Boşanmak mı, sabır mı?

[Belgin]

Boşanmak mı, sabır mı?

“Öyle her şeyde boşanmayı gündeme getirmek fazilet midir? Yoksa sabretmek ve bazı badireleri birlikte aşmaya çalışmak mı fazilettir? Bir inat uğruna boşanma olursa, Allah bu işe nasıl bakar? Ortada çocuklar var. Ve aslında boşanacak hiçbir neden yok! Sadece inat!”

[JUSTIFY]Cenâb-ı Hak Cennet ehlinin Cennette, eşleriyle birlikte ebedî mutluluğa ulaşacaklarını şöyle müjdeliyor: “O gün cennetlikler, gerçekten nimetler içinde safa sürerler. Onlar ve eşleri gölgeler altında tahtlara kurulurlar. Orada onlar için her çeşit meyve vardır. Bütün arzuları yerine getirilir. Onlara Rabb-i Rahîm’den bir de selâm vardır.”1

Dünyanın dikenli bağlarında acı günde, tatlı günde birlikte yaşayan, birlikte ağlayan, birlikte gülen, hayatın ve imtihanın bir gereği olarak yer yer kendilerini alıkoyamadıkları sürtüşmeleri ve tartışmaları bertaraf etmesini de başaran karı kocanın ebedî âhiret hayatında ebedî zevkleri ve ebedî güzellikleri birlikte paylaşmaları elbette müstesna bir ihsan-ı İlâhîdir. Bu ihsan-ı İlâhî’yi, eşler, dünyadaki sabırlarının ve iyi huylarının sonucu olarak hak ediyorlar. Çünkü sırf aile yuvalarının selâmeti ve huzuru için birlikte dünyanın acılı imbiklerinden süzülmüşler, birlikte ıztıraplı eleklerden geçmişler; ikisi baş başa sabretmişler, Allah’a birlikte dayanmışlar, Allah’tan birlikte ümit etmişler.

Öyle her sıkıntıda, her acıda, her olumsuzlukta eşini terk edip keyfinin peşine takılıp gitmek var mı evlilikte? Cenâb-ı Hak bazen eşlerden birisine hastalık verir, sabır ister; diğerine buna rağmen eşine sadakat, bağlılık ve hizmet tarzında bir görev yükler ve yine sabır ister. Bazen karı-kocayı birlikte fakirlik imtihanına tabi tutar, bazen zenginlik sınavından geçirir. Bazen öfke, bazen inat imtihanlarını katmerleştirir. Şu âyetleri kulağımızda küpe yapacağız: “Allah sabredenlerle beraberdir.”2, “Sabredenlere müjdele.”3, “Allah sabredenleri sever.”4 En zor ânımızda Allah’ın bizimle beraber olmasını, Allah’ın yardımını mı istiyoruz: Yapmamız gereken tek şey, sabırdır.

Boşanmak fazilet midir? Gelin bu sorunun cevabını Peygamberlerin hayatlarında arayalım: Hazret-i Nuh Aleyhisselâm kendisine inanmayan müşrik karısına tahammül etmiş, onu boşamamıştı. Hazret-i Lût Aleyhisselâm Sodom ahlâksızları ile birlikte hareket eden hain karısına tahammül etmiş, onu boşamamıştı. Hazret-i Eyyûb Aleyhisselâm yıllarca hasta yattığı günlerde; muhtereme hanımı Rahmet kendisine sabretmiş, eksiksiz hizmet etmiş; bırakıp gitmemişti… Örnekler artırılabilir.

Şüphesiz karı ile koca aynı fıtratta, aynı karakterde, aynı yapıda ve aynı yaratılışta değillerdir. Birisinin ak dediğine bazen diğeri kara diyebilir. Olacaktır bu! Fakat bu, öfke ve inat sebebi olmamalıdır. Eşlerin birbirlerine karşı dikkat etmeleri gereken en korkunç, en canavarlaşmış duygu, öfke ve inat duygusudur! Şeytan bu duyguları çok işletiyor ve aileleri perişan ediyor. Öyleyse eşler akıllı davranmalı; biri öfkeli iken diğeri haklı da olsa alttan almalı, biri kırıcı davrandığında diğeri ortamı yatıştırıcı olabilmelidir. Çünkü geçim böyle sağlanır. Çünkü kusursuz insan yoktur. Öfkenin ve inadın yanlış kullanılması da, farkında olmadığımız ayrı bir kusurdur. Kusurun en etkin çözümü ise, Kur’ân diliyle “affetmektir.” Affedilen insan kusurunu anlar.

