Günümüzde müslümanlık

[umut628]

Günümüzde müslümanlık

Yüce Allah, bizleri neden var etti? Hemen Kur’an-ı Mu’ciz-ül Beyan’a başvuralım. “O, hanginizin daha güzel iş yapacağınızı denemek için ölümü ve hayatı yarattı. O, üstündür, bağışlayandır.{Mülk Suresi 2.ayet} “Bir diğer ayet-i kerime:”Ben cinleri ve insanları ancak Bana kulluk etsinler diye yarattım.{Zariyat Suresi 56.ayet}” Rabbimiz bizi O’na ibadet etmemiz için ve imtihan için var etmiş. Bize Kur’an ve Peygamberi anlayacak akıl vermiş, bizlere yol gösterici olarak 2 kaynak göndermiş. Mesela, gözlerimiz var ama ışık olmadan çıplak gözle görebiliyor muyuz? Hayır. Bir güneşe, bir aydınlatıcıya ihtiyaç var, zifiri karanlıkta gözlerini al cebine koy, bir işe yaramaz. Aynen böyle aklın da, Kitap ve Peygambere ihtiyacı var. Onun için, her şeyin sahibi, acıyan, yarattıklarına karşı çok merhametli Rabbimiz, bu dünyaya gelişimiz ve nasıl yaşayacağımızı öğrenmek için ne gerekli ise Kur’an ve Peygamber vasıtasıyla bildirmiş, ne kadar şükretsek azdır. Gayemiz ibadet evet sadece ibadet. Evet şu kısa hayatta tek amaç, Allah’a ibadet. İbadet deyince aklımıza, hemen namaz, oruç, hac geliyor. “Eee… bunlar için de genciz, emekli olmadık.” Evet, bu yanlış bir ibadet anlayışı.

İbadet, kulluk, tabi olmak, itaat etmek, boyun eğmek, tevazu göstermek, daha açık bir ifade ile: Kişinin bir kimseye, ona isyan etmeden, ondan yüz çevirmeksizin, mukavemet göstermeden, itaati ve boyun eğmesidir. Demek ki, ibadet bu…İtaat, ama sırf namaz ve oruçla değil, hayatın her bölümünde itaat ve boyun eğme, hem de karşı gelmeden itiraz etmeden. Tüm sosyal hayatımızda, evlenmemizde, ticaretimizde, kanunlarımızda…Evet, hayatın her bölümünde Allah’ın istediği gibi yaşıyorsak, ibadet etmiş oluruz. Kendi hevamızdan uydurduğumuz zanlarla değil. Yoksa sadece Cuma’ya veya hacca gidip de ardından başörtüsüne karşı gelirsek, yalnız Allah’a ibadet etmiş olmayız. Yahut camilerde ve mezarlarda, Allah’ın istediği şekilde hareket edip, dünya ile ilgili işlerde, Allah’tan başkasının istediği gibi hareket edersek, yalnız Allah’a ibadet etmiş olmayız. Kendimizi aldatmayalım. İslam dininin sahibi olan Allah, her şeyi bilen Allah, devlet işinden anlamaz olur mu? Anlamaz diyen Müslüman olur mu? Kendimizi ve milleti aldatmayalım. Müslümansanız, her konuda Allah’a itaat edin. Evet, insan, inanç, ibadet ve sosyal hayatında kime uyuyorsa ve böylece kimin ilkelerine boyun eğiyorsa onun kuludur. İnsan olarak yaratılış itibarı ile mutlaka birine bağlı olacaksın. Ya maddenin kulu, ya kadının kulu, ya rütbenin, ya makamın kulu, ya da kulların kulu. Peki, niye seni yaratan, yok iken var eden, bu kadar nimetleri veren, yarın huzuruna çıkıp hesap vereceğin Allah’a kul olmuyorsun?

Bir bakalım bugün Kur’ anı nasıl anlamışız? Arabamızda asılı durursa kaza yapmayız, evde asılı durursa eve hırsız girmez, ticarethanede asılı durursa kazancımız bol olur, yakınların ölünce mezar başında okursun, kim daha güzel okuyor diyerek yarışmalar düzenlersin. Hocaların ekmek teknesi olsun geçinsinler değil mi? Farkında iseniz bugün genel olarak dünyada kuran sadece okunan bir kitap haline gelmiş, yaşanan kitap değil. İyi Müslüman olduklarını iddia eden politika için hacca gitmekle bazen de namazda görünmekle Müslümanız diyen idareciler kuranın okunmasına izin vermişler fakat hayat nizamı olmasına müsaade etmemişler. Okulda, eğitimde, mecliste, sosyal hayatta, hatta camide bile. Allah’ın dediği oluyor mu? Kendine gel ey Müslüman! Ya Müslümanım deme, ya da gerçek Müslüman ol. Kendimizi aldatmayalım. Önce inancımızı, sonra yaşantımızı kontrol edelim bir gün Allah’a döneceğiz inancımız yaşantımız Allah’ın dediği gibi olsun. Toplum bizi Müslüman olarak kabul edebilir nüfus cüzdanımızda Müslüman yazabilir bütün bunlara rağmen Allah’ın istediği gibi yaşamamışsak tüm saydıklarımız hiçbir şey ifade etmez ve bizi kurtarmaya yetmez. Acaba neyimize güveniyoruz? Bak kardeşim ben şoförüm desem ehliyetim de olsa arabayı kullanmasını beceremezsem şoför olur muyum olmam öyle değil mi? Peki neye nasıl inandığımı bilmesem ve hayatımda uygulamazsam hatta İslam’a zıt yaşasam bir futbol takımı ile ilgilendiğim kadar dinimle ilgilenmezsem Rabbimi sıfatlarıyla tanımazsam ardından da kalbim temiz dersem Müslüman olur muyum? Ölüm gelmeden eyvah demeden kendimize gelelim. Müslümanın ölçüsü kuran ve sünnettir. Evet, istesek de istemezsek de Allaha döneceğiz. Hem de malı mülkü bırakıp Allaha hesap vereceğiz “İnsanlar, “İnandık” demekle imtihan edilmeden bırakılacaklarını mı zannederler?{Ankebut Suresi 2.ayet} “İnandık demekle iş bitmiyor, imtihanı başarmak gerekli. Basit dünyevi imtihanlar bile kolay kazanılmazken ebedi hayat imtihanı kolay olur mu?

