seni çok özledim annem

[Seyyid]

seni çok özledim annem

Kainatin Itinayla Kurulmus Bu Düzeninde Hazir,Senin Yerin...
Nede Güzel Kokuyordu Bana SIMSIKI Sarildiginde O Tenin,
Cennetin Sularinda Yikanmisdi Sanki,Beni Oksayan O Ellerin...
Nede Güzel Sesleniyordun Bana Bir Zamanlar,
Sabahlari Okula Gönderirken,Nede Güzel Bakiyordu Bana O Gözlerin ..

Boslugun Dolmuyor, Kokun Gitmiyor Bu Evden Anne,
Her Gece Ariyorum Ellerini,Bakiyorum Resimlerine,
Hergece Öpüyorum Birtanesini,Bastiriyorum SIMSIKI Gögsüme,
Dört Mevsim Durmaksizin Akitiyorum Gösyaslarimi Bir Pinar Gibi,
Haykiriyorum Susmaksizin,Oyuncagini Kaybetmis Bir Cocuk Gibi,
Bana Bakan O Gözlerini Ariyorum Simdi Anne,
Sensiz Olmuyor, Aci Veriyor Bana Bu Hayat,
Nerdesin Be Anne,Gel Kurtar Beni,Gelde Al Yanina Be Anne

Hatirliyorum da, Hic Unutmam O Cocukluk Günlerimi,
Usulca Odama Girip, Üzerimden Düsen Battaniyemi Cektigin O Günleri,
Beni Uyandirmadan Hafifce Egilip, Yanagima Kondurdugun O Buseyi,
Hele O Özledigim Cennet Kokusu Var ya Anne.?
Iste Onu Cekiyorum Icime,Bir Nefes Gibi Hergece,
Saat Gecde Olsa Ozaman Anca Yatabiliyorum Be Anne...

Biliyorum Simdi, Buralarda Biryerdesin,
Hatta Yani Basimda Biryerde,Beni Dinlemektesin..,
Bir Sicaklik Vuruyor Yüzüme Anne,Sahi Suan da Nerdesin.?
Kapattim Bak Gözlerimi,Uzattim Kollarimi, Actim Ellerimi,
Ariyorum Suanda Odamda,Hani Eskiden Beraber Oynardik ya,Neydi Ismi,

Hani Ebe Sen Olurdun, Ben Kacardim, Sen Beni Kovalamakdan Yorulurdun,
Bak Simdi Sira Bende Anne, Bak Simdi Benim Ebe,
Hadi Bak Uzattim Kollarimi Sana, Actim Ellerimi,
Hadi Masuscukdan Dokundur Bana, O Güzel Ellerini,
Hadi Bir Kez Olsun Görün Bana, Ne Olur Birkez Olsun Seslen Bana Be, Anneeeee...

En Kiza Zamanda Bir Yer Ayir Banada Yaninda,
Elbet Birgün,Bende Gelicem Nasil Olsa Yanina,
Biliyorum Suanda Beni Dinliyorsun,
Ve Biliyorum ki Bunu Sende Cok Istiyorsun,
Seni Ariyorum Anne,Sesinden Yoksun Bu Kücücük Odamda..
Seni Ariyorum Hergece, Neredesin Be Anneeeee..


Seni Özlüyorum Cennet Kokulum,
Gittigin Günden Beri,Ne Varligim Belli, Nede Yoklugum..
Senin Hasretin Bambaska Be Anne,
Seni Ariyorum..Hergece Seni...Cagir Beni Yanina ' Gel ' de..
Ne Olur ' Gel' de, Seni Özlüyorum, Nerdesin Be Anneeeee...!!
alıntı

[Esma_Nur]

Anaya Doyulmazki



Her akşam çalar kapıyı
Dudaklarında bir şarkı
Evim evim güzel evim
Seni ne çok özledim
Güler yüzlü , zeytin gözlü
Bir peri bir melek sanki

Sokulur sıcacık koynuna
Annem annem güzel annem
Hep benimle ol ne olur
Bu dünyayı sensiz ne edem
Hep yüreğinde aynı gaygı
Bir daha görmeyecek sanki

Göz yaşıyla ıslatır saçlarını
Tarar parmaklarının arasında
Bir öpücük kondorur yanağına
Bir daha , bir daha ,bir daha
Sarılır boynuna , koklar tenini
Doyamaz ,anaya doyulmaz ki

Bir ayrılık korkusu doğar içine
Güveni kalmadı ne bugüne ne yarına
Bir ağrı saplanır küçücük yüreğine
Öper doyasıya basarak bağrına
Bulutlar çözülür birden gözlerinde
Doyamaz ,anaya doyulmaz ki




İdris Akmetin

29.05.2008 Saat: 10:15


RABBİM HEPİMİZİN ANASINA HAYIRLI UZUN ÖMÜRLER VERSİN İNŞ

[_bülbül_]