Boşanıp çocukları perişan etmeden önce çok iyi düşünmelidir: Boşanmakla ulaşılması düşünülen huzur ve mutluluğa, sabırla pekâlâ ulaşılabilir. Boşanmadan dolayı ortada kalan ve psikolojik travma yaşayan çocukların çektiği manevî acı ve ıztırap, karı kocanın boşanmakla hedeflediği mutluluğu dünya noktasından da, âhiret noktasından sıfırlar, yer, yıkar, bitirir, mahveder; dünyayı da, âhireti de zehir eder, azaba çevirir! Çocuğa mı yazık, sabırsızlık yüzünden, öfke ve inat yüzünden uzaklaşıp gittikleri mutluluklarına mı yazık? Hangisine ağlamalı? Bu acı sona, kendilerinden başka kim ağlar?

Oysa birbirlerinin titizliklerine, hassasiyetlerine, varsa çekilmez alışkanlıklarına, dayanılmaz duygularına, taşınmaz öfkelerine ve inatlarına sabretmeleri ne kadar mutluluk vericiydi! Geride ne iyi günler vardı! O dayanamadıkları ve korkunç buldukları duygular, yakın zamanda birer pırlanta olup ellerinden tutacaktı. Bir bilselerdi!

Bedîüzzaman Hazretleri karı ile koca arasındaki ebedî bağı güçlendirecek formülü çizerken ayrılığa ve boşanmaya yer vermiyor. Bırakıp gitmeye yer vermiyor. Terk etmeye izin vermiyor. Bilâkis Bedîüzzaman, namusluluğu ve dindarlığı sebebiyle kadının, kocası tarafından taklit edilmeye değer bir kadın olduğunu; kocanın, ancak bu taklitle ebediyet arkadaşını kaybetmeyeceğini hatırlatıyor. Üstad Hazretlerine göre kadın da dindar ve onurlu hayat arkadaşını ebediyen kaybetmemek için dindar olmalıdır. Böylece eşler hem dünya saadetini, hem âhiret saadetini elde edebilecektir.5

O halde, boşanmadan önce bir kez değil, bin kez düşünelim: Dindar ve iffetli eşimizi eften püften sebepler yüzünden, bizim de benzerlerini taşıdığımız hatalar ve kusurlar yüzünden dışlamak, itham etmek, kırmak, incitmek, onu boşanmaya zorlamak vebaldir, günahtır, sorumluluk vericidir. Bunun yerine barışı ve sabrı mutlaka deneyelim ve mutlaka başaralım.


Dipnotlar:


1- Yasin Sûresi: 55–58;
[JUSTIFY]2- Bakara Sûresi: 153, 249; [/JUSTIFY]
[JUSTIFY]3- Bakara Sûresi: 155; [/JUSTIFY]
[JUSTIFY]4- Âl-i İmran Sûresi: 146; [/JUSTIFY]
[JUSTIFY]5- Lem’alar, s. 203[/JUSTIFY]

[Emekdar Üye]

Allah razı olsun.

[Emekdar Üye]

Cenâbı Hak Cennet ehlinin, Cennette eşleriyle birlikte ebedî mutluluğa mazhar olacaklarını müjdeler Bu müjde Kurân’da şöyle yer alır: O gün cennetlikler, gerçekten nimetler içinde safa sürerler Onlar ve eşleri gölgeler altında tahtlara kurulurlar Orada onlar için her çeşit meyve vardır Bütün arzuları yerine getirilir Onlara Rabbi Rahîm’den selâm da vardır (1)

Dünyanın dikenli bağlarında acı günde, tatlı günde birlikte yaşayan, birlikte ağlayan, birlikte gülen, hayatın ve imtihanın bir gereği olarak yer yer kendilerini alıkoyamadıkları sürtüşmeleri ve tartışmaları bertaraf etmesini de başaran karı kocanın ebedî âhiret hayatında ebedî zevkleri ve ebedî güzellikleri birlikte paylaşmaları elbette müstesnâ bir ihsânı İlâhîdir Bu ihsanı İlâhîyi dünyadaki sabırlarının bir sonucu olarak hak ettikleri de söylenebilir Çünkü sırf âile yuvalarının selâmeti ve huzuru için birlikte dünyanın acılı imbiklerinden süzülmüşler, birlikte ıztıraplı eleklerden geçmişler hep ama hep birlikte sabretmişler, Allaha birlikte dayanmışlar, Allahtan birlikte ümit ışığı beklemişler

