[EyMeN&TaLhA]

Bonzai tehlikesi

Uyuşturucu kullanma yaşı 10’a kadar indi deniliyor ya hani, zannetmeyin ki bunlar ilgisiz ailelerin zaten sorunlu çocuklarıdır. Hayır, aksine, küçük yaşta uyuşturucu kullanmaya başlayan bu çocukların birçoğu kendi halinde mütevazı bir yaşam süren, ilgili ailelerin çocuklarından oluşuyor.
Zira uyuşturucu madde satıcıları bir süredir hedef edindikleri çocuk grubunu değiştirdiler. Artık sadece sorunlu çocuklarla değil, düzenli bir yaşam süren, mütevazı ailelerin çocukları ile de ilgileniyorlar.

Peki neden?

Bunun iki geçerli nedeni var:

Birincisi; ailesi ile sorunlu çocuklara uyuşturucu temin etmek satıcılar için bir riskti. Bu çocuklar, zaten kılık-kıyafet ve davranışları ile potansiyel suçlu gibi dikkat çektikleri için, polisin küçük bir kontrolü ile de madde bağımlısı oldukları ortaya çıkıyordu. Bu satıcıları zora sokuyordu. Hem müşterilerini çarçabuk kaybediyorlar hem de yakalanan her kişi kendilerini ele verecek potansiyel bir tehlike gibi duruyordu. Hâlbuki düzenli ailelerin çocukları daha az risk içeriyordu. Onların yakalanma tehlikesi zayıftı. Hatta öyle ki çocuğun ailesi, madde kullandığını fark etse bile, bu durumu dışa yansıtamıyor, itibar kaybı yaşamamak için suç duyurusunda bulunmuyordu.

İkinci sebep; düzenli aile çocuklarının internet kullanımındaki yetenekleri idi. Satıcılar, sokak aralarında, ellerinde torba ve her an yakalanma riski ile müşterilere satış yapmak yerine, bu çocuklara uyuşturucu maddeleri internet üzerinden çok kolay satabiliyordu.

Bundandır ki satıcılar yaşı kaç olursa olsun bütün çocukları potansiyel müşteri kabul edip bonzai haplarının satışını yaygınlaştırmaya çalışıyorlar.
Bonzai haplarının görünümü bütün çocukların ilgisini çekecek nitelikte hazırlanıyor. Renkli bir şeker görünümünde bu haplar, vanilya tadında. Üzerinde gülen yüzleri bile düşünmüşler. Fiyatı tam da bir çocuğun günlük harçlığı kadar; tanesi 2 TL.

İşte bundan dolayı, bonzai çocuklar arasında şekerli leblebi gibi hızla yayılıyor. Ne öğretmen fark ediyor ne de anne babalar. Hani sigaraya sarılan esrar gibi bir ot olsa, kokusundan anlarsınız. Ya da damardan verilen bir uyuşturucu olsa kollardaki delikler dikkatinizi çeker. Hâlbuki bu hapları çocuğun cebinde bulsanız bile onlara uyuşturucu hap diyemeyeceğiniz kadar masum görünümlüler.

Uzunca bir süre önce genç bir delikanlıyı getirmişti ailesi.
Son günlerdeki sinirli hallerine çözüm arıyorlardı çocuklarının.
Eli yüzü tertemiz, saçları güzelce taranmış, pırlanta gibi bir çocuktu; henüz 13’ünde.

Oturduk, konuştuk… Görünürde hiçbir sorun yoktu. Okul; eh işte… Arkadaşları ile arası; şöyle böyle... Anne babası sevecen, ilgili bir aile… İlk görüşmemizde herhangi bir problem göremedim. Öylece gittiler. İkinci görüşmeye geldiklerinde çocuğun siması değişmişti. Yüzü kararmış, kocaman iki tane sivilce çıkmıştı. Babası, “İşte böyle oluyor hocam sinirlenince” diye kulağıma fısıldadı. Üzüldüm, çünkü bu simayı tanıyordum; bu bir “bonzai” hap kullanıcısının simasıydı…

Sordum kendisine; “Nasıl başladın?” diye…

“Arkadaşım, falan” dedi… “Görünüşü şeker gibi olduğu için, kötü bir şey olacağını düşünmedim içtim ama artık bırakamıyorum.”

Anne babasının haberi yoktu çocuklarının bir hap kullanıcısı olduğundan.
Tedavisi en zor madde bağımlılığı bonzaidir.

O da sıradan bir tedavi değil, aylar süren psikiyatr ve nörolog gözetiminde yapılacak tedaviyi içerir.

Ülkem adına endişeliyim…

Çocukları hedef alan bu uyuşturucunun serbestçe internetten satılabilmesi; anne babaların böylesi hapları görseler dahi tanımayacak olması, tehlikenin büyüklüğünü gözler önüne seriyor…
Hükümet vakit kaybetmeden bu konuda bir eylem planı hazırlamaz, ciddi tedbirleri hayata geçirmezse, yarın geç olabilir. Zira bu gün 10 yaşındaki çocuklara kadar inmiş bu hapların kullanımının, yarın okullar açıldığında daha küçük yaşlardaki çocuklara inebileceğinin endişesini taşıyorum...

alıntıdır

ADEM GÜNEŞ