Aney

Bu akşam aklıma yine sen geldin
Dersi bıraktım çalışamadım.
Saat 1'e geliyordu Aney, yatamadım
Uyku gözüme girmedi
Sen bu saatlerde benim beşiğimi sallardın
Uykunu harab ederdin benim için
Ağladığım zaman, sancılandığım zaman
Kalkardın, süt verirdin, nane kaynatırdın
Aney, canım aney, kurban aney
Hayalin önümde şimdi anıt gibi durur
Sen şimdi leğenin başına oturmuş, hamur yoğuruyorsun
Yarın ekmek yapacaksın, akşama kadar
Gözlerin tezek dumanından yaşaracak
Alnında ter bulgur bulgur kabaracak
Sıcak bazlamalar yapacaksın.
Ben orda yokum ağlayacaksın
Ağlama Aney ağlama, gündür bu, nasıl olsa geçer
İnsan insana tez kavuşur.
Ben sizi hiç unutmadım, hiç unutmayacağım
Ben okuyorum Aney okuyorum mühendis olacağım
Sana yeni yeni avizeler alacağım
Dedim ya okuyorum mühendis olacağım
Mektubunda diyorsun ki; bu gece çiğ köfte yaptık
Lokmalar boğazımdan geçmedi
Her sofraya oturuşumuzda senin yokluğun belli oluyor
Biliyorum Aney biliyorum, Senin kalbin ipek gibidir
İncedir, yufkadır, benim yokluğuma dayanamazsın
Özledim diyorsun benim için.
Ben de özledim seni
Babamı da, bacımı da, gardaşlarımı da
Karayazılı memleketimi de
Hepinizi özledim, özledim ama gel gör ki
Kader bu elvermiyor, ne yapacaksın
Rıdvaniye'de sela şimdi
Sisleri perde perde dağıtan bir ses
Sonsuzda Allah'a ulaşan bir yankı
Bir ezan sesiyle uyanır insanlar, yorgun gecede
Uyanır herkes
Köyden şehire saman taşıyan
Deve kervanları gelir bu saatte
Çıngırak sesleri geceyle gündüzü birleştirir
Sabah olur, babam erkenden işe gider
Aney evimiz yine o yokuşta mı?
Dar sokaklar, taş duvarlar arkasında mı?
Eskisi gibi yıkık dökük mü gene?
Ah! Aney Ah! unuttum inan evimizin şeklini
O ev denen köstebek yuvalarını
Kerpiç damları, kuyu suyunu, sıra gecelerini,
Bağ yapılarını...
Yağmur dualarının anılarını yitirdim
Hele sen buraya bir gel de gör
Sonsuza uzayan gökdelenleri, sıra sıra taksileri
Geceleri renk renk ışıkları, denizde vapurları
Balıkçıları, kızları, erkekleri, insan selini
Ama benim hiç birinde gözüm yok
Ne kızlarında, ne taksilerinde, ne de gökdelenlerinde
Benim aklım sizde ve memleketimde...
Ben okuyorum Aney, okuyacağım,
Göreceksin bak mühendis olacağım.
Bizim orda, Ezo gelin, türkü türkü uzanır
Düğünlerde davullar vurulur
Zılgıtlar çalınır, lorke, delilo oynanır
Böylesine gitar denen çalgıyla
Sabahlara kadar ye ye ye diye bağırmazlar
Değil mi Aney
Hani yaz geldi mi, evimizin o küçücük penceresine
Bir çift yusuf tutan kuşu konar ya,
Hani asmamız üzüm tutar, sumaklar sakızlanır
İnsanlar çalışır, harıl harıl kış için
Güneş yandırır o kavruk yüzlerini
Hani sen elinde sıtıl, suya gidersin
İşte o zaman geleceğim, bekle beni...
Ah Aney daha neler var neler sana yazamadığım
Mektubumu burada bitirirken,
Beni büyüten ellerinden, binlerce kere öperim
Canım Aney, Kurban Aney, Can Aney.......

[Esma_Nur]

Analık nedir Annem?” derdim de anacığıma; “Ben ol da bil” derdi.

Ben ol da bil!
...
“Sen” oldum annem bak!..

“Sen” oldum ve bildim neymiş bu işin yürekcesi..

Hani “Köpekler bile “ana” olmasın” derdin ya hep, o ızdıraplı yüreğinle, o engin şefkatinle..

Anlamazdık o zaman biz zamâneler..

“Zor kızım, çok zor analık” derdin ardından derin bir iç çekişle..

Zormuş anam..

Ana olmak “Hiç” ken “Hep” olmakmış meğer..Çoğalmakmış durmadan..

Dünyaya meydan okumak, mazi ve istikbâli sırtlamak, pervâsız bir gözü karalıkmış..

Zormuş Annem..Olduk, gördük, bildik bak..

Ana olmak meğer; Kor ateşlerde üşümesi, kara kışlarda buz kesmesiymiş yüreğin..

Hep; “Ben!” derken,
Artık; “O”, “İllâ O!” demesiymiş..

Hiç varmayacağı kapıları çalması, hiç ederek ömrünü, adanmasıymış..

Hiç kızmaması yüreğin, almayı hiç düşünmeden hep vermesiymiş..

Hep sarıp-sarmalaması, hiç hesap sormadan, hep dost hep yâr olmasıymış..

Zormuş Anam..

Meğer ölümüne bir kara sevdaymış analık..

Olduk, gördük, bildik bak..

alıntı