Öyle her sıkıntıda, her acıda, her olumsuzlukta yek diğerini terk edip dünyevî keyfinin peşine takılıp gitmek yok elbet Sırf dünya mutluluğu için mi yaratılmışsın ki, her konuda dünyevî kıstas ve kriterleri birinci plâna alıyorsun? Cenâbı Hak bazen eşlerden birisine hastalık verir, sabır ister diğerine eşine buna rağmen sadâkat, bağlılık ve hizmet tarzında bir görev yükler ve yine sabır ister Bazen karı-kocayı birlikte fakirlik imtihanına tabi tutar, bazen zenginlik sınavından geçirir Tüm bu imtihanların sonucu uhrevîdir Netice âhirette alınacaktır Âkıbet verme hakkı âhiretindir Çünkü âhiret dünya tabanına oturmuş bir ebediyet şehridir Cenâbı Hakkın Allah sabredenlerle berâberdir (2) , Sabredenlere müjdele (3), Allah sabredenleri sever” (4) Beyanlarının ve taahhütlerinin elbette çok müstesnâ bir anlamı olmalıdır! Elbette bu taahhütler hâşâ karşılıksız verilmiş İlâhî taahhütler değildir!

Boşanmak fazîlet midir? Gelin bu sorunun cevabını Peygamberlerin hayatlarında arayalım Hazret-i Nûh Aleyhisselâm kendisine inanmayan müşrik karısına tahammül etmiş, boşanmamıştı Hazreti Lût Aleyhisselâm Sodom ahlâksızları ile birlikte hareket eden hâin karısına tahammül etmiş, boşanmamıştı Hazreti Eyyûb Aleyhisselâm yıllarca hasta yattığı günlerde muhtereme hanımı Rahmet kendisine sabretmiş, eksiksiz hizmet etmiş bırakıp gitmemişti Örnekler artırılabilir

Şüphesiz karı ile koca aynı fıtratta, aynı karakterde, aynı yapıda ve aynı yaratılışta değillerdir Şüphesiz boşanmak haram da değildir Fakat boşanmak fazîlet de değildir Boşanmakla ulaşılması düşünülen hayır ve fazîlete, sabırla pekâlâ ulaşılabilir ileriye de geçilebilir Boşanmakla ulaşılması düşünülen huzur ve mutluluğa da, sabırla pekâlâ ulaşılabilir ileriye de geçilebilir Çünkü söz gelişi, boşanmakla hayâlî bir selâmete mi ermek istiyoruz oysa sabrın sonu zaten selâmettir! Söz gelişi boşanmakla bir murada mı ermek istiyoruz sabreden kişi zaten muradına ermeye namzet kişi demektir Bu Kurânın beyan ve taahhüdüdür O halde soralım kendimize: Boşanmak mı fazîlettir? Sabır mı? Boşanmak mı hayırlıdır? Sabır mı?

Boşanmadan dolayı ortada kalan ve iyi yetişme fırsatı bulamayan çocuğun çektiği mânevî acı ve ıztırap, karı kocanın boşanmakla hedeflediği dünyevî saadeti âhiret noktasından sıfırlar, yer, yıkar, bitirir, mahveder; dünyayı da, âhireti de zehir eder, azaba çevirir! Çocuğa mı yazık, sabırsızlık yüzünden ket vurdukları ve engel oldukları kendi ebedî saadetlerine mi yazık? Hangisine ağlanmalı? Bu acı sona kendilerinden başka kim ağlar?

Oysa birbirlerinin titizliklerine, hassasiyetlerine, varsa çekilmez alışkanlıklarına, dayanılmaz ve taşınmaz düşkünlüklerine ve tutkularına sabretmeleri ne kadar mutluluk vericiydi! Bir bilselerdi! Bir bilselerdi!

Birlikteliğin devamlılığında elbette hayır ve fazîlet vardır Bundandır ki, karı ve koca evlenirken birbirlerinin dindârlıklarına değer vermelidirler Birbirlerinde dindarlık aramalıdırlar Sünnet olan budur! Çünkü dindar insan daha geçimlidir, daha sabırlıdır, âhiretin bitmeyen, fânî olmayan ve lezzette üstüne olmayan ebedî nimetlerine daha müştâktır! Bilir ki, saadetin yolu sabırdan geçmektedir

Üstad Bedîüzzaman hazretleri karı ile koca arasındaki ebedî bağı güçlendirecek formülü çizerken ayrılığa ve boşanmaya yer vermez Bırakıp gitmeye satır açmaz Terk etmeye izin vermez Bilakis Bedîüzzaman, sâlihâ ve dindar zevcenin, kocası tarafından taklit edilesi bir kadın olduğunu; kocanın, ancak bu taklitle ebediyet arkadaşını kaybetmeyeceğini hatırlatır Üstad Hazretlerine göre kadın da dindar kocasını ebediyen kaybetmemek için dindar olmalıdır Böylece kadın hem dünya saadetini, hem de âhiret saadetini elde edebilecektir Bedîüzzaman’ın dilinde ayrılık yoktur, gayrılık yoktur; birliktelik ve saadet vardır (5)

