Hz.Ebubekir Hakkında Hadisler

[KuM TaNeSi]

Hz.Ebubekir Hakkında Hadisler

4348 - Hz Aişe radıyallahu anha anlatıyor: “Ebu Bekr Radıyallahu anh, Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm’ın yanına girmişti

Aleyhissalatu vesselam:


“Müjde (Ey Ebu Bekr!) Sen Allah’ın ateşten azad ettiği kimsesin!”
buyurdular İşte o günden itibaren Hz Ebu Bekr, Atik (azadlı) diye isimlendirildi”
Tirmizi, Menakıb, (3679)

4349 - Ebu Hüreyre radıyallahu anh anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki:

“Cebrail aleyhisselâm yanıma gelerek elimden tuttu ve bana ümmetimin gireceği cennet kapısını gösterdi”

Hz Ebu Bekr atılıp:

“Ey Allah’ın Resulü! Ben o sırada seninle olmayı ne kadar isterdim, ta ki ona ben de bakayım!” dedi

Aleyhissalatu vesselam:

“Ey Ebu Bekr, ümmetimden cennete ilk girecek kimse olman sana yetmez mi!” karşılığında bulundular”

Ebu Davud, Sünnet 9, (4652)

4350 - Yine Ebu Hüreyre radıyallahu anh anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki:

“Nezdimizde bir eli(ihsanı) bulunan hiç kimse yoktur ki, o ihsan sebebiyle biz ona (misliyle veya daha fazlasıyla) karşılıkta bulunmayalım Ancak Ebu Bekr bundan hariç Çünkü, onun nezdimizde yardım varsa da, onun karşılığını Kıyamet günü ona Allah verecektir Bana Ebu Bekr’in malı kadar kimsenin malı faydalı olmadı Benim müslüman olmasını teklif ettiğim herkesten bir zorluk gördüm, Ebu Bekr hariç Zira o teklifim karşısında hiç tereddüd etmeden kabul etti Eğer kendime bir dost (halil) ittihaz etseydim, mutlaka Ebu Bekr’i dost edinirdim Haberiniz olsun, arkadaşınız Allah Teâla’nın dostu (halilullah’tır)”

Tirmizi, Menakıb, (3662)

4351 - Ebu Sa’id radıyallahu anh anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm (bir gün) halka hitap ederek buyurdular ki:

“Allah Teâla Hazretleri bir kulunu, dünya ile nezdindekini tercihte muhayyer bıraktı O kul, Allah’ın nezdindekini tercih etti”
Bu söz üzerine Hz Ebu Bekr ağlamaya başladı Biz, Aleyhissalatu vesselam’ın, Allah tarafından muhayyer bırakılan bir kul hakkında verdiği haber sebebiyle onun ağlamasına hayret ettik Meğer, muhayyer bırakılan o kul Aleyhissalatu vesselam’ın kendisi imiş Meğer bunu en iyi anlayan da aramızda Ebu Bekr imiş
Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: “Sohbetiyle olsun malıyla olsun bana en ziyade ikramda bulunan Ebu Bekr’dir Eğer, ben Rabbimden başkasını halil (dost) tutacak olsaydım, mutlaka Ebu Bekr’i halil edinirdim (Allah arkadaşınızı kendine halil kıldı) Ancak (aramızda) İslam kardeşliği ve İslam muhabbeti var ((bu) efdaldir)
Mescide açılan (hususi) hiçbir kapı bbırakılmayıp, hepsi kapatılacak, sadece Ebu Bekr’in kapısı açık bırakılacak”
Buhari, Fezailu’l-Ashab 3, Menakıbu’l-Ensar 45, Mesacid 80; Müslim, Fezailu’s-Sahabe 2, (2382); Tirmizi, Menakıb, (3661)
4352 - Ebu’d-Derda radıyallahu anh anlatıyor: “Ben Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm’ın yanında oturuyordum Derken, Ebu Bekr radıyallahu anh elbisesinin eteğini tutarak çıkageldi Öyle ki, dizleri açılmış durumdaydı Aleyhissalatu vesselam (onu bu halde görür görmez):

“Arkadaşınız biriyle çekişmiş olmalı!” buyurdular Ebu Bekr selam verdi ve:

“(Ey Allah’ın Rasûlü!) Benimle İbnu’l-Hattab arasında bir şey (tatsızlık) oldu Üzerine yürüdüm, sonra da pişman oldum Beni affetmesini taleb ettim, kabul etmedi Bunun üzerine sana geldim!” dedi Aleyhissalatu vesselam da:

“Ey Ebu Bekr! Allah sana mağfiret etsin!” buyurdu ve bunu üç kere tekrar etti Sonra da Ömer radıyallahu anh, davranışından pişman oldu Ebu bekr radıyallahu anh’ın evine gitti ve:

