AYAKLARI OLMAYANLAR\ Zülküf Arslan

[ZÜLKÜF ARSLAN]

AYAKLARI OLMAYANLAR\ Zülküf Arslan

Bir imtihan dünyasıdır....
Ve nelere katlanması gerekirken,görev sahasından kaçmaya çalışan insanın ruh halidir aslında,anlattıklarım...
İmtihan olan bu dünya hayatı ne kadarda meşekatli değil mi
Ne türlü sıkıntılara katlanıyor veya katlanmadan kendini kat,kat katlattırıyor insan...
Aslında sıkıntılar ham olan insanın olgunluğa geçişini sağlamıyor mu,
Peki,rahata ne dir bu düşkünlüğü insanın,
Ve unutturu veriyor bazen bu rahtlık isteği insana,yürümek ve dimdik eğilmeden durmak için kendisine verilen ayaklarını....
Yoksa yormak mı istemiyor bu ayaklarını veya korkuyor mu yürüyemiyeceğim diye yada kendisini taşıyamıyacağını mı düşünür...
Düşünüyorda,etrafındakilerin ayaklarına ihtiyaç duyarak,bi başkasının ayaklarına hemen tutunu veriyor.
Yosa srahatlığa mı düşkündür....
Ne kadar kör etmiştir bu rahatlık isteği insanı,
Kendisine bahşedilen ve onu dimdik ayakta tutan ayaklarını görmeyişi ve ne garip haldir.
Kendi ayaklarını kullanmak çok mu zor,
yoksa asalak gibi yaşamak daha mı rahat,
İnsana onurunu,izzetini veren rahatlık mıdır,
yoksa aç kalsada alçalmamak mı,

Ayaklarına tutunduğu kişi bir gün ansızın çekse ayaklarını,vermiyorum artık ayaklarımı sana derse,veya aniden,haber vermeden gitse,ne yapacak bu insanlık...
Bi başkasının ayaklarını buluncaya kadar,yerdemi debelenecek...

Kalk ey eşrefi mahlukat olmak için yaratılan,

Esfeli safiline düşürdüğün haline bak,

Bu zilleti daha ne zamana kadar yaşayacaksın,
Bu kör,kütüklüğe daha ne kadar katlanacaksın,
Bu zilleti daha ne zamana kadar taşıyacak ve kamburlaştıracaksın bi ağırlık olarak sırtında,

Bir küçük kab olan şu miden ,nasılda şeytanla birleşmiş aklına hükmediyor..

Halbuki seni eşerefi mahlukat olman için yaradan,demiyor mu,

Sakın şeytan seni aç kalmak endişesiyle aldatmasın...

Ayağa kalkma zamanın gelmedi mi,daha ne kadar bu zilleti yaşayıp,daha ne kadar bu zilleti üzerinde taşıyacaksın,
aç kalmamak için daha ne kadar alçalacaksın..
Ayağa kalkıp,bi silkin,elbiseni temizle,şerefini,izzetinini,onurunu kurtar ey insan,
ve kalk ,kalkta,Allah ın senin için,sana verdiğini kullanmaya ve razı olmaya bak..

Senin için azda olsa,devamlı olanı makbul değil mi,yığınla,ve sonu olmayan bi hırsla biriktirme arzunla bu zilleti............

[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]