Medineweb ''Adem Güneş'ten çocuk terbiyesi ile ilgili sözler'' arşivi

[EyMeN&TaLhA]

Medineweb ''Adem Güneş'ten çocuk terbiyesi ile ilgili sözler'' arşivi

Ben yaklaşık 6-7 yıldır takip ediyorum Adem Güneş'i.çocuklarımızla ilgili herhangi sorun olduğunda, ansiklopedi gibi kullanırım kitaplarını.

Bu başlıkta dinlediğim Adem GÜNEŞ sözlerini,dipnot diye kaydettiğim bilgilerini ve çocuk eğitimi ile ilgili herşeyi paylaşmaya çalışacağız inşaallah..

İstifade edilmesi temennisiyle...

selam ve dua ile.




''İnsan yaşamının en önemli dönemi çocukluk yıllarıdır. Zira çocukluk, “hislerin” oluştuğu dönemdir.

Hisler, bir kişinin kişiliğini oluşturan en temel dürtü kaynağıdır.

Mesela, çocukluk yıllarında kendisine “saygıdeğer” olarak davranılmamış, kimi zaman küçük düşürülmüş, kimi zaman aşağılanmış ve ihmale uğratılmış bir çocuğun içinde “değersizlik hissi” oluşur. Böylesi bir hissin oluştuğu kişi, yıllar da geçse, içindeki bu histen kurtulmayı kolay kolay başaramaz''...







Ebeveynlikte olgunluk ölçüsü, neyin doğru neyin yanlış olduğunu bildiği halde çocuğun yanlışını tebessümle karşılayabilmektir.

[EyMeN&TaLhA]

Özellikle ilk yıllarında uğradığı hayal kırıklıkları ve zorlamalar ile insan ruhu acı çekmeye başlar. Bir çocuğun onurlu ve kişilikli olması isteniyorsa, benliğinin zarara uğratılmaması gerekir. Benliğin asli görevi, insanın onurlu ve kişilikli bir yaşam sürebilmesine rehberlik etmektir.

Çocuk, benliğine saygı duyulmadığını algılarsa, benliği savunan mekanizmalar hareket geçer ve onurunu koruma mücadelesi başlatır. Çocuk her an benliğini korumak ihtiyacı hissediyorsa, bir süre sonra kendini korumayı süreklilik haline getirir ve duyarsızlaşır.

Çocuk terbiyesi denilen şey, aslında benliğinin zarara uğratılmadan çocuğu hayata hazırlamaktır. Benlik üzerinde baskı oluşturularak davranış kazandırmaya çalışmak, çocuğun vicdanî karar mekanizmasını devre dışı bırakmak demektir.

Birçok anne baba çocuğunun benliğini kendi kontrolüne alarak, kendisi çocuğunun vicdanı olmak ister.

İnsan benliğine yönelen tehdit, kimden gelirse gelsin fark etmez, kişiliğe ve onura tesir eder. Benliği veya ego duygusu saldırıya uğrayan hiçbir insan düşünülemez ki, bu saldırılar karşısında sessiz kalabilsin; yeter ki o kişi, kişilik kaybına uğramamış olsun. Kendini savunan çocuk, onurlu ve izzetlidir; savunamayan çocuk ise izzet duyguları kırılmaya adaydır. Çocuğun benliği rahat bırakılır ve benliğinin ruhuna doğru yayılmasına izin verilirse, işte o çocuk, kişilikli ve karakterli olur.

Anne baba çocuğun benliğine zarar verici davranışlarda bulunduğunda, çocuk duyarlılığını kaybeder. Benlik hem içten, hem de dıştan gelen baskılarla savaşarak onurlu kalma mücadelesi verir. Benliğini kendi iradesiyle yönetemeyen çocuk, yetişkin olduğunda, haz kaynaklarından gelen baskılara direnmekte zorluk çeker. İnsanı yaşama bağlayan, yaşam ile bütünleştiren bağ 'nefis'tir. Benlik, öyle güçlü olmalıdır ki, haz kontrolünü kendi elinde tutabilmelidir.

Anne babaların zoraki baskıları benliğin zayıflamasına sebep olur. Kişiyi haz merkezli bir yaşama sürükler. Kişi birisinin hatırı için değil, doğru davranışı, davranışın doğruluğundan dolayı yerine getirmelidir.

PEDEGOG DR.adem güneş

[EyMeN&TaLhA]

Bir eğiticinin başarısı, iletişim dilini doğru kullanabilme başarısı ile gözlemlenir.

Yetişkin iletişiminde "ben dili" kullanımı tavsiye edilse de çocuk ile iletişimde "eylem dili" kullanılmalıdır..

Ben dili; kişinin bir durum karşısında kendisinin ne hissettiğini net bir şekilde ifade etmesidir. Örn; "Bu davranışın beni rahatsız etti."

Eylem Dili; Kişiye odaklanmadan "eylem"e vurgu yaparak iletişim kurmak. "Bu davranışın beni rahatsız etti" yerine "Bu davranış doğru değil."

"Ben Dili" ile iletişim kurulmuş çocuklar, ebeveynlerinlerine sürekli "kızdın mı, üzüldün mü, beni seviyor musun" sorusularını sorarlar

"Ben Dili" ile iletişim kurulmuş çocuklar, "başkaları ne der" diye yaşamayı bir alışkanlık haline dönüştürmeye yatkındırlar.

"Ben Dili" ile iletişim kurulmuş çocuklar kendi gibi olmak yerine, beklendiği gibi olmayı bir marifet zannederler.

pedegog dr.ADEM GÜNEŞ

[EyMeN&TaLhA]

Duygusal yakınlığı kaybeden çocuklarda görülen en belirgin davranış sapması, "hiperaktif yılışıklıktır."

[EyMeN&TaLhA]

Çocuk kontrol edildikçe değil, rehberlik edildikçe yaşama hazırlanır...

[EyMeN&TaLhA]

Çocukluk 4 dönemdir;

1) 0-4 yaş "Bağlanma" Dönemi
2) 4-6 yaş "Onarım" Dönemi
3) 6-14 yaş "Aidiyet" Dönemi
4) 14 ve sonrası "Uyum" Dönemi

[EyMeN&TaLhA]

Bütün tahammülsüz davranışların kökeninde, çocukluk yıllarındaki "aşağılanmaların" trajik öykülerini bulabilirsiniz.

[EyMeN&TaLhA]

Duyarlılığın yeniden kazanımı için üç temel gereksinim;

1- Duygusal Yakın
2- Özgür Bir Ortam
3- Koşulsuz Sevgi

[EyMeN&TaLhA]

Çocuğu cezalandırılmak onu aşağılamaktır. Yetişkinlerin çocuğa yapacağı en büyük kötülük, onu, aşağılanmışlığa alıştırmaktır.

[EyMeN&TaLhA]

''Mahremiyet Eğitimi çocuğa “utanç" duygusuyla çekingen hale getirmek değil, "değerlilik" hissiyle kendini yönetebilme becerisi kazandırmaktır...

Mahremiyet Eğitimi; çocuğun duygularını denetleme eğitimi değil, ona kendi duygularını denetleyebilecek yeteneği kazandırma eğitimidir…''