Rüya/İbrahim İnecik

[İBRAHİM İNECİK]

Rüya/İbrahim İnecik

Gecenin hatırlamadığım bir saati.. karanlık.. sisli ve sensiz..
rüyalar alemindeyim..
senden kaçtıkça kilometrelerce uzağa.. gelip gelip buluyorsun beni..
Yâr..
gelme.. girme artık düşlerime..

Yağmur var.. hava soğuk.. sol yanımda bir sızı.. üşüyor kalbim besbelli..
Battaniyelere sarıyorum bedenimi..kat be kat yorganlara sarılıyorum..
Ama her Yer Zemheri.. her yer ayaz.. her yer sensiz..
Ne yapacağını bilmeyen yeni doğmuş bir serçe gibi yüreğim..
Titriyorum...

Rüya demiştim ya.. hani içinde sen olan rüyalar..
bir yenisini daha ekledin gecelerime..
Bizans'tan kalma mitolojik bir ada..
büyük surları olan.. eskimiş köhneleşmiş.. dokunsan dağ gibi çöküverecek..
Oradayım önce.. şaşkın bir haldeyim..
Bana eşlik eden bir kaç arkadaş..
fırtına kopuyor birden deniz celalleniyor..
Koca bir dalga gelip yutuyor beni..
Kararıyor her yer... duruyor dünya.. dönmüyor bir daha..

Birden Senin sokağında buluyorum kendimi...
Korkak adımlarla evinin önünden geçiyorum..
Annen çıkıyor cama..
içeri çağırıyor.. içim kanıyor.. yanıyor ruhum kızılca bir ateşte..
Merdiven basamakları uzadıkça uzuyor..
sonunda varıyorum kahverengi.. çelik'ten yapılmış kapına..
Sen açıyorsun kapıyı..
Buz gibisin.. Donuyorum..

içeri geçiyorum.. Ağabeyin'de var.. Benefşe'de..
Annen bir kilim çıkartıyor..
Üzerindeki desenleri oku diyor..
Oturuyorum bir köşeye.. gözlerim hep sende..
Öyle uzak.. öyle derinsin ki bana..
Sanki yokmuşum gibisin..
Sanırım Nişanlanmışsın.. parmağında bir yüzük..
Ölüm diyorum.. nerdesin...Kurtar beni bu yokluktan..
Ağabeyin çağırıyor beni..
Elinde gül ağacından yapılmış üç tane 'Ney '
Birini Kendisi Üflemeye Çalışıyor.. diğerini ben..
Her nefeste boşalıyor ciğerimdeki acı..
Hangi notaya bassam sen çıkıyorsun karşıma..
dahada acıyor canım..
iki damla yaş süzülüyor gözlerimden..
bu hale tahammülüm yok.. izin alıp atıyorum kendimi dışarı..
tekrar sokağına iniyorum.. bir uçurum bulup düşüyorum dibine..
her düşüşümde seni görüyorum..

Yağmur var.. Hava soğuk.. üşüyor kalbim..
Uyanıyorum birden.. saate bakıyorum
uyuya kalmış zaman.. sabah ezanı okumuş..
Birazdan aydınlanır hava..
Gök yüzünü sarmış; yağmur dolu bulutlar..
Günlerden Pazar..
Yokluklardan sen..
Ben ağlayamazsam eğer...
Bulutlar Ağlayacak.....

Bu sonbahar sabahı.. hüznün entarisini giymişken şehir..
yapraklar sararmaya başlamışken..
ve ben soluyorken yavaş yavaş..
Ne olur sevgili..
Girme düşlerime..
dahada kanatma beni..
Hayallerde senin.. düşlerde senin.. Kalbinde senin.. ruhunda senin...
bana hiç bir şey bırakma..
Acı'dan başka...
Kentim var benim.. biliyorsun belki..
Ölü Kentim..
oradayım işte ben..
hadi sevgili....
git artık düşlerimden...

İbrahim İNECİK


[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]