Mavi ile tanışma /İbrahim İnecik

[İBRAHİM İNECİK]

Mavi ile tanışma /İbrahim İnecik

Her şey bir Camii avlusun da başlamıştı..
Fatih'te akşam üzeriydi ,avlu kalabalıktı ..
Bahçe duvarına oturmuş gelmesini bekliyordum.
Heyecanlıydım , hani içi içine sığmaz ya insanın öyleydim işte..
Kapıda bir karartı görsem , gölgenin biri düşse içeri
Kalbim titremeye başlayıp - 'tamam , geliyor..' deyip
Ürkek bir güvercin edasıyla ayaklanıp gözlerimi kısarak 'o'na yöneliyordum. Sonra kapıdan bir başkası içeri giriyordu , zaten hep aynı şey herkes gelirdi ama o yoktu.
'Mavi' yi beklerken , aslında birazdan göreceğim o bir gözün tüm ömrümü alacağını bilmiyordum ,
İnsan bu, Müneccim değil ya dostum !!
Her neyse , aradan on beş dakika geçmişti ki daldığım düşlerden naif bir ses ile uyandım ,
Camii avlusundaydım Fatih türbesinin hemen arkası , gelecek olanı bekliyorum , gelmek bilmiyor , hayaller kuruyorum , dalıyorum düşlere derken Kulaklarımdan girip ruhumun iç 'Acı'larında patlayan o ses ile ürpererek uyanıyorum..
Karşım da o , yani 'Mavi' .. O da heyecanlı duruşundan sesinden belli..
Oturduğum yerden kalkıyorum hemen tam karşısına geçip gözlerinin içine sancak kırıyorum 'Rota Aşk , yelkenler Fora...''

...
...

İlk anlar tedirginlik doludur insan , beraberce yürüyoruz 'Balat' sokaklarından 'Haliç' kıyısına doğru..
Kıyısız kalmış kalbimin okyanusu ile yürüyoruz, bir hayatı tutsak alacak Aşk ile , habersiziz her şeyden ...
Ben soruyorum , o soruyor karşılıklı sualler , cevaplar ..
gülümsemeler , espriler , ama ben donuk hallerimden birini geçirmiş sırtıma sebepli fırtınaların içine çoktan düşmüş bulunmaktayım.
İç sesim sağır edecek kadar yüksek sesle konuşuyor benimle
-'Acaba o da benim bulduğumu bulmuşmudur ?
Acaba o da benim hissettiğimi hissediyor mu ?
Umarım sıkılmıyordur yanım da..''
Cümle üstüne cümle kuruyor içimi kemirip duruyor bu sesler..
Ve işte 'Haliç'teyiz... Denize nazır bankın biri boş bizi bekliyor..
İşaret ediyorum 'Şuraya oturalım mı ? ' diye ..
Gidip oturuyoruz..
Akşam üzeri , güneş batmak üzere ufuk kızarmış , hafif bir rüzgar var ,Balat İskelesine vapur yaklaşıyor sessiziz , izliyoruz ..
İlk kim söze girecek diye bekliyoruz..
Aslında işime geliyor faili belli bir huzur kaplamış içimi ,
Araf dedikleri bu olsa gerek , sonsuz ve umutlu bekleyiş.
Sanki dilinden dökülecek ilk harf ile kalbinin Cennetine gireceğim gibi veya ilk tebessümün de hayatı yani o 'An'ı dondurup kalacakmışım gibi hissediyorum , hiç bitmesin hiç kalkmayalım bu banktan ,
İskeleye hep vapurlar yanaşsın , bu rüzgar hep essin , tenlerimiz hep üşüsün ama ..
neyse..
İstekler bitmez ki hiç ..
Derken beş dakikalık bir sessizlikten sonra söze ilk o girdi..
Kendinden , hayallerinden bahsetti..
Ben diz kırıp önünde usulca dinledim , kaderi de alıp karşıma
'iyi dinle bunları ey kader , sakın yanlış bir şey yazma ' der gibi..
söyledikleri o kadar sade duru akla yatkın ve tam da benim söylemek istediklerim gibiydi..
'- olur..' dedim kendimi tutamayarak sözünü kesip ,
'- ne dersen olur , zaten aynıyız ikimiz fazla söze ne hacet,
Seviyorum ki ben seni , ilk gördüğüm An zaten tutulmuşum sana
tüm sözler , kuracağımız her cümle fazlalıktır artık , eğer senin içinde de varsam ben, boş ver her şeyi gel susalım beraber ,
Denizi izleyelim bak Haliç'e dalgalar çarşaf misali , için de kim bilir kaç milyon çeşit yaşam , Aşk, barındırıyor .Burası bizim de mekanımız olsun Haliç bizi de saklasın koynun da , bu bank , iskele , ağaçlar gökte ki yıldız , Şahitlik etsin bize..'' dedim..
soluksuz ve soluk bir halde dinledi beni
Suretinde Mütebessim bi ifade vardı , ( bu halini gördüğümden beri
En çok sevdiğim suret tipidir Mütebessimlik ) yutkun du , dönüp bana '' - tamam '' dedi..
'- Şahittir şu an bizi gören her şey .. ve 'O' şahittir sözlerine,sakın ola ki sözünden geri dönme..' dedi..
Kalbim duracakmış gibi hissettim , bir elim de 'ay' vardı diğerin de 'Güneş' ikisini de attım denize , ne gerek vardı ki zaten 'Mavi' girmişken gönlüme..
Vakit geç olmuştu , geldiğimiz yollardan döndük geriye,
Artık hiç bir şey söylemiyorduk , beceremiyorduk konuşmayı
'susmak en büyük kelimeydi dilimiz de , Hissetmek vardı işin için de..''
her ne olduysa şöyle dedim ' Bir sus de bana , ömrümce sana susayım'' tebessüm etti.. Gamzelerin de mutluluk birikmişti gözlerinde yaş , bakışların da ''AŞK' ..
''sus'' dedi , sustum..
Ve başladı hikaye....

İbrahim İNECİK -- 'Mavi ile Tanışma ''

[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]

[Medineweb]

uzun zamandır yazmamıştınız sitede hoş geldiniz tekrardan

mavi ile tanışmanın devamıda gelir inş.

[İnadına!]

Yürek var,
kalem var,
beceri var,
sesli düşünme var.

böyle nefis ziyafet çıkar ortaya.