Hz. Musa (s.a) Ve Nankör Kavmi

[lunatik]

Hz. Musa (s.a) Ve Nankör Kavmi

Hz. Musa ve Nankör Kavmi

Yarın Ümmetini şikayet edecek kaç peygamber var diye sorulsa, Bunların en başında Hz. Musa (s.a)
gelirdi herhalde. Öyle nankör bir kavime gönderilmişti ki firavunla mücadelesi zaten kıyasıya geçmekteyken
kavmi ona destek değil köstek oluyordu adeta.

Tefsirlerde yazdığına göre Hz. Musa çok heybetli, iri cüsseli ve çok sinirli bir insanmış. Hatta sinirlendiğinde
o kadar kızarmış ki başındaki takkesi tutuşurmuş. Bu yüzden kavmi onu pek tutmaz.
Ondan daha yumuşak olan kardeşi Harunu severlermiş. Öyle yüzsüz bir kavim ki Hz musa ile harun ibadet etmeğe dağa çıkmışlardı.
Hz harun orada ölüverdi. Hz Musa tek başına dönünce. Kavmi:
"Harunu sen öldürdün! Çünkü biz onu seviyorduk sana ise mesafeliydik diye onu öldürdün" bak! bak! bak!. şu kavme bak!

bununla da bitmiyor Hz musa'nın kavimnden çektiği. Onları firavunun azabından kurtarmıştı da çöllere düşmüşlerdi.
yiyecekleri azalınca kavmi: "musa rabbine söyle bize yemek indirsin!" dediler. Hz Musa da dua etti.
Allah onlara her gün, bıldırcın eti ve kudret helvası gönderiyordu. Ama nankör kavim bir kaç gün sonra şikayete başladı:
"Musa et ve helva yemekten bıktık. Patlıcan domates biber falan yok mu göklerde" demeye getirdiler. bu kadarına da pes.

Musa (a.s) bu lanet kavimle uğraşmanın ödülünü ahirde alacaktır elbet. bir keresinde de öyle bir nankörlük
etmişlerdi ki akıllara ziyan. bu ne küstahlık bu ner cüret bu nasıl bir iman. Savaşmaları gereken yerde:
"Musa sen rabbini de al savaşın, biz bura bekliyoruz. yenince haber edin de şehre giriverelim"

[B]demişler ve yüzsüzlüğün son Raddesine varmışlardı.
Rabbim Musa (a.s) nin imtihanı da kendisi gibi büyüktü. Ona da Rahmet eyle cennette Ona komşu olanlardan eyle bizi. amin.

erecek!

[inzar]

Rabbim Musa (a.s) nin imtihanı da kendisi gibi büyüktü. Ona da Rahmet eyle cennette Ona komşu olanlardan eyle bizi. amin.
amin..inşaallah..
paylaşımların için sağolasın..

[ayel]

Musa (a.s), Tih çölünde, Harun (a.s)'dan sonra öldü. israiloğullarını Arz-i Mukaddes'e sokamadı. Öldüğünde yüz yirmi yaşında idi. Buhârî, onun ölümü ile ilgili olarak şunları rivayet ediyor: "Ölüm meleği geldiğinde, Musa (a.s) onun yüzüne dikkatle baktı. Canını almaya gelen Azrail (a.s) korktu ve gözü karardı. Sonra: "Yarabbi, beni bir kuluna gönderdin ki, ölmek istemiyor" diye tazarru eyledi. Allah Teâlâ, o hali üzerinden kaldırarak, tekrar Musa'ya gönderdi: "Söyle, sayılı olmak şartıyla istediği kadar yaşasın". Hz. Musa: "Yarabbi, sonra ne olacak?" dedi. "Öleceksin" buyuruldu. "Öyle ise ölüm simdi gelsin" niyazında bulundu. Sonra Allah Teâlâ'dan, kendisini bir taş atımı Beyti Makdis'e yaklaştırmasını, orada ölmesini ve oraya gömülmesini istedi. Ebu Hureyre (r.a) söyle diyor: "Rasulullah (s.a.s): "Eğer ben sizinle beraber orada bulunsaydım, onun yol kenarında ve kızıl bir kum tepesinin yanında bulunan kabrini size gösterirdim" buyurdu".

[ayel]

Hz.Musa'yı Isıran Karınca

Hz. Musa a.s., köy köy, şehir şehir dolaşıp; insanlara Allah'ın dinini öğretirken, bir gün yolu Allah'ın, ceza olarak bütün halkını yaktığı bir köye düştü ve:


"Ey Rabbim" dedi. "Bu köyde yaşayanlar arasında çocuklar, günahsız, suçsuzz kimseler ve hayvanlar da vardı. Sadece suçluları ve günahkarları cezalandırabilecekken, böyle yapmayıp tüm köyü cezalandırmışsın. senin şefkatin ve acıman sınırsıdır ve sen tüm canlılara bu şefkatinle davranırın. Sen işlerini de bizim aklımıızn eremediği yüksek bilginle yaparsın. Buna olan inancım tamdır. Fakat ben merak ettim; günahkarlarla beraber masum insanları niçin yaktın?" diyerek,fazla oyalanmadan, yoluna devam etti.

Bir müddet sonra hem bir şeyler yemek, hem de yol yorgunluğunu biraz olsun üzerinden atmakbir ağacın altına oturdu. Ağacın az ötesinde büyük bir karınca yuvası vardı. Karıncalar harıl harıl çalışıyordu. Bu karıncalarda bir tanesi gelip dinlenmekte olan Hz.Musa aleyhisselamı ısırdı. Musa a.s karıncaya öfkelendi Yerdeki kurumuş odunlardan birini ateşle tutuşturdu, geldi, tüm karınca yuvasını ateşe verdi. Tüm karıncalar yanarak öldü. Musa a.s bildiren dini hükümler arasında karınca yakmak günah değildi.


Bunun üzerin Allah (c.c) şöyle seslendi:


"Ey Musa! Seni sadece bir tek karınca ısırmışken, sen bütün karınca yuvasını ateşe mi verdin. Bir karınca yüzünden koca karınca ülkesini her ana hamde eden, beni en güzel sözlerle öven bir toplumu yakıp yok ettin, öyle mi?"


Hz.Musa a.s. gerek kendi gördüğü karşısında söyledikleri, gerek yaptığı karşısında Cenab-ı Hakk'ın seslenişinden öğrenmiş oldu ki;


Suçlularla beraber olanlar, kendileri suçsuz olsalar dahi aynı cezaya uğrarlar. Ancak Allah c.c. hesap gününde onları birbirinden ayırır, her birine hak ettiği karşılığı fazlasıyla verir.



Bizler de kötü insanlarla beraber olmamalı, onların yaşadıkları yerlerde bulunmamalıyız. Bulunmak zorunda kalırsak onları uygun bir lisan ile uyarmalı, oradan bir an önce uzaklaşmaya bakmalıyız.


Kaynak: Büyük Dini Hikayeler, İbrahim Sıddık İmamoğlu, Osmanlı Yayınevi<

[Tuba_]

Allah razi olsun...