler, daru'l-harpte gizlilik yapan Müslümanlara, zahiren hiçbir İslam alameti göstermedikleri için kafir muamelesi yaparak, onları bilmeden öldüreceklerdi.

Allah-u Teâlâ'nın savaşa engel olmasının sebebi; sahabeleri, imanını gizleyen Müslümanları bilmeyerek öldürmelerinden dolayı sorumlu tutacağından değil, daha sonra, öldürdükleri bu kişilerin Müslüman olduklarını öğrendiklerinde üzüntü duyacak olmalarındandı.

İşte bu yüzden Allah-u Teâlâ ayette:

"Eğer orada bilmeden kendilerini öldüreceğiniz ve bu yüzden de bir takım güçlüklere uğrayacağınız, tanımadığınız mü'min erkekler ve kadınlar olmasaydı, Allah savaşa engel olmazdı" buyurarak, mü'minlere savaşa engel olma nimetini hatırlatıyor.

Sahabelerin, içlerinde Müslümanların da bulunma ihtimali olsa bile, darü'l-harpte tanımadıkları herkese, aksini isbat etmedikçe kafir hükmü vermeleri doğru bir hükümdür.

Allah-u Teâlâ ayette bunu tasdik etmektedir. Zaten Allah-u Teâlâ bundan dolayı Müslümanları sorumlu da tutmamaktadır. Eğer sahabeler bu hükmü vermeselerdi, o zaman hata yapmış olurlardı.


Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem'in ve sahabelerinin yaptığı savaşlar ve seriyyeler incelendiğinde, onların Allah-u Teâlâ'nın hükümleri tatbik edilmeyen bir yeri fethe gittiklerinde, içlerinde imanlarını gizleyen Müslümanlar olsa bile, Müslüman olduğunu bildikleri dışındaki herkese kafir gözüyle baktıkları ve hepsine birden savaş açtıkları görülür.
Sonuç olarak; Küfür diyarında durumu bilinmeyen kişilerin genel hükmü ağlabu'z-zanla kafirdir.

Daru'l harpte bulunanların insanların çoğuna ağlabu'z-zanla kafir hükmü vermenin sebebi tebaiyetten dolayıdır..

Buna delil, “Eğer orada bilmeden kendilerini öldüreceğiniz ve bu yüzden de bir takım güçlüklere uğrayacağınız, tanımadığınız mü'min erkekler ve mü'min kadınlar olmasaydı, Allah savaşa engel olmazdı.
(Fetih:25)

Daru'l harpte tanınmayan kişiye delilsiz müslüman hükmü vermek küfürdür,

O kişinin gerçek durumunu öğreninceye kadar hüküm vermekte duraklayan kişi ise , yani ne müslüman ne de kafir hükmü vermeyen kişi tekfir edilmez, tabi eğer bu kişi aslı'd-dini sağlayan bir kimsey ise...