“Ebu Bekr evde mi?” diye sordu “Hayır!” cevabını alınca, o da doğru

Aleyhissalatu vesselâm’ın yanına geldi ve selam verdi:
Aleyhissalatu vesselam’ın yüzü (öfkeden) renk renk olmaya başladı Bu hal, Hz Ebu Bekr radıyallah’ı korkuttu derhal diz çökerek:

“Ey Allah’ın Resûlü! Bu meselede (hata benim), ben zulmettim!” dedi Aleyhissalatu vesselam (hepimize):

“Allah beni size (peygamber olarak) gönderdi Size tebliğ ettiğim zaman hepiniz bana: “Sen yalancısın” dediniz Ebu Bekr ise: “Doğru söyledin” dedi ve bana canıyla, malıyla yardımcı oldu Siz arkadaşımı bana bırakırsınız değil mi?” buyurdular ve iki veya üç kere, bu sözü tekrar ettiler”

Ebu’d-Derda der ki: “Bundan sonra, (Resûlullah’ın hatırı için) Ebu

Bekr’e hiç eziyet edilmedi”

Buhari, Fezailu’l-Ashab 5, Tefsir, A’raf 3

4353 - İbnu Ömer radıyallahu anhüma anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm’ın hastalığı şiddetlenince, kendisine cemaate namazı kimin kıldıracağı soruldu:

“Ebu Bekr’e söyleyin, halka namazı o kıldırsın!” buyurdular Hz Aişe radıyallahu anha:

“Ebu bekr yufka yürekli bir kimsedir, senin yerinde namaza duracak olsa (dayanamayıp ağlar ve ağlamaktan halka kıraati duyuramaz, (namaz kıldırma işini) Ömer’e emretseniz!” dedi Aleyhissalatu vesselam yine: “Ebu Bekr’e söyleyin, namazı kıldırsın!” buyurdular

Hz Aişe önceki sözünü tekrar etti Aleyhissalatu vesselam: “Ona (Ebu Bekr’e) emredin, namazı kıldırsın!” dedi ve:
“Siz (kadınlar) kendi kafanıza göre düzende Hz Yusuf’un kadın arkadaşları gibisiniz!” diye söylendi”

Buhari, Ezan 46

4354 - Hz Enes radıyallahu anh anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm’ı vefata götüren hastalığı şiddetlendiği zaman, halka namazı Hz Ebu Bekr radıyallahu anh kıldırıyordu Pazartesi günü, cemaat saf olmuş halde namaza durduğu sırada Aleyhissalatu vesselam hücresinin perdesini açtı, ayakta olduğu halde bize bakıyordu Yüzü sanki bir mushaf yaprağı gibi (uçuk) idi Sonra tebessüm ederek güldü Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm’ı (böyle) görmenin sevinciyle namazı bozayazdık Hz Ebu Bekr derhal safta namaz kılmak üzere geri çekildi Resûlullah aleyhissalâtu vesselâmın namaza geldiğini zannetmişti Ancak Aleyhissalatu vesselam, bize işaret ederek namazı tamamlamamızı söyledi ve perdeyi indirdi O gün vefat etti”

Buhari, Ezan 46, 94, Amel fi’s-Salat 6, Meğazi 83; Müslim, Salat 98; Nesai, Cenaiz 7, (7, 4)

4355 - Urve rahimehullah anlatıyor: “Abdullah İbnu Ömer’e müşriklerin Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm’a yaptıkları kötülüklerin en fenası hangisi idi?” diye sordum Şunu anlattı:

“Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm namaz kılarken Ukbe İbnu Ebi Mu’ayt’ın kendisine gelerek ridasını boynuna geçirip şiddetli şekilde boğduğunu gördüm O sırada Ebu Bekr radıyallahu anh gelerek onu itti ve:

“Sen, Rabbim Allah’dır dediği için mi bir adamı öldürmek istiyorsun? O size Rabbinizden açık hükümler getirdi!” dedi”

Buhari, Fezailu’l-Ashab 5, Menakibu’l-ensar 29, Tefsir, Mü’min 1

4356 - Süfyan rahimehullah dedi ki: “Kim, Hz Ali’nin imamete, Hz Ebu Bekr ve Hz Ömer’den daha çok hak sahibi olduğu kuruntusuna düşerse, Hz Ebu Bekr’i, Hz Ömer’i, Muhacirleri ve Ensarları toptan hatakârlıkla itham etmiş olur Bu bozuk akidesiyle onun amelinin semaya yükseleceğini zannetmiyorum”
Ebu Davud, Sünnet 8, (4630)