O halde, eğer fazîlet arıyorsak bu, boşanmada değil; sabırdadır! Eğer saadet arıyorsak bu boşanmada değil; sabırdadır! Eğer ebediyet arıyorsak bu boşanmada değil; sabırdadır Bilhassa dindar eşimizi eften püften sebepler yüzünden, bizim de benzerlerini taşıdığımız hatâlar ve kusurlar yüzünden dışlamak, itham etmek, kırmak, incitmek vebâldir, günahtır, sorumluluk vericidir

Dipnot:
(1) Yâsîn Sûresi: 55-58
(2) Bakara Sûresi: 153, 249
(3) Bakara Sûresi: 155;
(4) Âli İmrân Sûresi: 146
(5) Lemalar, s 203

[Hazan Mevsimi]

sabretmek daha iyi tabiki inşaallah Rabbim bizleri sabır edenlerden eyler ki mükafatını görelim
paylaşım için Rabbim razı olsun emeğinize sağlık

[dua dilencisi]

Allah c.c. hakkıyla yolunda giden kullarından eylesin cümlemizi , en büyük eksikliğimiz cahilliğimiz üniversite yada master yapmakla kariyer sahibi olunmaz önce kariyeri ve masteri Allah c.c. bizlere haber verdikleriyle yapmak güzel...
Sukunet ve sabır çok güzel ve değerli bir elbise ...

[kebuter]

"allahin sevmedigi helal" olan bosanmada, efendimiz tarifte bulurken allahin sevmedigi diyerek oncel bir tanimda bulusnmus ise, muminlerin bunu bir kere daha dusunmesi gerekir bence, helalligi sonra gelen, helal olsa da allahin sevmedigi bir helal oldugu icin, sevilmeyen bir eylemi yapmamiz durumunda bizsim de allah katindaki durumumuzu gostermesi acisindan cokonemlidir.
tabi ki bosanmayi hakli hatta elzem kilan sebebler de olabilir, o zaman da basvurulacak son care olacaktir. allah kalpleri en iyi bilendir.

[aslıı]

malesef belgin ablam boşanma oranı çok fazla arttı bunda en büyük katkıda şüphesiz televizyonlar ve insanların islamdan islamda ki aile düzeninden bir biri üzerlerinde ki haklarının bilinmeyişinden olmalı diye düşünüyorum rabbim fitnelerden tüm ümmeti muhammedi muhafaza etsin üzücü bi durum

[KürtOğlu]

zorunlu boşanmış bir kardeşinizin tavsiyesi,boşanmanın hiç bir cazibesi olmadığından emin olun.boşanmanın iki kaçınılmaz sebebi (iffetsizlik ve irtidat veya dini yaşantısına ısrarla yansıtmamak)dışında boşanmayı tasvip etmiyorum.
ama iffetsizlik veya müslümana yakışır yaşamamakta ısrar varsa,o kadın veya erkekle evliliğin devamı ya domuzluktur yada dinsizlik.

[mehmet akif2]

O halde, eğer fazîlet arıyorsak bu, boşanmada değil; sabırdadır! Eğer saadet arıyorsak bu boşanmada değil; sabırdadır! Eğer ebediyet arıyorsak bu boşanmada değil; sabırdadır Bilhassa dindar eşimizi eften püften sebepler yüzünden, bizim de benzerlerini taşıdığımız hatâlar ve kusurlar yüzünden dışlamak, itham etmek, kırmak, incitmek vebâldir, günahtır, sorumluluk vericidir

[Lalü Aşk]

Çok' güzel bir konu yazdiklarinizin hepsi doğru ama amasi var işte...bende istemeyerek ayrıldım..herseye katlanmakya onun düzelmesini beklemeye çalıştım..kimseye tek kelime dahi anlatmadım evliykenhep sabrettim hep dua ettim...ama karşımdaki insan bunu görmedi anlamdi .ben nekadar bu evliliği bitirmemeye sabretmekye çalıştiysam o tam tersini yapti...ayrılmakda kader dedi ve ayrıldıkhemde ailesine olan inatı yüzünden ve onu kötü düşünmeye sevk eden arkadaşları yüzünden...aslında anlatmak istediğim asıl şey iki taraf karsilikli sabretmek ve bu evlilik için emek harcarsa o yuva kurtuluyor.ama yalnız başına ne kadar çabalarsan çabala hepsi nafile maalesef :(