Kendini aldatma.

Ahmet Kayak

[GÖKCEN_AZRA]

Allah Teâlâ'nın yüce ve kâmil sıfatları vardır,
bunlardan biri de yaratma sıfatıdır.
Bu sıfatın âtıl olması, hiç olmaması gibidir,
faal olması ise devamlı yaratmanın bulunmasını gerektirir.
Allah yaratandır, en güzel yapandır, mutlak iyilik, güzellik ve kemaldir.
İşte bu sıfatların eseri, tecellîsi (ilgili olduğu yerlerde eserlerinin görülmesi) diğer varlıklar arasında insanın da yaratılması sonucunu doğurmuştur.
İnsan Allah'ın, birden fazla sıfatının tecelli ettiği,
eserinin görüldüğü bir varlıktır, yaratılmışların -bu bakımdan- en kâmilidir.
Yaratılış amacına uygun olarak varoluşunu gerçekleştirdiği takdirde
(yani Allah'ı bilme, O'na inanma ve O'nun rızasına uygun bir hayat geçirme amacını gerçekleştirmesi durumunda) insan,
dünya ve ahirette mutlu olacak, Allah Teâlâ'nın nice sıfatlarının eseri onda tecellî edecek,
ilâhî güzelliklerin -deyim yerinde ise- kopyası, yansıması onda gerçekleşecek,
ölümden ve kıyametten sonra gelecek/yaşanacak olan ebedî ahiret hayatında ise yine Yüce Mevlâ'nın ebedîlik sıfatının insancası yaşanacaktır.
hayreddin karaman

[bedev yıldırım]

Ey insan! Yaşıyorken, hem de Kur’ân çağında;
Çırpınıp duruyorsun, cehâlet batağında.
Kalbin katı, gözün kör, başın kibir dağında
Kur’ân sana gel diyor, bak bendedir adresin,
Ey eşref-i mahlûkat ! Daha Kur’ân ne desin !


Özgürce seçmen için, iki yoldan birini;
Apaçık bildiriyor, bütün âyetlerini.
Ya Peygamber, ya şeytan.. Seç diyor rehberini;
Öyle seç ki; sırattan rüzgar gibi geçesin,
İlle şeytan diyorsan.. Daha Kur’ân ne desin !


Ya Cennet bahçesidir, ya ateştir o mezar,
Mekân var mı dünyada, öyle derin, öyle dar?
Hiçbir şey yakın değil, insana ölüm kadar.
Diyor ki; hesabı var, aldığın her nefesin;
Mezarlar konuşurken..Daha Kur’ân ne desin !

Malın, mülkün, şöhretin, dünyada herşeyin var;
Ya dünyadan Rabb’ine, götürecek neyin var?
Bana yeter diyorsan, şu üç günlük îtibar;
Bir dördüncü gün var ki; çok çetindir bilesin,
Bunlar masal diyorsan.. Daha Kur’ân ne desin !


Âyet diyor ki; eğer, dağa inseydi Kur’ân;
Paramparça olurdu.. Dağ Allah korkusundan.
Hangi insan durup da, ibret almaz ki bundan?
Sen ki, bir dağ yanında, ne kadar da cücesin,
Haddini bilmen için.. Daha Kur’ân ne desin !


O münezzeh ruhundan, ruh vermekle insana;
Erişilmez bir şeref, bahşetti Allah sana,
Ne kadar sevdiğini, buradan anlasana !
Sen ki; taparcasına, kendine kul kölesin,
Nefsini put yapana.. Daha Kur’ân ne desin !


Bir gün var ki; çok yakın, dağların yürüdüğü,
Göklerin, güneşleri önünde sürüdüğü,
Kâinatı toz duman, dehşetin bürüdüğü;
Kıyâmet senaryosu, oyun değil bilesin;
Hâlâ ürpermiyorsan.. Daha Kur’ân ne desin !


O büyük mahkemede, bütün diller susacak;
Konuşacak bu defa, göz, kulak, el, kol, bacak.
Uzuvlar birer birer, haramları kusacak;
Açılacak önünde, defterleri herkesin;
Kendine gelmen için.. Daha Kur’ân ne desin !

O gün, buyruk verenler, buyruğa baş eğecek,
Cehennem öfkesinden, köpürüp kükreyecek,
Ve doldun mu dedikçe, daha yok mu diyecek;
Yandıkça o deriler, değişecek bilesin;
Hâlâ secde yok ise.. Daha Kur’ân ne desin !


Gör ki, dünya sırtında, nice insan taşıyor;
Kimi yaşarken ölmüş, kimi ölmüş yaşıyor.
Kimi Arş-ı Âlâ’ya dolu dizgin koşuyor;
İşte Cennet.. İşte sen.. Gayret et ki giresin;
Ey Eşref-i mahlûkat ! Daha Kur’ân ne desin !